Aleja potępionych – Wikipedia, wolna encyklopedia

Aleja potępionych

Damnation Alley

Gatunek	science fiction
Data premiery	21 października 1977
Kraj produkcji	USA
Język	angielski
Czas trwania	91 min
Reżyseria	Jack Smight
Scenariusz	Lukas Heller oraz Alan Sharp, na podstawie powieści Rogera Zelazny’ego
Główne role	Jan-Michael Vincent George Peppard Dominique Sanda Paul Winfield
Muzyka	Jerry Goldsmith
Zdjęcia	Harry Stradling Jr.
Scenografia	E. Preston Ames
Produkcja	Paul Maslansky, Jerome M. Zeitman
Wytwórnia	20th Century Fox

Aleja potępionych lub Droga przez piekło (ang. Damnation Alley, Survival Run) – amerykański film s-f z 1977 roku, luźno nawiązujący do powieści Rogera Zelazny’ego Aleja Potępienia.

Po III wojnie światowej oś ziemi została zaburzona po wybuchach jądrowych. Stany Zjednoczone zamieniły się w pustynię. Kilku weteranów lotnictwa: Denton (George Peppard), Tanner (Jan-Michael Vincent) i Keegan (Paul Winfield), muszą przebyć drogę przez najbardziej skażone i niebezpieczne rejony w poszukiwaniu śladów cywilizacji.

• Jackie Earle Haley – Billy
• Paul Winfield – Keegan
• Jan-Michael Vincent – Tanner
• George Peppard – major Eugene Denton
• Dominique Sanda – Janice
• Robert Donner – Mountain Man
• Mark L. Taylor – Haskins
• Kip Niven – Tom Perry
• Marcia Holley – Gloria
• Trent Dolan – technik
• Bob Hackman – pułkownik

• Aleja potępionych w bazie IMDb (ang.)
• Aleja potępionych w bazie Filmweb