AG-22 – Wikipedia, wolna encyklopedia

AG-22 (АГ-22)

Historia
Stocznia	zakłady metalowe w Mikołajowie
Wodowanie	koniec 1918
MW Rosji
Wejście do służby	5 sierpnia 1919
Wycofanie ze służby	koniec lat 20.
Los okrętu	oddany na złom
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	361 ton na powierzchni, 440,5 ton pod wodą
Długość	45,7 metra
Szerokość	4,8 metra
Zanurzenie	2,7 metra
Napęd
2 silniki dieslowskie po 480 KM, 2 silniki elektryczne po 240 KM
Prędkość	12,8 węzłów na powierzchni, 7,5 węzłów pod wodą
Zasięg	2700 mil morskich na powierzchni, 100 mil pod wodą
Uzbrojenie
4 x 457 mm wyrzutni torpedowych, 1 x 47 mm, 1 x 37 mm, 1 x 7,62 mm karabin maszynowy
Załoga	37 ludzi
Multimedia w Wikimedia Commons

Okręt podwodny AG-22 (ros. Подводная лодка "АГ-22") – rosyjski okręt wojenny Floty Czarnomorskiej Białych.

Okręt został wybudowany według projektu firmy "Electric Boat Со." w stoczni "Barnet Yard" w Vancouver. Początkowo był przeznaczony dla sił morskich Wielkiej Brytanii, ale 19 września 1916 r. kadłub został przeniesiony do zakładów "Ноблесснер" w Tallinnie, gdzie dokończono budowę dla sił morskich Rosji. 21 sierpnia 1917 r. okręt zwodowano. Następnie przepłynął do Władywostoku, a stamtąd koleją przetransportowano go do zakładów "Наваль" w Mikołajowie, gdzie zainstalowano uzbrojenie. Pod koniec 1918 r. ponownie został zwodowany, a do służby bojowej wszedł 5 sierpnia 1919 r. Od 10 września tego roku wchodził w skład Floty Czarnomorskiej Białych. 14 listopada 1920 r. okręt pod dowództwem por. K. Ł. Matyjewicza-Maciewicza ewakuował się z Sewastopola do Konstantynopola, a stamtąd 29 grudnia tego roku przybył do Bizerty. 29 października 1924 r. okręt został przez władze francuskie formalnie zwrócony Sowietom, ale z powodu umów międzynarodowych nigdy to faktycznie nie nastąpiło.Pod koniec lat 20. oddano go na złom.

Jednym z dowódców AG-22 był Konstanty Matyjewicz-Maciejewicz, późniejszy komendant „Daru Pomorza”^[1].

• Okręt podwodny "AG-22". [dostęp 2009-12-12]. (ros.).