Adolfo Celi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Adolfo Celi

Data i miejsce urodzenia	27 lipca 1922 Mesyna, Włochy
Data i miejsce śmierci	19 lutego 1986 Rzym, Włochy
Współmałżonek	Veronica Lazar (1966-1986)
Multimedia w Wikimedia Commons

Adolfo Celi [aˈdolfo ˈtʃeːli] (ur. 27 lipca 1922 w Mesynie, zm. 19 lutego 1986 w Rzymie) – włoski aktor filmowy.

W początkach kariery był aktorem teatralnym w Argentynie i Brazylii. Wyreżyserował 3 filmy w Ameryce Południowej, w tym brazylijski hit Tico-tiko Ne Fube. Występował również we włoskich komediach. Jego znaną rolą był komendant obozu Battaglia obok Franka Sinatry i Trevora Howarda. Adolfo mówił płynie w kilku językach, ale z akcentem sycylijskim. Aktor, który w trwającej 40 lat karierze wystąpił w około 100 filmach, zarówno produkcjach europejskich jak i amerykańskich, do historii przeszedł dzięki roli Emilio Largo – przeciwnika Jamesa Bonda w filmie Operacja Piorun (1965; reż. Terence Young). Był trzykrotnie żonaty.

Zmarł nagle na zawał serca.

• Amerykanin na wakacjach (1946; debiut filmowy) jako Tom
• Człowiek z Rio (1964) jako Mario DeCastro
• Ekspress Von Ryana (1965) jako Battaglia
• Udręka i ekstaza (1965) jako Giovanni de Medici
• Operacja Piorun (1965) jako Emilio Largo
• Grand Prix (1966) jako Agostini Manetta
• Kto widział jej śmierć? (1972) jako Serafian
• Hitler – ostatnie 10 dni (1973) jako gen. Krebs
• Sandokan (1976) jako James Brooke
• Kopciuszek 83 (1983) jako Gherardeschi

• Adolfo Celi w bazie IMDb (ang.)
• Adolfo Celi w bazie Filmweb