AFC Wimbledon – Wikipedia, wolna encyklopedia

AFC Wimbledon

Pełna nazwa	Association Football Club Wimbledon
Przydomek	The Dons The Wombles
Data założenia	30 maja 2002
Liga	League Two
Państwo	Wielka Brytania
Stadion	Plough Lane
Prezes	Erik Samuelson
Trener	Johnnie Jackson (piłkarz)
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Trzeci strój
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

AFC Wimbledon – angielski klub piłkarski z Kingston upon Thames występujący w League Two. W latach 2002–2011 pięć razy uzyskiwał promocję do wyższej klasy rozgrywkowej, ustanawiając przy tym serię 78 meczów bez porażki, co jest rekordem w angielskiej piłce seniorskiej na wszystkich szczeblach ligowych.

Założony został w czerwcu 2002 roku przez część kibiców Wimbledonu, niezadowolonych z prób przeniesienia wtedy bezdomnego klubu (od 1991 roku) z jego tymczasowej siedziby z Londynu; w 2003 Wimbledon F.C. został jednak przeniesiony do Milton Keynes - miasta oddalonego od stolicy kraju o 80 km^[1]. Dwa miesiące po założeniu nowego klubu zespół AFC przystąpił do rozgrywek Combined Counties League dziewiątego, ligowego poziomu rozgrywek piłkarskich w Anglii. 10 lipca, na pierwszym meczu sparingowym przed rozpoczęciem sezonu, zjawiło się niespełna 4700 widzów^[2].

W sezonie 2002/03 menadżerem zespołu był Terry Eames. The Dons zakończyli rozgrywki na 3. pozycji w tabeli z czteropunktową stratą do miejsca gwarantującego awans do wyższej ligi^[3]. Średnia widzów na stadionie Kingsmeadow wyniosła 3003 widzów i była większa od frekwencji zanotowanej na Selhurst Park, gdzie swoje mecze rozgrywała wciąż występująca w Nationwide Division One drużyna Wimbledonu F.C.^[4][5].

W drugim sezonie występów w Premier Division Combined Counties League, AFC Wimbledon, do 10 stycznia 2004 roku zanotował 21 zwycięstw z rzędu. W lutym, z powodów dyscyplinarnych zwolniono Eamesa, a jego miejsce tymczasowo zajął Nicky English^[6][7]. Pierwszy mecz pod wodzą nowego szkoleniowca zakończył się zwycięstwem The Dons 9:0. Ostatecznie zespół zajął 1. miejsce i awansował do Isthmian League First Division^[8]. W tym samym roku drużyna zwyciężyła w rozgrywkach o Premier Challenge Cup.

W maju 2004 roku nowym menadżerem Wimbledonu został Dave Anderson^[9]. Trzy miesiące później zespół po raz pierwszy przystąpił do rozgrywek o Puchar Anglii osiągając trzecią rundę kwalifikacyjną. W sezonie 2004/2005 The Dons ukończyli rozgrywki ponownie na 1. miejscu i po raz drugi z rzędu uzyskali promocję^[10]. Drużyna wygrała także turniej o Surrey Senior Cup. AFC Wimbledon odnotował kolejny rekord zaliczając serię 78 ligowych spotkań bez porażki^[11][12].

W pierwszym sezonie występów w Isthmian League Premier Division The Dons zajęli 4. miejsce i osiągnęli play-offs. Zespół przegrał jednak w dwumeczu z Fisher Athletic; wystąpił także w finale Surrey Senior Cup gdzie tym razem uległ lokalnej drużynie Kingstonian^[13].

W sezonie 2006/2007 AFC Wimbledon zakończył rozgrywki na 5. lokacie i ponownie awansował do play-offs. W kilku meczach wystawił w składzie nie zgłoszonego do rozgrywek Jermaine`a Darlingtona, za co Związek Piłkarski podjął decyzję o odjęciu 18 punktów. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy ostatecznie odjęto 3 punkty i ukarano klub kwotą w wysokości 400 funtów^[14].

W maju 2007 roku nowym menadżerem zespołu został Terry Brown^[15]. Rok później drużyna wywalczyła awans do Conference South, pokonując w finale play-off Staines Town 2:1^[16]. W sezonie 2008/2009 AFC Wimbledon zajął 1. miejsce i awansował do Football Conference - zaplecza zawodowej Football League.

Rok później AFC Wimbledon zajął 8., a w 2011 roku 2. pozycję i osiągnął finał play-offs. 21 maja, w meczu rozegranym na City of Manchester Stadium, The Dons pokonali po rzutach karnych Luton Town i awansowali do League Two^[17]. W sezonie 2011/2012 w N-Power League Two zajęli 16. miejsce^[18].

W latach 2019–2020, w miejscu rozebranego Wimbledon Greyhound Stadium i niedaleko miejsca gdzie dawniej stał długoletni obiekt Wimbledon FC, stary Plough Lane, wybudowano nowy stadion Plough Lane, na który z Kingsmeadow przenieśli się piłkarze AFC Wimbledon^[19][20].

stan na 31 stycznia 2023^[21]

Nr	Poz.	Piłkarz
1	1 bramkarzBR	Nik Tzanev
2	2 obrońcaOB	Chris Gunter
3	2 obrońcaOB	Lee Brown
4	3 pomocnikPO	Alex Woodyard (kapitan)
5	2 obrońcaOB	Will Nightingale
6	3 pomocnikPO	George Marsh
7	4 napastnikNA	Saikou Janneh (Wypożyczony z Cambridge United)
8	3 pomocnikPO	Harry Pell
9	4 napastnikNA	Josh Davison
10	3 pomocnikPO	Diallang Jaiyesimi (Wypożyczony z Charlton Athletic)
11	3 pomocnikPO	Ethan Chislett
12	4 napastnikNA	Ali Al-Hamadi
13	1 bramkarzBR	Nathan Broome
15	2 obrońcaOB	Alex Pearce

Nr	Poz.	Piłkarz
16	2 obrońcaOB	Aaron Pierre
18	3 pomocnikPO	Armani Little (Wypożyczony z Forest Green Rovers)
19	3 pomocnikPO	Kasey McAteer (Wypożyczony z Leicester City)
20	2 obrońcaOB	Huseyin Biler
23	3 pomocnikPO	Elliott Bolton
26	2 obrońcaOB	Jack Currie
28	3 pomocnikPO	Sam Pearson (Wypożyczony z Bristol City)
29	4 napastnikNA	David Fisher
30	2 obrońcaOB	Paul Kalambayi
33	2 obrońcaOB	Isaac Ogundere
35	2 obrońcaOB	Ethan Sutcliffe
37	2 obrońcaOB	Paul Osew
42	2 obrońcaOB	Remi Onabanjo
50	3 pomocnikPO	Aron Sasu

Nr	Poz.	Piłkarz
14	4 napastnikNA	Zach Robinson (w Dundee)
17	4 napastnikNA	Aaron Cosgrave (w King’s Lynn Town)
24	3 pomocnikPO	Alfie Bendle (w Eastbourne Borough)
27	3 pomocnikPO	Dylan Adjei-Hersey (w Hungerford Town)

Nr	Poz.	Piłkarz
34	3 pomocnikPO	Kwaku Frimpong (w Potters Bar Town)
36	2 obrońcaOB	Luke Jenkins (w Weymouth)
39	4 napastnikNA	Quaine Bartley (w Wingate & Finchley)

Sezon Zwycięzca 2002/03 Lee Sidwell 2003/04 Matt Everard 2004/05 Richard Butler 2005/06 Andy Little 2006/07 Anthony Howard 2007/08 Jason Goodliffe 2008/09 Ben Judge 2009/10 Danny Kedwell 2010/11 Sam Hatton 2011/12 Sammy Moore

Sztab szkoleniowy [edytuj | edytuj kod] Neal Ardley Menadżer Neil Cox Asystent menadżera Simon Bassey Trener 1. zespołu Ashley Bayes Trener bramkarzy Stuart Douglas Fizjoterapeuta Jason Moriarty Trener Fitnessu

Lista menadżerów [edytuj | edytuj kod] Lata Menadżer 2002–04 Terry Eames 2004 Nicky English (tymczasowo) 2004–07 Dave Anderson 2007–2012 Terry Brown 2012– Neil Ardley

W 2005 roku powstało stowarzyszenie byłych piłkarzy Wimbledonu (ang. Wimbledon Old Players Association (WOPA)). Jego członkami mogą zostać także piłkarze i menadżerowie klubu powstałego w 2002 roku. Wśród 60 założycieli tego stowarzyszenia byli między innymi: John Fashanu, Dave Beasant, Efan Ekoku, Neil Sullivan, Dave Bassett, Wally Downes, Marcus Gayle, Neal Ardley, Alan Kimble i Andy Thorn.

Po przeniesieniu siedziby Wimbledonu z Londynu do Milton Keynes, powstał spór dotyczący przejęcia tradycji przez nowo powstały klub MK Dons. Kibice stołecznego klubu uważali, że wszelkie trofea zdobyte przez Wimbledon F.C. powinny powrócić do miejsca, z którego oryginalny klub pochodzi.

W 2006 roku doszło do porozumienia pomiędzy Milton Keynes Dons F.C., Stowarzyszeniem Kibiców MK Dons (ang. MK Dons Supporters Association), Stowarzyszeniem Kibiców AFC Wimbledon (ang. the Wimbledon Independent Supporters Association (WISA)) i Ogólnokrajową Federacją Kibiców (ang. Football Supporters Federation). Ustalono, że trofea zdobyte przez oryginalny, stołeczny klub, powrócą do dzielnicy Merton w Londynie. Podjęto także decyzję o członkostwie kibiców MK Dons w Ogólnokrajowej Federacji Kibiców oraz zaprzestaniu bojkotowania meczów z udziałem tego zespołu^[22].

Replika Pucharu zdobytego w 1988 przez oryginalny klub, powróciła do Merton 2 sierpnia 2007 roku^[23].

• Conference South
  • mistrz: 2008–09
• Isthmian League First Division
  • mistrz: 2004–05
• Combined Counties League
  • mistrz: 2003–04
• Combined Counties League Premier Challenge Cup
  • zwycięzcy: 2003–04
• Surrey Senior Cup
  • zwycięzcy: 2004–05
  • finaliści: 2005–06
• Supporters Direct Cup
  • Zwycięzcy: 2002–03, 2005-06, 2009–10
  • finaliści: 2004–05, 2006–07
• Phil Ledger Memorial Cup
  • zwycięzcy: 2010–11

• Najwyższe zwycięstwo u siebie: AFC Wimbledon 9–0 Slough Town, 31 marca 2007.
• Najwyższe zwycięstwo na wyjeździe: Chessington United 0–9 AFC Wimbledon, 14 lutego 2004.
• Najwyższa porażka u siebie: AFC Wimbledon 0–4 Hampton & Richmond Borough, 1 kwietnia 2006.
• Najwyższa porażka na wyjeździe: York City 5–0 AFC Wimbledon, 7 kwietnia 2010.
• Seria meczów bez porażki: 78, 26 lutego 2003 - 27 listopada 2004 (rekord w angielskiej piłce seniorskiej na wszystkich szczeblach ligowych)
• Najwyższa frekwencja: 4,722 na stadionie Kingsmeadow, 25 kwietnia 2009 przeciwko St Albans City.
• Najwięcej występów: 189, Anthony Howard.
• Najwięcej goli: 107, Kevin Cooper w 105 występach.
• Najwięcej goli w sezonie: 53, Kevin Cooper (66 we wszystkich rozgrywkach) w sezonie 2003–04.

• Oficjalna strona klubu
• Strona Stowarzyszenia Kibiców AFC Wimbledon