Adolf Pokorny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Adolf Pokorny

Adolf Pokorny – jeden z oskarżonych podczas procesów lekarzy w Norymberdze.
Data i miejsce urodzenia	26 lipca 1895 Wiedeń
Zawód, zajęcie	dermatolog
Multimedia w Wikimedia Commons

Adolf Pokorny (ur. 26 lipca 1895 w Wiedniu, zm. ?) – austriacki dermatolog oraz doktor medycyny.

Od marca 1915 do września 1918 brał udział w I wojnie światowej, podczas której otrzymał odznaczenie oraz został awansowany do stopnia podporucznika. W 1922 roku obronił doktorat i otrzymał zezwolenie na wykonywanie zawodu. Następnie otworzył klinikę w Chomutovie. W 1939 roku odmówiono mu członkostwa w NSDAP, ponieważ wcześniej poślubił żydowską lekarkę (w 1935 roku rozwiódł się z nią). W czasie II wojny światowej pracował jako lekarz wojskowy w Wehrmachcie. Opowiadał się za przeprowadzaniem masowej sterylizacji jeńców radzieckich za pomocą wyciągu z rośliny o nazwie caladium seguinum^[1]. Po wojnie zasiadł z tego powodu na ławie oskarżonych w tzw. procesie lekarzy, jednak w wyniku braku dowodów został uniewinniony.