Alan Rusbridger – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alan Rusbridger
Ilustracja
Alan Rusbridger (2018)
Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1953
Lusaka, Rodezja

Zawód, zajęcie

dziennikarz, wykładowca

Alan Rusbridger (ur. 29 grudnia 1953 w Lusace w Rodezji) – brytyjski dziennikarz i wykładowca akademicki, w latach 1995–2015 redaktor naczelny dziennika „The Guardian”. Laureat Right Livelihood Award (2014).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył anglistykę w Magdalene College na Uniwersytecie Cambridge w 1976. Po studiach podjął pracę w lokalnej gazecie „Cambridge Evening News”, w której był wcześniej stażystą[1]. W 1979 został zatrudniony w „The Guardian”. W 1986 odszedł do tygodnika „The Observer”, gdzie był krytykiem telewizyjnym, a od 1987 pracował jako waszyngtoński korespondent londyńskiej gazety „Daily News”. W 1989 powrócił do „Guardiana” jako dziennikarz i redaktor. W 1995 został jego redaktorem naczelnym[2].

Jako redaktor naczelny podjął szereg decyzji dotyczących rozwoju pisma, m.in. decyzję o zmianie formatu gazety na charakterystyczny dla prasy kontynentalnej (podczas gdy inne brytyjskie gazety zmieniały format na tabloidowy) oraz o otwartym dostępie do wydania internetowego[1]. Wprowadził również, wzorem prasy amerykańskiej, funkcję ombudsmana (rzecznika czytelników) i stałą rubrykę sprostowań[1].

W 2009 „The Guardian” poświęcił serię reportaży aferze podsłuchowej w wydawanej przez Ruperta Murdocha gazecie „News of the World”. Dziennikarze tabloidu włamywali się na telefony komórkowe celebrytów, polityków i członków rodziny królewskiej, a także przekupywali policjantów w poszukiwaniu „historii” do opisania. W 2011 ujawniono, że ofiarą tego procederu padały również rodziny ofiar morderstw i zamachów[3].

W 2010 kierowany przez Rusbridgera „The Guardian” opublikował materiały z WikiLeaks, dostarczone przez Chelsea Manning, dotyczące m.in. zbrodni wojennych i naruszeń praw człowieka w Iraku i Afganistanie. W 2013 był jedną z kilku światowych gazet, które odegrały decydująca rolę w publikacji rewelacji amerykańskiego sygnalisty Edwarda Snowdena[1].

W grudniu 2014 Rusbridger ogłosił, że latem następnego roku zrezygnuje z pełnienia funkcji redaktora naczelnego. W październiku 2015 objął funkcję dziekana oksfordzkiego college’u Lady Margaret Hall[4].

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

W 2014 otrzymał wspólnie z Edwardem Snowdenem nagrodę honorową Right Livelihood „za stworzenie organizacji medialnej poczuwającej się do odpowiedzialnego dziennikarstwa w interesie opinii publicznej, i która pomimo wielkich oporów demaskuje nielegalne działania przedsiębiorstw i państw”[2]. Laureat szeregu prestiżowych nagród dziennikarskich[2]. W 2016 uhonorowany nagrodą British Media Awards[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Ken Auletta: Freedom of Information. The New Yorker, 7 października 2013. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
  2. a b c Alan Rusbridger (2014, UK). Right Livelihood Award, styczeń 2014. [dostęp 2016-08-06]. (ang.).
  3. Jacek Pawlicki: Newsy z podsłuchu. Wyborcza.pl, 7 lipca 2011. [dostęp 2016-08-07].
  4. Mr Alan Rusbridger elected as next Principal of Lady Margaret Hall. Lady Margaret Hall, 17 grudnia 2014. [dostęp 2016-08-07]. (ang.).
  5. Jasper Jackson: Alan Rusbridger honoured at British Media Awards. The Guardian, 4 maja 2016. [dostęp 2016-08-06]. (ang.).