Aleja Róż w Krakowie – Wikipedia, wolna encyklopedia
Nowa Huta | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Widok na północ po przebudowie (2023) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Długość | 1,2 km | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Krakowa | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
50°04′40,4″N 20°02′21,1″E/50,077889 20,039194 |
Aleja Róż – ulica w Krakowie, w dzielnicy XVIII, w Nowej Hucie. Biegnie od Placu Centralnego na północ, do skrzyżowania z ul. Bulwarową.
Nazwa alei
[edytuj | edytuj kod]W nawiązaniu do nazwy, na całej długości aleja zawsze obsadzona była różami, w szczególności w latach 60. i 70. XX w. Dziś ilość tych kwiatów jest tu symboliczna.
Przebieg
[edytuj | edytuj kod]Aleja ta nie jest na całej długości przeznaczona dla ruchu pojazdów samochodowych. Ruch kołowy odbywa się na stu metrowym odcinku przy Placu Centralnym dojazd do banku Pekao) oraz postój taksówek i od Al. Przyjaźni do ul. I. Mościckiego.
Większy odcinek pomiędzy osiedlami Centrum B i Centrum C jest deptakiem. Także odcinek od ul. I. Mościckiego do ul. Bulwarowej (pomiędzy os. Krakowiaków a os. Sportowym) jest przeznaczony tylko dla pieszych.
Aleja Róż jest jednojezdniową drogą o jednym pasie ruchu w obu kierunkach, na całej długości przebiegająca w linii prostej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W latach 1973–1989 w południowej części alei, pomiędzy osiedlami Centrum B i C, stał pomnik Włodzimierza Lenina, dzieło Mariana Koniecznego.
Na przedłużeniu Alei (w rejonie dzisiejszego Parku Ratuszowego) zamierzano wznieść ratusz miasta Nowej Huty.
Przy Alei, na os. Centrum C 3, od 1956 r. do dziś funkcjonuje „Stylowa” – najstarsza restauracja w Nowej Hucie[1], początkowo kawiarnia. Naprzeciwko, na os. Centrum B 1, znajdowała restauracja "Arkadia" a obok, os. Centrum B 3, galeria sztuki, gdzie wystawiano obrazy, rzeźby, które można było także zakupić.
Po obu stronach Alei znajduje się ciąg sklepów i punktów usługowych.
- Aleja Róż w roku 1970
- ... w 1973
- ... w 2021
- ... w 2024 zima
- ... w 2024 lato
- Początkowy fragment alei po przebudowie (rok 2023), po lewej Centrum B, po prawej Centrum C
- Widok na północ ze skrzyżowania z al. Przyjaźni. Po prawej Park Ratuszowy, po lewej os. Zgody.
- Dekoracja świąteczna, grudzień 2020
- Aleja Róż i róże wzdłuż os. Zgody
- Aleja Róż na północ od ul. Żeromskiego, pomiędzy osiedlami Górali (po lewej) i Zielonym
- Widok na północ odcinka o wyłączonym ruchu kołowym między osiedlami Krakowiaków (po lewej) i Sportowym (po prawej)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ryszard Dzieszyński, Jan L. Franczyk: Encyklopedia Nowej Huty. Kraków: Wydawnictwo Towarzystwa Słowaków w Polsce przy współpracy „Głosu-Tygodnika Nowohuckiego” i Nowohuckiego Centrum Kultury, 2006, s. 109. ISBN 978-83-7490-060-7.