AADD – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi u osób dorosłych (określany również jako AADD, adult ADHD – ang. adult attention deficit hyperactivity disorder) to powszechny termin określający neuropsychologiczny stan ADHD, gdy jest obecny u osoby dorosłej. Ponad 60% dzieci ze zdiagnozowanym ADHD we wczesnym dzieciństwie posiada jego zauważalne symptomy w dorosłym życiu[1].

Obecnie zaburzenie widnieje jako „adult ADHD” w kryteriach diagnostycznych DSM-IV-TR. Wykazano, że 5% populacji posiada ADHD (włączając przypadki dotychczas niezdiagnozowane)[2].

Pomyślna terapia ADHD u dorosłych zazwyczaj opiera się na połączeniu leków, terapii behawioralnej, poznawczej[3] i treningu umiejętności[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ JR Valdizán, AC Izaguerri-Gracia, Attention deficit hyperactivity disorder in adults, „Rev Neurol”, 48 (2), 2009, s. 95–9, PMID: 19280582.
  2. ↑ The Worldwide Prevalence of ADHD: A Systematic Review and Metaregression Analysis | American Journal of Psychiatry [online], ajp.psychiatryonline.org [dostęp 2017-11-21] (ang.).
  3. ↑ Timothy E. Wilens i inni, Cognitive Therapy in the Treatment of Adults With ADHD: A Systematic Chart Review of 26 Cases, „Journal of Cognitive Psychotherapy”, 13 (3), 1999, s. 215–226, DOI: 10.1891/0889-8391.13.3.215, ISSN 0889-8391 [dostęp 2023-08-13] (ang.).
  4. ↑ You've Got Adult ADD… Now What?, ADDitude magazine, 2007

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=AADD&oldid=71061272”