Al-Mansur ibn Buluggin – Wikipedia, wolna encyklopedia
władca Ifrikiji | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Rodzeństwo | |
Dzieci |
Al-Mansur ibn Buluggin (arab. المنصور إبن بلوجن ) (? - zm. 995) – drugi władca z dynastii Zirydów w Ifrikiji w latach 984-995.
Al-Mansur objął tron w Ifrikiji po ojcu Bulugginie ibn Zirim (972-984). Pomimo kolejnych kampanii Zirydów przeciw berberyjskim plemionom w Maroku, był zmuszony porzucić próby trwałego podboju Fezu i Sidżilmasy. Mimo to udało mu się umocnić władzę Zirydów w środkowym Maghrebie, gdy pokonał berberskich Kutamów w 988, a jego brat Hammad ibn Buluggin, jako namiestnik Algierii, wyparł berberyjskich Zenatów do Maroka. Pod rządami Al-Mansura ulegała coraz większemu rozluźnieniu zależność wasalna od Fatymidów, nie tylko ze względu na koncentrację ich uwagi na obaleniu Abbasydów w Iraku.
Jego następcą został jego syn Badis ibn Mansur (995-1016).