Abasiofilia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Abasiofilia (z gr. abazja „niemożność chodzenia” i philia „miłość”) – zaburzenie preferencji seksualnych polegające na odczuwaniu pociągu seksualnego do osób z dysfunkcjami narządów ruchu, w szczególności tych, które używają urządzeń ortopedycznych takich jak kule czy wózki inwalidzkie[1]. Wyraz abasiofilia został użyty po raz pierwszy przez amerykańskiego psychologa i seksuologa Johna Moneya w 1990 roku w pracy na temat parafilii[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nancy Butcher, The strange case of the walking corpse : a chronicle of medical mysteries, curious remedies, and bizarre but true healing folklore, New York : Avery, 2004, s. 132, ISBN 978-1-58333-160-6 [dostęp 2024-08-23] (ang.).
  2. D. Richard Laws, William O'Donohue: Sexual Deviance: Theory, Assessment, and Treatment. New York: The Guilford Press, 1997, s. p. 412. ISBN 1-57230-241-0. OCLC 37180958.