Afrykanistyka – Wikipedia, wolna encyklopedia
Afrykanistyka – nauka zajmująca się badaniem języków, literatury, kultur, społeczeństw, historii, polityki i gospodarki krajów afrykańskich[1]. Jedną z dziedzin afrykanistyki jest etiopistyka.
Afrykanistyka w Polsce
[edytuj | edytuj kod]Jedynym w Polsce uniwersyteckim ośrodkiem afrykanistycznym jest Katedra Języków i Kultur Afryki Wydziału Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego na Uniwersytecie Warszawskim[2].
Jednym z pierwszych w Polsce, niezależnym, pozarządowym ośrodkiem badawczym zajmującym się współczesnymi problemami Afryki Subsaharyjskiej jest Polskie Centrum Studiów Afrykanistycznych z siedzibą we Wrocławiu.
Do znanych polskich afrykanistów należą m.in.
- Joanna Mantel-Niećko
- Jan Milewski
- Rajmund Ohly
- Nina Pawlak
- Stanisław Piłaszewicz
- Eugeniusz Rzewuski
- Ewa Siwierska
- Roman Stopa
- Alicja Wrzesińska
- Andrzej Zajączkowski
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nowy leksykon PWN, Andrzej Dyczkowski (red.), Warszawa: Wydawnictwo naukowe PWN, 1998, s. 16, ISBN 83-01-12490-3, OCLC 169994460 .
- ↑ Katedra Języków i Kultur Afryki. Afrykanistyka.UW. [dostęp 2014-02-28]. (pol.).