Adam Zamenhof – Wikipedia, wolna encyklopedia

Adam Zamenhof

Adam Zamenhof ok. 1925 roku
Data i miejsce urodzenia	11 czerwca 1888 Warszawa
Data i miejsce śmierci	29 stycznia 1940 Palmiry
Zawód, zajęcie	okulista
Rodzice	Klara i Ludwik Zamenhof
Małżeństwo	Wanda Zamenhof
Dzieci	Krzysztof Zamenhof-Zaleski
Krewni i powinowaci	Zofia i Lidia (siostry)
Multimedia w Wikimedia Commons

Adam Zamenhof (ur. 11 czerwca 1888 w Warszawie, zm. 29 stycznia 1940 w Palmirach) – polski esperantysta, lekarz-okulista i kapitan lekarz Wojska Polskiego.

Syn Ludwika i Klary Zamenhof, brat Lidii i Zofii, mąż Wandy, ojciec Krzysztofa.

W 1934, jako oficer rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Kadry Zapasowej 1 Szpitala Okręgowego^[1].

Podczas II wojny światowej, 6 września 1939 roku został ordynatorem Szpitala Starozakonnych w Warszawie, a 16 września jego dyrektorem. 1 października 1939 roku Zamenhof został aresztowany przez Niemców. Zginął w masowej egzekucji w Palmirach^[2].

• Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
• Luba Blum-Bielicka: Szkoła Pielęgniarstwa przy Szpitalu Starozakonnych w Warszawie (1923–1943). Wspomnienia, Warszawa 1961