Ain’t No Other Man – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ain’t No Other Man
Wykonawca singla
z albumu Back to Basics
Christina Aguilera
Wydany

9 czerwca 2006 r.
(Zobacz dokładne daty wydania)

Nagrywany

2005–2006

Gatunek

soul, jazz, funk, R&B

Długość

3:48

Wydawnictwo

RCA Records

Producent

DJ Premier, Charles Roane

Format

singel CD, digital download, airplay

Autor

Christina Aguilera, Harold Beatty, Kara DioGuardi, DJ Premier, Charles Roane

Singel po singlu
„Somos Novios (It’s Impossible)”
(2006) 		„Ain’t No Other Man”
(2006) 		„Hurt”
(2006)

Ain’t No Other Man – piosenka soul/R&B stworzona na trzeci album studyjny amerykańskiej piosenkarki Christiny Aguilery pt. Back to Basics (2006). Wyprodukowany przez DJ-a Premiera i Charlesa Roane’a, utwór wydany został jako inauguracyjny singel promujący płytę dnia 9 czerwca 2006 roku. W 2007 kompozycja otrzymała nagrodę Grammy w kategorii najlepszy żeński występ pop[1].

W przeciągu kilku tygodni od swojej premiery singel stał się światowym przebojem, zdobywając wysokie pozycje w tak prestiżowych notowaniach, jak Oricon Top 100 Singles (miejsce 1)[2], UK Singles Chart (poz. 2)[3] czy Billboard Hot 100 (poz. 6)[3]. Został pozytywnie przyjęty przez krytykę[4][5][6], a na przełomie lat 2006–2008 uzyskał szereg nagród i wyróżnień[7][8][9]. Magazyn The Village Voice wskazał singel jako jedno z trzech najlepszych nagrań roku 2006[10]. Utwór pojawił się w podobnym rankingu zorganizowanym przez czasopismo Rolling Stone[11]. Jest to również jeden z lepiej sprzedających się singli w karierze Christiny Aguilery.

Wyreżyserowany przez Bryana Barbera wideoklip do utworu został nominowany do czterech statuetek MTV Video Music Awards[12] oraz był hitem muzycznych stacji telewizyjnych na całym świecie.

Informacje o utworze

[edytuj | edytuj kod]

Utwór nagrywano na przestrzeni lat 2005 i 2006 w pracowni Chalice Studios w Los Angeles. Autorami „Ain’t No Other Man” jest zastęp artystów zorientowanych w muzyce hip-hopowej i rhythm and bluesie: Christina Aguilera, DJ Premier, Charles Roane, Harold Beatty i Kara DioGuardi. Szczególnie ważna dla Aguilery była okazja do współpracy z Premierem, którego artystka respektowała od kiedy usłyszała jazz-hopowy album The Ownerz (2003) duetu Gang Starr. Premier wyznał, że kiedy złożono mu ofertę kolaboracji z wokalistką, był zaskoczony propozycją ze strony gwiazdy muzyki pop i postanowił upewnić się, czy Aguilera w ogóle wie, do kogo się zwraca. Niepewna pracy z producentem była też sama piosenkarka, która obawiała się, że DJ Premier nie będzie chętny na wkroczenie w świat popu[13]. W wywiadzie dla telewizji MTV Premier opowiedział o niezwykłości tej współpracy oraz warunkach jej powstania:

Zdziwił mnie telefon od ludzi Christiny, ze względu na różnice pomiędzy odbiorcami, dla których tworzymy, ale zawsze jestem chętny wyzwaniom i próbowaniu czegoś nowego. (...) (Ona – przyp.) opisała, jak chce, by wyglądał jej nowy album, a następnie wysłała mi kilka kompaktów z muzyką, która stanowiła dla niej inspirację. Okazało się, że wśród płyt znajduje się wiele takich, na których wychowałem się słuchając ich trzy dekady temu – Aretha Franklin, Etta James, Marvin Gaye, Esther Williams (...). Kiedy komponując, stworzyłem już klimat, który chciała osiągnąć, nadal musiałem jeszcze pracować nad brzmieniem podobnym do moich beatów, jednocześnie dając muzyce atmosferę, którą Christina chciała przekazać w kategorii śpiewu[14].

Skomponowany w tonacji f-moll, utwór oparty jest na schemacie metrycznym i szybkich ruchach 128 uderzeń na minutę. Większość linii kończy się samplem kompozycji The Moon People z roku 1969 „Hippy Skippy Moon Strut”, piosenka zawiera również elementy utworu „The Cissy’s Thang” z repertuaru The Soul Seven. W „Ain’t No Other Man” głos Aguilery opiera się na dwóch oktawach, od A♭3 do F5. Gatunkowo utwór klasyfikuje się jako miks soulu, jazzu i funku, gromadzi w sobie także elementy charakterystyczne dla R&B, hip-hopu, bluesa i stylu muzycznego doo woop[15]. Jak wyznała Aguilera, do napisania tekstu utworu zainspirowało ją zawarte małżeństwo[16]. Za produkcję wokali Aguilery w utworze odpowiada Rob Lewis[17].

„Chciałam zrealizować ten utwór jako materiał lekki i łatwi dla ludzi, w sam raz do tańca i śpiewania go. Całość opiera się na dobrze nastrajających elementach soulu, bluesa i jazzu. Jeśli chodzi o warstwę liryczną – właśnie wyszłam za mąż, więc piosenka jest o kimś szczególnym, lecz także o pozytywnym samopoczuciu i nie podchodzeniu do pewnych spraw zbyt poważnie. Nie jest to typowy „love song”. To utwór zabawowy, szybki i optymistyczny, posiadający w sobie trochę twista, nieco pyskaty.”
– Christina Aguilera opowiada o „Ain’t No Other Man” w wywiadach dla MTV[16][18].

Na początku marca 2011 w mediach pojawiły się informacje, jakoby autorzy utworu bezprawnie wykorzystali w nim fragment cudzej kompozycji (mianowicie, sample z „Hippy Skippy Moon Strut”), przez co wytwórnia Sony Music została pozwana do sądu[19].

Obecność w kulturze masowej

[edytuj | edytuj kod]

Utwór został wykorzystany w programie łyżwiarskim All That Skate(inne języki). Układ choreograficzny wykonała Ashley Wagner[20]. W kwietniu 2016 roku piosenka została wykonana przez chór a cappella podczas uroczystej gali 2016 ICCA Finals[21]. Utwór stanowił inspirację do napisania singlowej piosenki „All About That Bass” amerykańskiej wokalistki Meghan Trainor[22]. W marcu 2018 roku Aguilera gościła w programie telewizyjnym RuPaul’s Drag Race, gdzie gościnnie pełniła rolę jurorki. Zaśpiewała intro „Ain’t No Other Man”, a później oceniła występy dwóch uczestniczek – Kalorie Karbdashian-Williams i Vanessy Vanjie Mateo – które lip-syncowały piosenkę[23][24].

Wydanie singla

[edytuj | edytuj kod]

Kompozycja ukazała się dnia 9 czerwca 2006 roku w Stanach Zjednoczonych, dzięki witrynie internetowej iTunes Store. W szybkim czasie „Ain’t No Other Man” osiadł na pozycji 2. zestawienia najlepiej sprzedających się pojedynczych utworów w serwisie[25]. Ponad półtora miesiąca później, singel znalazł się na sklepowych półkach w Wielkiej Brytanii. Pierwsza z brytyjskich wersji singla zawiera radiową oraz instrumentalną wersję piosenki, natomiast druga – wersje albumową oraz acapella i dwa profesjonalne remiksy utworu.

„Ain’t No Other Man” zadebiutował na pozycji 19. notowania Billboard Hot 100 dnia 24 czerwca 2006 roku. W czwartym tygodniu od debiutu, piosenka zajęła, jako najwyższe, miejsce 6., aby po dziewiętnastu tygodniach na liście opuścić ją z pozycji 53[26]. Kompozycja zyskała sukces również w pozostałych notowaniach magazynu Billboard, zajmując miejsca w Top 10 list Pop 100, Top 40 Mainstream, Pop 100 Airplay, Hot Digital Songs, Hot Dance Club Songs, Hot Dance Airplay[27][28], Dance/Mix Show Airplay oraz Global Dance Tracks[29][30]. W końcoworocznym notowaniu najpopularniejszych singli w Stanach Zjednoczonych, kompozycja uplasowała się na pozycji 32[31]. W lutym 2007 stowarzyszenie Recording Industry Association of America (RIAA) odznaczyło utwór certyfikatem platynowej płyty za sprzedaż miliona egzemplarzy utworu jedynie za pośrednictwem systemu digital download[32].

W notowaniu UK Singles Chart, kompozycja zadebiutowała na miejscu 18[26], aby następnego tygodnia znaleźć się na szczytnym miejscu 2., nie pokonując jedynie utworu „Hips Don’t Lie” Shakiry[33]. Piosenka znikła z listy w październiku 2006, z jednotygodniowym pojawieniem się w styczniu 2007. „Ain’t No Other Man” objął także pozycje 1. na listach przebojów singlowych Argentyny, Ekwadoru, Filipin, Japonii, Indonezji, Tajwanu i Zjednoczonych Emiratów Arabskich oraz (w Europie) Bułgarii, Hiszpanii, i Walii[2][28][34]. W pozostałych krajach Europy nie cieszył się aż tak wysoką popularnością, zajmując jednak miejsca w Top 5 oficjalnych notowań w Finlandii, Irlandii, Niemczech, Norwegii, Portugalii, Słowacji, Szwajcarii, Węgrzech i Włoszech oraz Top 15 w Austrii, Czechach, Belgii, Holandii i Szwecji[26][28]. W Kanadzie piosenka osiadła na pozycji 4. notowania Canadian Singles Chart; otrzymała także status dwukrotnej platyny za sprzedaż dwudziestu tysięcy egzemplarzy w samym tylko systemie digital download[35]. „Ain’t No Other Man” zadebiutował na pozycji 6. oficjalnego notowania najlepiej sprzedających się singli w Australii oraz znajdował się na liście przez szesnaście tygodni, z jednotygodniowym pojawieniem się w zestawieniu w styczniu 2007, podobnie jak w Wielkiej Brytanii[26]. Singel znalazł się na miejscu 34. końcoworocznego podsumowania najpopularniejszych singli w tymże kraju[36], z certyfikatem złotej płyty[37]. Był zresztą przebojem drugiej połowy 2006 roku na całym świecie. Sprzedano blisko cztery miliony pięćset tysięcy egzemplarzy singla na całym globie, w tym ponad milion siedemset tysięcy kopii w USA.

Opinie

[edytuj | edytuj kod]
Back to Basics Tour, 14 grudnia 2006 roku.

Pod koniec 2006 „Ain’t No Other Man” został wymieniony wśród najlepszych piosenek roku w rankingu „Pazz & Jop”, wydawanym corocznie przez czasopismo The Village Voice. Nagranie zajęło trzecie miejsce, na sto możliwych[10]. Według dziennikarzy magazynu Rolling Stone, „Ain’t No Other Man” to 18. ze stu najlepszych piosenek 2006 roku[11]. Inne pisma i wydawnictwa, które umieściły „Ain’t No Other Man” w rankingach najlepszych singli roku, to: New York Post, Blender, Spin, Pitchfork, Baltimore City Paper, Eye Weekly, Idolator, Prefix, Dagsavisen[38]. Dziennikarka Nana-Adwoa Ofori (AOL Radio) uwzględniła utwór na liście dziesięciu najlepszych singli Christiny Aguilery, przypisując mu pozycję 4.[39] W podobnych zestawieniach redaktorzy serwisu internetowego Top10HM wyróżnili „Ain’t No Other Man” miejscem dziewiątym[40], redaktorzy portalu PopCrush.com – miejscem siódmym[41], a Bill Lamb (About.com) – miejscem trzecim[42]. Lamb wziął także singel pod uwagę tworząc listę stu najlepszych piosenek miłosnych wszech czasów[43]. Singel często wymieniany jest jako największe wokalne osiągnięcie Christiny Aguilery[41].

Utwór znalazł się w jedenastu indywidualnych rankingach najlepszych nagrań roku, skompilowanych przez redakcję serwisu Porcys (najwyżej na miejscu jedenastym w notowaniu Pawła Nowotarskiego)[44].

W maju 2012 „Ain’t No Other Man” zostało uwzględnione na liście najlepiej zaśpiewanych piosenek, w plebiscycie zorganizowanym przez kanadyjską stację telewizyjną MuchMusic. Utwór objął trzecią pozycję na dziesięć możliwych[45][46]. Do tradycji tworzenia rankingów najważniejszych utworów danego artysty odwołał się Christopher Rosa. Dziennikarz, pracujący dla witryny thecelebritycafe.com, wskazał „Ain’t No Other Man” jako jedną z lepszych pozycji w dyskografii Aguilery, kwitując ją mianem „przełomowej”[47]. W 2013, w wywiadzie dla programu telewizyjnego Extra, brytyjski wokalista i tekściarz Ed Sheeran, poproszony o wskazanie swoich ulubionych piosenek, wymienił single Aguilery: „Ain’t No Other Man” i „The Voice Within”[48]. Według redaktorów strony internetowej the-rockferry.onet.pl, „Ain’t No Other Man” to jedno z najlepszych nagrań stworzonych przez Aguilerę w latach 1997–2010. W zestawieniu stu najważniejszych utworów artystki z tego okresu serwis przypisał kompozycji pozycję #13[49]. Pod koniec sierpnia 2014 roku Jason Lipshutz, redaktor magazynu Billboard, uznał singel za jeden z dziesięciu największych hitów Aguilery w Stanach Zjednoczonych[50]. Zdaniem Bianki Gracie (fuse.tv, 2016), „Ain’t No Other Man” to najlepsza kompozycja nagrana na album Back to Basics, a także „jeden z najlepszych utworów śpiewanych przez współczesnych artystów popowych”[51].

Recenzje

[edytuj | edytuj kod]

Piosenka spotkała się z bardzo korzystnymi opiniami profesjonalnych krytyków muzycznych. Współpracujący z internetowym portalem About.com Bill Lamb w swojej recenzji przyznał jej ocenę w postaci 4.5/5 gwiazdek. „Już od otwierających utwór tonów saksofonu i fanfar wokalnych wiemy, że bierzemy udział w gorącej, funkowej jeździe.” – napisał Lamb. Recenzent uznał ponadto „Ain’t No Other Man”, jak i cały album Back to Basics, za udany powrót Aguilery na rynek muzyczny[4], a w czerwcu 2006 przypisał singlowi pozycję 1. w swym autorskim notowaniu „10 najgorętszych popowych piosenek tygodnia”[52]. Stuart Brown, recenzujący dla witryny Fuzznut.net, w skali od zera do dziesięciu, wycenił utwór na siedem punktów. Omawiając kompozycję, określił ją mianem „przysadzistej i przywodzącej na myśl muzykę soulową doby lat 70.”, zaś zawartość liryczną opisał jako „mocną i agresywną – taką, jakiej (po Aguilerze – przyp.) można się spodziewać”[5]. Matt Barnes z ClickMusic.com bezsprzecznie nazwał singel „sukcesem”[6]. Dorian Lyskey (The Guardian) skwitował singel jako „przebój lata, mosiężną i błyskotliwą piosenkę, charakteryzującą się podobną aerobiczną energią co 'Crazy in Love' w wykonaniu Beyoncé”[53]. „W ‘Ain’t No Other Man’ zauważalne są wpływy filmu Moulin Rouge! (2001). Osadzony gdzieś w nieprzybliżonej przeszłości (może dobie lat 40.?), utwór brzmi zarazem współcześnie. Jest bezczelny i seksowny – to jeden z najlepszych singli popowych roku” – pisał o piosence Thomas Inskeep (Stylus Magazine)[54]. Autor strony internetowej musicaddiction2.com chwalił piosenkę: „W pierwszym singlu z Back to Basics Christina śpiewa o swoim mężu w akompaniamencie szybkiej, chwytliwej melodii jazzowej. Kawałek jest wypełniony instrumentami dętymi, odgłosami zadrapania rodem ze starych winyli, świetnymi old-schoolowymi bębnami i wieloma popisami wokalnymi Aguilery. Możliwie jest to jej najbardziej dynamiczny utwór; piosenkarka eksponuje w nim swój talent śpiewając szalenie wysokie rejestry”[55]. Według dziennikarzy muzycznych Roberta Dimery’ego i Michaela Lydona to nagranie, któremu „nie można się oprzeć”[56]. Jason Scott (Popdust) twierdził, że piosenka jest śmiała i ryzykowna[15], a w serwisie Koncertomania chwalono jej „jazzująco-bigbandową aranżację” i „figlarne brzmienie”[57].

Teledysk

[edytuj | edytuj kod]

W teledysku do singla Aguilera ukazuje swoje alter ego pod postacią „Baby Jane”. Klip rozpoczyna się ujęciem przyjazdu artystki do klubu. Za kulisami Christina przygotowuje się do odśpiewania piosenki, aby po kilku chwilach znaleźć się na scenie, gdzie występuje. Pomiędzy scenami zobaczyć można wokalistkę na scenie w złotej i srebrnej sukience, śpiewającą do mikrofonu, podczas gdy fotografowie robią jej zdjęcia. Aguilera śpiewa także na stole bilardowym, kiedy to skala jej głosu powoduje, że pękają naczynia. Wideoklip rozpoczyna oraz kończy fragment innej piosenki z albumu Back to Basics, „I Got Trouble”.

Reżyserem teledysku był Bryan Barber, choreografię stworzyła Jeri Slaughter. Klip ukazał się dnia 20 czerwca 2006 roku, ekskluzywnie, za pośrednictwem witryny iTunes Store. Oficjalną datą premiery wideoklipu jest dzień 21 czerwca 2006, wówczas zaprezentowano go podczas programu Making the Video stacji MTV. W 2006 klip nominowano do nagród MTV Video Music Awards w czterech najważniejszych kategoriach, w tym jako teledysk roku[12]. Wideoklip do utworu, opublikowany przez oficjalny kanał VEVO Christiny Aguilery w serwisie YouTube, został odtworzony blisko siedemdziesiąt dwa miliony razy (stan na wrzesień 2019).

Promocja i wykonania koncertowe

[edytuj | edytuj kod]

Promocja medialna

[edytuj | edytuj kod]
Trasa koncertowa Back to Basics Tour, Aguilera wykonuje utwór „Ain’t No Other Man” w otoczeniu tancerzy.
Aguilera śpiewająca piosenkę podczas trasy The Liberation Tour (2018).

Promocję utworu „Ain’t No Other Man” Aguilera rozpoczęła 3 czerwca 2006 roku, występując z nim w trakcie gali MTV Movie Awards 2006 w Los Angeles[58]. 2 lipca piosenkarka promowała kompozycję na łamach muzycznego programu telewizji BBC Top of the Pops[59]. Następnie zaprezentowała singel między innymi w ekskluzywnym brytyjskim klubie nocnym KoKo London (20 lipca 2006)[60], podczas trwania telewizyjnego programu CBS-u Late Show with David Letterman (15 sierpnia 2006)[61] oraz w trakcie gali wręczenia nagród NRJ Music Awards we Francji (20 stycznia 2007). Piosenkę artystka wykonała także na łamach porannego magazynu telewizji ABC Good Morning America (w 2006)[62], na meczu koszykarskim NBA All-Star Game w Las Vegas (2007)[63] oraz na imprezie muzycznej Muz-TV Awards w Moskwie (2007)[64].

Późniejsze występy

[edytuj | edytuj kod]

Od listopada 2006 do lipca 2007 Aguilera koncertowała z utworem w tournée po Europie, Ameryce Północnej, Azji i Australii podczas Back to Basics Tour. „Ain’t No Other Man” był elementem segmentu trasy 1920's Flapper i stanowił pierwszą piosenkę prezentowaną w trakcie koncertu. 23 listopada 2008 w Los Angeles, podczas gali '08 American Music Awards, Aguilera wykonała medley sześciu swych największych hitów, w grupie których znajdowały się ówcześnie promowany singel „Keeps Gettin' Better” oraz „Ain’t No Other Man”. 31 października 2010 dała halloweenowy koncert w San Diego. Zaśpiewała dziesięć swoich kompozycji, między innymi „Ain’t No Other Man” i „Fighter”[65]. 22 lipca 2011 odbył się prywatny koncert dla firmy Microsoft. Wokalistka była jednym z gości muzycznych, a na scenie zaśpiewała „Ain’t No Other Man”[66].

W kwietniu 2013 artystka wystąpiła z utworem w trakcie gali magazynu Time, zorganizowanej w związku z opublikowaniem listy stu najbardziej wpływowych osób show-biznesu (piosenkarka znalazła się w tym zestawieniu). Wykonała także inne ze swoich przebojów, w tym „Beautiful” i „Lady Marmalade”[67]. 31 grudnia tego roku Aguilera dała prywatny, sylwestrowy koncert w Moskwie. Na setlistę złożyło się czternaście utworów, wśród nich single z ery albumu Back to Basics – „Ain’t No Other Man” i „Candyman”[68]. Piosenkarka miała wystąpić z utworem podczas festiwalu muzycznego w Petronas Twin Towers w Kuala Lumpurze 28 marca 2014. Koncert został odwołany z powodu katastrofy lotu Malaysia Airlines 370[69]. Mimo to, odbył się występ artystki przed prywatną publicznością[70][71][72]. 2 maja 2014 Aguilera wykonała utwór w trakcie New Orleans Jazz & Heritage Festival[73], a 22 lutego 2015 – podczas oscarowego przyjęcia organizowanego przez Vanity Fair[74]. 27 lipca 2015 wokalistka dała koncert podczas prywatnej imprezy Cisco Rocks. Przed publicznością wykonała między innymi „Ain’t No Other Man”[75].

28 maja 2016 występ artystki przed dwustutysięczną widownią zamknął marokański festiwal muzyczny Mawazine. Wśród dwudziestu odśpiewanych przez Aguilerę piosenek znalazła się „Ain’t No Other Man”[76][77][78]. 6 czerwca 2016 odbył się koncert zorganizowany przez komitet Hillary Victory Fund. Wzięli w nim udział muzycy zaangażowani w działalność społeczną, wspierani przez byłą sekretarz stanu USA Hillary Clinton. Aguilera zaśpiewała cztery utwory, w tym „Ain’t No Other Man”[79]. 30 lipca 2016 Aguilera odśpiewała piosenkę na koncercie inaugurującym otwarcie hali widowiskowej Black Sea Arena w Gruzji[80], a w grudniu tego roku – na gali wręczenia Rosyjskich Nagród Muzycznych[81][82].

Utwór wykonano podczas trasy koncertowej The Liberation Tour (2018)[83][84]. 31 grudnia, tuż przed północą Aguilera pojawiła się na scenie w Nowym Jorku i dała koncert, będący częścią sylwestrowego programu Dick Clark’s New Year’s Rockin’ Eve. Zaśpiewała „Ain’t No Other Man”[85]. Następnie Aguilera występowała z piosenką w Las Vegas, podczas rezydentury The Xperience (2019)[86], a także w Europie, podczas trasy The X Tour ('19)[87][88].

15 września 2019 artystka pojawiła się na Londyńskim Tygodniu Mody, gdzie wykonała między innymi „Ain’t No Other Man”[89][90]. Następnego dnia premierę miał odcinek talk-show The Kelly Clarkson Show, w którym prowadząca zaśpiewała cover utworu. Gościem programu była Aguilera[91].

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Ceremonia Nagroda Rezultat
2006 MTV Video Music Awards teledysk roku Nominacja[7][12]
najlepszy teledysk żeńskiego artysty
najlepszy teledysk pop
najlepsza choreografia do teledysku
Teen Choice Awards najlepszy singel
najlepszy utwór rap/hip-hop
najlepszy przebój wakacyjny
Virgin Media Music Awards najlepszy singel Wygrana
(II m-ce)[92]
Cyprus Music Academy Awards najlepszy występ na żywo
(wykonanie „Ain’t No Other Man” na MTV Movie Awards 2006) 		Wygrana
najlepszy występ wokalny Nominacja
najlepszy żeński występ wokalny Wygrana[1][8]
– nagroda czasopisma Maxim Magazine
w kategorii najbardziej niesamowity teledysk
TMF Awards – Belgio najlepszy utwór pop
OVMA Awards najlepszy teledysk żeńskiego artysty
2007 Grammy Awards najlepsza żeński występ pop
International Dance Music Awards najlepszy utwór pop/dance Nominacja[7][93][94][95]
najlepszy teledysk dance
MTV Australia Video Music Awards najlepszy teledysk pop
najlepszy teledysk żeńskiego artysty
teledysk roku
MTV Japan Video Music Awards najlepszy teledysk pop
People’s Choice Awards ulubiony utwór R&B
FzZzC Awards najlepszy utwór pop Wygrana
nowy dźwięk roku
BM Awards – BAMBI’S najlepszy utwór pop Nominacja
najlepszy wokalny utwór pop Wygrana
teledysk roku
najlepsza choreografia do teledysku Nominacja
2008 BMI Pop Music Awards nagroda za kompozycję Wygrana[9]

Listy utworów i formaty singla

[edytuj | edytuj kod]
Back to Basics Tour, 2006.
Amerykański CD-maxi singel
  1. „Ain’t No Other Man” (Radio Edit) – 3:49
  2. „Ain’t No Other Man” (Instrumental) – 3:57
  3. „Ain’t No Other Man” (Call Out Hook) – 0:10
Europejski podstawowy CD-maxi singel
  1. „Ain’t No Other Man” (Album Version) – 3:47
  2. „Ain’t No Other Man” (Instrumental) – 3:47
Europejski premium CD-maxi singel
  1. „Ain’t No Other Man” (Album Version) – 3:47
  2. „Ain’t No Other Man” (Jake Ridley Remix) – 6:01
  3. „Ain’t No Other Man” (Ospina & Sullivan Remix) – 3:45
  4. „Ain’t No Other Man” (Acappella) – 3:30
Europejski promocyjny singel CD
  1. „Ain’t No Other Man” (Radio Edit) – 3:49

Oficjalne remiksy

[edytuj | edytuj kod]
  • „Ain’t No Other Man” (Ospina & Sullivan Radio Mix) – 3:44
  • „Ain’t No Other Man” (Ospina & Sullivan Radio Mix – Vox Up) – 3:44 – wersja, która ukazała się na głównym singlu CD.
  • „Ain’t No Other Man” (Ospina & Sullivan Mixshow) – 5:16
  • „Ain’t No Other Man” (Ospina & Sullivan Club Mix) – 7:11
  • „Ain’t No Other Man” (Ospina & Sullivan Dub Mix) – 5:38
  • „Ain’t No Other Man” (Junior Vasquez Club Mix) – 5:56
  • „Ain’t No Other Man” (Junior Vasquez Radio Mix) – 3:57
  • „Ain’t No Other Man” (Jake Ridley Remix) – 6:00
  • „Ain’t No Other Man” (Shapeshifters Mixshow Mix) – 5:24
  • „Ain’t No Other Man” (Remix) featuring Jay-Z, Ludacris & Chamillionaire – 4:15

Twórcy

[edytuj | edytuj kod]
  • Główne wokale: Christina Aguilera
  • Producent: Christopher Edward „DJ Premier” Martin, Charles Roane, Christina Aguilera
  • Autor: Christina Aguilera, Harold Beatty, Kara DioGuardi, Christopher Edward „DJ Premier” Martin, Charles Roane
  • Producent wokalu: Rob Lewis
  • Gitara: Tareq Akoni
  • Perkusja: Ray Yslas, Christopher Edward „DJ Premier” Martin
  • Bęben: Christopher Edward „DJ Premier” Martin
  • Nagrywanie: Oscar Ramirez, Christopher Edward „DJ Premier” Martin, Charles Roane
  • Mixer: Charles Roane
  • Asystent mixera: Jordan Laws

Pozycje na listach przebojów

[edytuj | edytuj kod]
Kraj/region Notowanie (2006) Wydawca Najwyższa pozycja
Argentyna Top 100 Airplay[3] IFPI 1
Top 100 Singles[34] 1
Australia Top 100 Airplay[28] AUM Report 1
Top 100 Singles[3] ARIA Charts 6
Austria Top 50 Airplay[28] MusicTrace 1
Top 75 Singles[3] Ö3 Austria Top 40 7
Belgia (Flandria) Ultratop 50[96] Ultratop 10
Belgia (Region Waloński) Ultratop 40[96] 27
Brazylia Top 100 Singles[97][3] Billboard Brasil 3
Bułgaria Top 40 Singles[3] IFPI 1
Chile Top 100 Singles[3] Nielsen Chile/IDERE/Monitec 4
Chorwacja Official Singles Chart[98] HRT 1
Czechy Top 100 Singles[3] IFPI 15
Dania Top 20 Airplay[99] Tracklisten 5
Ekwador Official Singles Chart[28] IFPI 1
Europa Hot 100 Singles[3] Billboard 3
Official Airplay Chart[100] IFPI 3
Filipiny Official Singles Chart[28] PARI 1
Finlandia Top 20 Singles[3] ÄKT 5
Francja Official Airplay Chart[3] SNEP 3
Top 100 Singles[3] 26
Grecja Top 50 Singles[28] ΕΕΠΗ 23
Hiszpania Top 50 Singles[28] PROMUSICAE 1
Holandia Dutch Top 40[3] MegaCharts 12
Mega Single Top 100[28] 11
Indonezja Official Singles Chart[28] LIMA 1
Top 50 Singles[101] Creative Disc 1
Irlandia Top 50 Singles[3] IRMA 3
Izrael Official Singles Chart[28] IFPI 3
Japonia Top 100 Singles[2] Oricon 1
Kanada Canada Hot AC[102] Billboard 2
Top 200 Singles[2] Nielsen SoundScan 4
Top 100 Airplay[3] BDS 3
Luksemburg Top 40 Airplay[103] RTL Télé Lëtzebuerg 8
Łotwa Top 50 Airplay[104] IFPI 5
Niemcy Deutsche Black Chart[28][105] Deutsche Trend Charts 1
Top 100 Singles[3] Media Control Charts 5
Top 30 Airplay[106] Nielsen Music Control/BVMI 8
Norwegia Top 20 Singles[3] VG-lista 2
Nowa Zelandia Official Airplay Chart[28] Radioscope 1
Top 40 Singles[3] RIANZ 5
Polska Top 100 Airplay[28] IFPI 2
Top 50 Singles[2] 30
Portugalia Top 50 Singles[107] AFP 5
Republika Południowej Afryki Top 100 Singles[108] RISA 3
Rosja Official Airplay Chart[109] Tophit 32
Rumunia Top 100 Singles[3] Music & Media 19
Słowacja Top 100 Singles[3] IFPI 4
Stany Zjednoczone Adult Contemporary[110] Billboard 6
Adult Top 40[28] 19
Billboard Hot 100[27] 6
Dance/Mix Show Airplay[29] 1
Digital Songs[111] 4
Hot Dance Airplay[28] 1
Hot Dance Club Songs[112] 1
Pop 100[27] 4
Pop 100 Airplay[27] 6
R&R CHR/Pop Charts[113] Radio & Records 7
Rhythmic Top 40[27] Billboard 29
Top 40 Mainstream (Pop Songs)[114] 6
Szwajcaria Top 100 Singles[3] Schweizer Hitparade 5
Szwecja Top 60 Singles[3] Sverigetopplistan 15
Świat Global Dance Tracks[30] Billboard 7
United World Chart[3] Media Traffic 2
World Chart Show[109] High Energy Radio/Radio Express 1
Tajwan Top 20 Singles[28] RIT 1
Ukraina Official Dance/Club Chart[115] FDR/IFPI 1
Top 20 Airplay[116] 3
Walia Official Singles Chart[3] OCC 1
Wenezuela Pop/Rock Singles Chart[117] Record Report/IFPI 4
Węgry Top 10 Singles[2] MAHASZ 3
Top 40 Airplay[28] 3
Wielka Brytania Nielsen Music Control Airplay Chart[118] Nielsen Music Control 4
UK Official Airplay Chart[3] OCC 4
UK Official Download Chart[3] 3
UK Singles Chart[3] 2
Włochy Top 50 Singles[3] FIMI 5
Zjednoczone Emiraty Arabskie Official Singles Chart[28] IFPI 1

Listy końcoworoczne

[edytuj | edytuj kod]
Kraj Notowanie (2006) Wydawca Najwyższa pozycja
Australia Top 100 Singles[36] ARIA Charts 34
Austria Top 75 Singles Ö3 Austria Top 40 53
Brazylia Top 100 Singles[119][120] Billboard Brasil 41
Holandia Dutch Top 40 MegaCharts 66
Japonia Top 100 Singles[121] Oricon 3
Indonezja Top 50 Singles[101] Creative Disc 8
Izrael Top 31 Singles Galgalatz 26
Liban Top 100 Airplay[122] NRJ 15
Łotwa Top 50 Airplay[104] IFPI 157
Niemcy Deutsche Black Chart[105] Deutsche Trend Charts 9
Top 100 Singles Media Control Charts 53
Stany Zjednoczone Billboard Hot 100[31] Billboard 32
Szwajcaria Top 100 Singles Schweizer Hitparade 26
Świat World Chart Show[123] High Energy Radio/Radio Express 3

Sprzedaż i certyfikaty

[edytuj | edytuj kod]
Kraj Wydawca Certyfikat Sprzedaż
Australia ARIA złoto[37] 35,000+
Dania IFPI złoto[124] 15,000+
Francja SNEP – 24,400+[125]
Kanada CRIA 2x platyna[35] 20,000+
Stany Zjednoczone RIAA platyna[32] 1,700,000+
Wielka Brytania BPI srebro 200,000+

Historia wydania

[edytuj | edytuj kod]
Region Data Format
Stany Zjednoczone 6 czerwca 2006 airplay
9 czerwca 2006 digital download
Świat
Wielka Brytania 24 lipca 2006 singel CD
Niemcy 28 lipca 2006
Australia
Świat 22 sierpnia 2006 digital download
(promo złożone z remiksów)
Francja 25 września 2006 singel CD

Informacje dodatkowe

[edytuj | edytuj kod]
  • „Ain’t No Other Man” znalazł się na wydanej przez Sony BMG kompilacji Grammy Nominees 2007, na którą złożyły się utwory nominowane do nagrody Grammy w 2007 roku. Pojawił się też na tracklistach albumów Now That’s What I Call Music! 23 (2006) oraz Now That’s What I Call Party Hits! (2007).
  • Amerykańska wokalistka i aktorka, Demi Lovato, wykonała piosenkę podczas castingu, ubiegając się o rolę w filmie Camp Rock (2008). Odniosła sukces i została obsadzona jako bohaterka pierwszoplanowa, Mitchie Torres[126].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Grammy Award Winners: Christina Aguilera. Grammy.com. (ang.) [dostęp 2010-06-10].
  2. ↑ a b c d e f Christina Aguilera – Keeps Gettin’ Better – A Decade Of Hits. musicchartheaven.com. (ang.) [dostęp 2010-10-14].
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac Christina Statistics – Charts – Singles Chart History – By Single [online], christinamultimedia.com [zarchiwizowane z adresu 2014-01-01].. christinamultimedia.com. (ang.) [dostęp 2010-10-14].
  4. ↑ a b Lamb, Bill (2006). „Christina Aguilera – Ain’t No Other Man”. About.com. (ang.) [dostęp 2010-06-26].
  5. ↑ a b Brown, Stuart (2006-08-19). „Review: Christina Aguilera – Ain’t No Other Man”. fuzznut.net. (ang.) [dostęp 2010-06-26].
  6. ↑ a b Barnes, Matt (2006-07-06). CHRISTINA AGUILERA – AIN’T NO OTHER MAN”. clickmusic.com. (ang.) [dostęp 2010-06-26].
  7. ↑ a b c Nomination Awards (Non Vinte) [online], xtinaff.roomforum.com [zarchiwizowane z adresu 2015-04-11].. xtinaff.com. (ang.) [dostęp 2011-04-01].
  8. ↑ a b Nomination Awards (vinti) [online], xtinaff.roomforum.com [zarchiwizowane z adresu 2018-01-06].. xtinaff.com. (ang.) [dostęp 2011-04-01].
  9. ↑ a b „2008 BMI Pop Awards – Award Winning Songs”. bmi.com. 2008-05-20. (ang.) [dostęp 2011-04-01].
  10. ↑ a b Village Voice – Pazz & Jop Lists (2006). rocklistmusic.co.uk. (ang.) [dostęp 2013-08-16].
  11. ↑ a b The 100 Best Songs of the Year [online], rollingstone.com [zarchiwizowane z adresu 2006-12-14].. rollingstone.com. 2006-12. (ang.) [dostęp 2017-06-01].
  12. ↑ a b c „2006 MTV Video Music Award Nominations”. stereogum.com. 2006-07-31. (ang.) [dostęp 2011-04-01].
  13. ↑ Reid, Shaheem (2006-06-12). „DJ Premier’s Resume Gets Even Hotter: Collabs With Aguilera, Amerie, Nas On Tap”. MTV News (MTV Networks). (ang.) [dostęp 2012-06-26].
  14. ↑ Corey, Moss (2006-04-28). „Christina’s New Split-Personality Album Is Mature And 'Dirrty'”. MTV News (MTV Networks). (ang.) [dostęp 2012-06-26].
  15. ↑ a b Scott, Jason (2018-06-13). „Christina Aguilera’s 10 Best Songs, she can sing anything”. popdust.com. (ang.) [dostęp 2018-06-13].
  16. ↑ a b Moss, Corey (2006-06-06). „Christina Makes Her Comeback Twice As Nice By Expanding Basics Into Double LP”. MTV News (MTV Networks). (ang.) [dostęp 2010-06-10].
  17. ↑ „ZDJĘCIE: Próba muzyków do występu u Ellen/Christina tweetuje!” [online], xtina.pl [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].. xtina.pl. 2012-12-06. [dostęp 2012-12-06].
  18. ↑ Vineyard, Jennifer (2006-06-19). „'Ain’t No Other Man’ Video Has Christina Singing The Blues”. MTV News (MTV Networks). (ang.) [dostęp 2012-01-24].
  19. ↑ Polska Agencja Prasowa SA (2011-03-08). „Christina Aguilera znów w tarapatach”. [dostęp 2011-03-10].
  20. ↑ Walker, Elvin (2010-10-03). „Show Skating Alive and Well in LA”. Golden Skate. (ang.) [dostęp 2021-01-19].
  21. ↑ Chin, Mike (2016-05-09). „ICCA Finals 2016 – EVENT REVIEWS”. acappellablog.com. (ang.) [dostęp 2018-05-24].
  22. ↑ Byron, Tim (2014-08-12). „Number Ones: Meghan Trainor 'All About That Bass'”. thevine.com.au. (ang.) [dostęp 2014-11-23].
  23. ↑ Parker, Lyndsey (2018-03-23). „What a queen wants: Christina Aguilera surprises cast on ‘RuPaul’s Drag Race’ Season 10 premiere”. yahoo.com. (ang.) [dostęp 2018-03-24].
  24. ↑ „X singing ANOM intro and Amen + Full Episode of RPDR Season X” [online], xtina.red [zarchiwizowane z adresu 2018-03-24].. xtina.red. 2018-03-23. (ang.) [dostęp 2018-03-24].
  25. ↑ „'Moves Like Jagger’ numer 1 na iTunes / Udostępniony w krajach Europy” [online], christinaaguilera.com.pl [zarchiwizowane z adresu 2013-10-29].. christinaaguilera.com.pl. 2011-06-23. [dostęp 2011-06-23].
  26. ↑ a b c d Christina Aguilera – Ain’t No Other Man – Music Charts. acharts.us. (ang.) [dostęp 2010-06-10].
  27. ↑ a b c d e „Christina Aguilera – Billboard Singles”. AllMusic. (ang.) [dostęp 2011-03-28].
  28. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t „SINGOLI DA „BACK TO BASICS”, I singoli dal sesto album”. christinaaguilera-club.it. (wł.) [dostęp 2011-04-01].
  29. ↑ a b Christina Aguilera – Chart history – Dance/Mix Show Airplay. Billboard. (ang.) [dostęp 2013-02-25].
  30. ↑ a b Christina Aguilera – Chart history – Global Dance Tracks. Billboard. (ang.) [dostęp 2013-02-25].
  31. ↑ a b Billboard's Year End Charts of 2006: Hot 100 [online], billboard.com [zarchiwizowane z adresu 2007-01-14].. Billboard. (ang.) [dostęp 2010-06-10].
  32. ↑ a b Gold & Platinum – March 14, 2010. Recording Industry Association of America (RIAA). (ang.) [dostęp 2010-06-10].
  33. ↑ UK Singles Top 75 – Music Charts. acharts.us, 2006-07-30. (ang.) [dostęp 2010-06-10].
  34. ↑ a b Ain’t No Other Man and the Charts. Top40-Charts.com. (ang.) [dostęp 2010-10-14].
  35. ↑ a b Certification Results. Canadian Recording Industry Association (CRIA). (ang.) [dostęp 2010-06-10].
  36. ↑ a b End of Year Charts – Top 100 Singles 2006. ARIA.com. (ang.) [dostęp 2010-06-10].
  37. ↑ a b Accreditations – 2006 Singles. ARIA.com. (ang.) [dostęp 2010-06-10].
  38. ↑ „Acclaimed Music – Ain’t No Other Man” [online], acclaimedmusic.net [zarchiwizowane z adresu 2008-03-09].. acclaimedmusic.net. (ang.) [dostęp 2019-09-23].
  39. ↑ Ofori, Nana-Adwoa (2010). „Top 10 Christina Aguilera Songs”. aolradioblog.com. (ang.) [dostęp 2012-05-07].
  40. ↑ „Top 10 Best Christina Aguilera Songs” [online], top10hm.com [zarchiwizowane z adresu 2012-01-08].. top10hm.com. (ang.) [dostęp 2012-05-07].
  41. ↑ a b „RANKING: 10 najlepszych utworów Aguilery według PopCrush” [online], xtina.pl [zarchiwizowane z adresu 2014-02-02].. xtina.pl. 2012-07-25. [dostęp 2012-07-26].
  42. ↑ Lamb, Bill. „Top 10 Christina Aguilera Songs”. top40.about.com. (ang.) [dostęp 2012-05-07].
  43. ↑ Lamb, Bill. „Top 100 Love Songs”. top40.about.com. (ang.) [dostęp 2012-05-07].
  44. ↑ „20 najlepszych singli 2006” [online], porcys.com [zarchiwizowane z adresu 2018-02-15].. Porcys. Porcys Media. 2007-01-12. [dostęp 2020-08-04].
  45. ↑ „Today’s Top 10: Biggest Voices”. muchmusic.com. 2012-05-02. (ang.) [dostęp 2012-05-05].
  46. ↑ „Christina na liście Największych Głosów według Much Music!” [online], xtina.pl [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].. xtina.pl. 2012-05-04. [dostęp 2012-05-05].
  47. ↑ Rosa, Christopher (2013-02-28). „The ‘Beautiful’ ‘Fighter’: Christina Aguilera’s 10 Best Songs”. thecelebritycafe.com. (ang.) [dostęp 2013-03-30].
  48. ↑ „Christina Aguilera on Working with Ed Sheeran on 'The Voice'”. cdnapi.kaltura.com. 2013-08-19. (ang.) [dostęp 2013-08-20].
  49. ↑ „# 31, 32, 33, 34 Christina Aguilera 'Keeps Gettin Better – a Decade of Hits’ (2008) & Britney Spears ‘Singles Collection’ (2009) & Leona Lewis ‘Echo’ (2009) & Ciara ‘Fantasy Ride’ (2009)” [online], the-rockferry.blog.onet.pl [zarchiwizowane z adresu 2014-09-24].. the-rockferry.onet.pl. [dostęp 2014-01-22].
  50. ↑ Lipshutz, Jason (2014-08-22). „Christina Aguilera’s Top 20 Billboard Hits”. Billboard. (ang.) [dostęp 2014-08-29].
  51. ↑ Gracie, Bianca (2016-08-16). „CHRISTINA AGUILERA’S ‘BACK TO BASICS’ ANNIVERSARY: RANKING EVERY SONG, 10 YEARS LATER”. fuse.tv. (ang.) [dostęp 2016-08-17].
  52. ↑ Lamb, Bill (2006-06-20). „Top 10 Hot Pop Songs June 20, 2006”. about.com. (ang.) [dostęp 2011-04-01].
  53. ↑ Lyskey, Dorian (2006-08-05). „CD: Christina Aguilera, Back to Basics | Music”. The Guardian. (ang.) [dostęp 2012-06-25].
  54. ↑ Inskeep, Thomas (2006-08-31). „Christina Aguilera – Back to Basics – Review”. Stylus Magazine. (ang.) [dostęp 2012-09-23].
  55. ↑ „Christina Aguilera – Back To Basics”. musicaddiction2.com. 2012-08-17. (ang.) [dostęp 2012-10-29].
  56. ↑ „1001 ALBUMÓW, KTÓRE MUSISZ USŁYSZEĆ PRZED ŚMIERCIĄ: BACK TO BASICS” [online], christinaaguilera.com.pl [zarchiwizowane z adresu 2014-04-07].. christinaaguilera.com.pl. 2011-05-04. [dostęp 2014-04-05].
  57. ↑ „12 najlepszych piosnek Christiny Aguilery”. koncertomania.pl. 2018-06-14. [dostęp 2020-02-09].
  58. ↑ „Nowa Christina Aguilera już w sklepach”. onet.pl. 2006-08-14. [dostęp 2010-10-14].
  59. ↑ BBC – Top of the Pops – Videoclips. bbc.co.uk. (ang.) [dostęp 2012-05-10].
  60. ↑ „Christina Aguilera plays surprise London show”. New Musical Express. 2006-07-21. (ang.) [dostęp 2010-10-14].
  61. ↑ McIntee, Michael (2006-09-05). „Late Show with David Letterman: Tuesday, September 05, 2006 Show #2602”. Columbia Broadcasting System (CBS). (ang.) [dostęp 2010-10-14].
  62. ↑ Sykes, Charles (2006-08-18). „'BASIC’ TRAINING”. People. (ang.) [dostęp 2011-09-04].
  63. ↑ „Christina Aguilera, Toni Braxton, and Mary J. Blige Love The NBA”. IGN. Ziff Davis Media. 2007-01-31. (ang.) [dostęp 2019-09-18].
  64. ↑ „LIVE: CHRISTINA AGUILERA AT MUZ TV RUSSIAN AWARDS (Moscow)”. vipsdesign.com. 2007. (ang.) [dostęp 2011-09-04].
  65. ↑ „Christina Aguilera Setlist at San Diego, San Diego, CA, USA”. setlist.fm. (ang.) [dostęp 2014-03-29].
  66. ↑ „Microsoft MGX Conference Setlist”. caguilera.tumblr.com. 2011-07-22. (ang.) [dostęp 2015-08-18].
  67. ↑ „ZDJĘCIA/WIDEO: Christina na gali magazynu TIME!” [online], xtina.pl [zarchiwizowane z adresu 2013-05-28].. xtina.pl. 2013-04-24. [dostęp 2013-04-24].
  68. ↑ „ZDJĘCIA/WIDEO: Christina w Rosji na specjalnym, noworocznym koncercie” [online], xtina.pl [zarchiwizowane z adresu 2014-01-02].. xtina.pl. 2014-01-01. [dostęp 2014-01-01].
  69. ↑ „KONCERT W MALEZJI ODWOŁANY – AKTUALIZACJA” [online], christinaaguilera.com.pl [zarchiwizowane z adresu 2014-03-28].. christinaaguilera.com.pl. [dostęp 2014-03-28].
  70. ↑ Sara Schonhardt: Christina Aguilera Concert Cancelled in Malaysia Out of Respect for MH370. The Wall Street Journal, 25 marca 2014. [dostęp 2022-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-30)]. (ang.).
  71. ↑ „ZDJĘCIA/VIDEO: PRYWATNY KONCERT W MALEZJI” [online], christinaaguilera.com.pl [zarchiwizowane z adresu 2014-03-28].. christinaaguilera.com.pl. 2014-03-28. [dostęp 2014-03-28].
  72. ↑ „ZDJĘCIA/WIDEO: Koncert w Malezji!” [online], xtina.pl [zarchiwizowane z adresu 2014-03-29].. xtina.pl. 2014-03-28. [dostęp 2014-03-28].
  73. ↑ „ZDJĘCIA/WIDEO: Christina na festiwalu w Nowym Orleanie!” [online], xtina.pl [zarchiwizowane z adresu 2014-05-03].. xtina.pl. 2014-05-03. [dostęp 2014-05-03].
  74. ↑ „Christina Aguilera At 2015 Vanity Fair Oscar Party (02/22) Hi Res Photos + Videos”. xtina-web.com. (ang.) [dostęp 2015-07-28].
  75. ↑ „ZDJĘCIA/WIDEO: Christina na koncercie Cisco Rocks!” [online], xtina.pl [zarchiwizowane z adresu 2016-04-29].. xtina.pl. 2015-07-28. [dostęp 2015-07-28].
  76. ↑ „Mawazine Festival – Rhythms of the World 2016 – 15th edition – Artists – Christina Aguilera” [online], festivalmawazine.ma [zarchiwizowane z adresu 2016-04-07].. festivalmawazine.ma. 2016. (ang.) [dostęp 2016-05-29].
  77. ↑ „Xtina Travels To Morocco To Perform At The Mawazine Festival; Slays In The Process”. 2016-05-29. (ang.) [dostęp 2016-05-29].
  78. ↑ „ZDJĘCIA/VIDEO: FESTIVAL MAWAZINE 2016” [online], christinaaguilera.com.pl [zarchiwizowane z adresu 2016-09-11].. christinaaguilera.com.pl. 2016-05-29. [dostęp 2016-05-31].
  79. ↑ „ZDJĘCIA/WIDEO: Koncert ‘She’s With Us’!” [online], xtina.pl [zarchiwizowane z adresu 2016-07-01].. xtina.pl. 2016-06-07. [dostęp 2016-06-07].
  80. ↑ „ZDJĘCIA/VIDEO: KONCERT W GRUZJI | RELACJA” [online], christinaaguilera.com.pl [zarchiwizowane z adresu 2016-09-17].. christinaaguilera.com.pl. 2016-07-31. [dostęp 2016-07-31].
  81. ↑ „VIDEO: ROSYJSKIE NAGRODY MUZYCZNE 2016” [online], christinaaguilera.com.pl [zarchiwizowane z adresu 2016-12-20].. christinaaguilera.com.pl. 2016-12-09. [dostęp 2016-12-18].
  82. ↑ „Vídeos | Assista ao show completo de Christina no National Russian Music Awards” [online], mychristina.com.br [zarchiwizowane z adresu 2016-12-21].. mychristina.com.br. 2016-12-08. (port.) [dostęp 2016-12-18].
  83. ↑ „Christina Aguilera Setlist – Hard Rock Live, Hollywood, FL, USA „. setlist.fm. 2018-09. (ang.) [dostęp 2018-09-28].
  84. ↑ Miller, Jordan (2018-09-26). „The Hits, Tears, And A Proposal: Christina Aguilera Kicks Off The ‘Liberation’ Tour!”. breatheheavy.com. (ang.) [dostęp 2018-09-28].
  85. ↑ „Christina Aguilera Setlist – Times Square, New York, NY, USA – DEC 31 2018”. setlist.fm. 2019-01. (ang.) [dostęp 2019-01-02].
  86. ↑ „Christina Aguilera Concert Setlist at Zappos Theater, Las Vegas on May 31, 2019”. setlist.fm. (ang.) [dostęp 2019-06-01].
  87. ↑ „Christina Aguilera Concert Setlist at AccorHotels Arena, Paris on July 4, 2019”. setlist.fm. 2019-07. (ang.) [dostęp 2019-07-26].
  88. ↑ „Christina Aguilera Brings ‘The X Tour’ to Europe” [online], sosugary.com [zarchiwizowane z adresu 2019-07-19].. sosugary.com. 2019-07-14. (ang.) [dostęp 2019-07-26].
  89. ↑ Rennert, Jeann (2019-09-16). „Christina Aguilera Steps Out in London With a Sleek New Look”. Vogue. Condé Nast. (ang.) [dostęp 2019-09-18].
  90. ↑ „Christina Aguilera Concert Setlist at Palace Theatre, London on September 15, 2019”. setlist.fm. (ang.) [dostęp 2019-09-18].
  91. ↑ Romano, Nick (2019-09-16). „Kelly Clarkson welcomes Christina Aguilera to talk show with ‘Ain’t No Other Man’ cover”. Entertainment Weekly. Meredith Corporation. (ang.) [dostęp 2019-09-18].
  92. ↑ „Music Awards 2006: the winners – Virgin Media” [online], virginmedia.com [zarchiwizowane z adresu 2008-01-09].. Virgin Media. Liberty Global. (ang.) [dostęp 2020-04-28].
  93. ↑ „Christina Aguilera’s Biography”. teenidols4you.com. (ang.) [dostęp 2020-02-05].
  94. ↑ „?–ページが見つかりま |??•??•???????MTVJAPAN.com” [online], mtvjapan.com [zarchiwizowane z adresu 2009-02-25].. mtvjapan.com. 2006. (jap.) [dostęp 2011-04-01].
  95. ↑ „The 33rd People’s Choice Awards (2007)”. digitalhit.com. 2007-01. (ang.) [dostęp 2011-04-01].
  96. ↑ a b Christina Aguilera – Ain’t No Other Man. ultratop.be. (niderl.) [dostęp 2011-03-27].
  97. ↑ "ARTIST | Song Title” [online], asdfg-menezes.org [zarchiwizowane z adresu 2018-11-18].. asdfg-menezes.org. (ang.) [dostęp 2019-07-31].
  98. ↑ „Top Lista Hrvatskog Radija” [online], Hrvatska radiotelevizija, 9 czerwca 2006 [dostęp 2021-03-15] [zarchiwizowane z adresu 2006-07-15] (chorw.).
  99. ↑ "Hitlisten.NU Airplay Top-20: Uge 34 – 2006". hitlisterne.dk. 2006. (duń.) [dostęp 2011-03-26].
  100. ↑ "EURO AIRPLAY TOP 100 – August 20, 2006 nº 0051" [online], eurocharly.site.voila.fr [zarchiwizowane z adresu 2009-01-04].. eurocharly.site.voila.fr. 2006-08-20. (ang.) [dostęp 2013-08-20].
  101. ↑ a b "Creative Disc Top 100 Singles of 2006". creativedisc.com. (indonez.) [dostęp 2011-03-26].
  102. ↑ „Christina Aguilera Chart History – Canada Hot AC | Billboard”. Billboard. Billboard-Hollywood Media Group (Valence Media). (ang.) [dostęp 2020-04-04].
  103. ↑ Hitmaschin – Top 40. RTL Télé Lëtzebuerg, 2006-08-20. [dostęp 2023-03-03]. (luks.).
  104. ↑ a b "Latvian Airplay Top 500 of 2006". lanet.lv. (łot.) [dostęp 2011-03-27].
  105. ↑ a b "DEUTSCHE BLACK CHART – JAHRESCHARTS 2006". djcharts.de. (niem.) [dostęp 2017-12-03].
  106. ↑ „Top 30 Airplay Charts Deutschland ermittelt von Nielsen Music Control: 11.08.2006 – 18.08.2006”. Surfen mit Musik. (niem.) [dostęp 2021-01-11].
  107. ↑ Christina Aguilera – Ain’t No Other Man. acharts.us. (ang.) [dostęp 2010-10-14].
  108. ↑ "CHARTS" [online], 5fm.co.za [zarchiwizowane z adresu 2006-10-22].. 5fm.co.za. 2006-10-22. (ang.) [dostęp 2020-02-05].
  109. ↑ a b Chart Data: Christina Aguilera. mariah-charts.com. (ang.) [dostęp 2011-02-14].
  110. ↑ "Christina Aguilera Album & Song Chart History – Billboard Adult Contemporary Songs for Christina Aguilera". Billboard. (ang.) [dostęp 2011-03-28].
  111. ↑ „Christina Aguilera Chart History: Digital Song Sales | Billboard”. billboard.com. 2006-07. (ang.) [dostęp 2018-05-23].
  112. ↑ "Christina Aguilera Album & Song Chart History – Billboard Hot Dance/Club Play for Christina Aguilera". Billboard. (ang.) [dostęp 2010-10-14].
  113. ↑ "R&R CHR/Pop Charts – Christina Aguilera". wweb.uta.edu. (ang.) [dostęp 2018-11-22].
  114. ↑ „:::Official ‘Moves Like Jagger’ Radio Airplay Thread:::”. afterld.com. (ang.) [dostęp 2011-07-04].
  115. ↑ "DANCE – 279 – 10 Вересня – 17 Вересня 2006" [online], fdr.com.ua [zarchiwizowane z adresu 2014-04-07].. fdr.com.ua. 2006-09. (ukr.) [dostęp 2018-03-24].
  116. ↑ „ФДР – Радіо – Розсилки – 2 Липня – 9 Липня 2006”. fdr.com.ua. [dostęp 2023-05-02]. (ukr.).
  117. ↑ "Pop Rock – Record Report | Fecha de Publicación: Sábado 19/08/2006” [online], recordreport.com.ve [zarchiwizowane z adresu 2006-08-20].. Record Report. DataScan C.A.. 2006-08-19. (hiszp.) [dostęp 2020-01-31].
  118. ↑ „Nielsen Music Control” [online], Nielsen Music Control, 5 sierpnia 2006 [dostęp 2021-07-13] [zarchiwizowane z adresu 2006-08-05].
  119. ↑ "Brazil Charts". playback.fm. (ang.) [dostęp 2017-06-09].
  120. ↑ „Top 100 Songs of 2006” [online], hot100brasil.com [zarchiwizowane z adresu 2009-03-03].. Hot 100 Brasil. (ang.) [dostęp 2020-06-20].
  121. ↑ "Japan – Zip FM Hot 100 2006". chartsaroundtheworld.com. 2006-12-31. (ang.) [dostęp 2018-12-16].
  122. ↑ "NRJ Lebanon – HIT MUSIC ONLY!”. (ang.) [dostęp 2017-05-14].
  123. ↑ "World Chart Show – Year-End Chart 2006". chartsaroundtheworld.com. 2006. (ang.) [dostęp 2020-01-02].
  124. ↑ IFPI Danmark – Guld og platin i 2007. ifpi.dk. (duń.) [dostęp 2011-03-26].
  125. ↑ „Les Singles les plus Vendus en 2006” [online], infodisc.fr [zarchiwizowane z adresu 2016-01-16].. InfoDisc.fr. (fr.) [dostęp 2020-05-22].
  126. ↑ „Camp Rock sets the stage for newcomer Demi Lovato”. reuters.com. 2008-06-16. (ang.) [dostęp 2018-05-25].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Single Christiny Aguilery
Christina Aguilera
Mi Reflejo
My Kind of Christmas
Stripped
Back to Basics
Keeps Gettin’ Better –
A Decade of Hits
Bionic
Burlesque: Original Motion
Picture Soundtrack
Lotus
Liberation
La Fuerza, La Tormenta, Aguilera
Single promocyjne
Single ze ścieżek dźwiękowych
Single z gościnnym występem
Single charytatywne
Pozostałe piosenki
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ain’t_No_Other_Man&oldid=73979202”