Aleksander Czarnecki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Aleksander Czarnecki

Aleksander Czarnecki i Jerzy Snoppek podczas MP 1925
Pseudonim	„Harry Tzerr”
Data i miejsce urodzenia	19 stycznia 1909 Łódź
Obywatelstwo	Polska
Kategoria wagowa	średnia
Dorobek medalowy
złoto 1927 MP w kategorii średniej

Aleksander Czarnecki, ps. „Harry Tzerr” (ur. 19 stycznia 1909 w Łodzi, zm. ?) – polski bokser, mistrz Polski.

Boksem zainteresował się w 1926, wstępując do klubu sportowego Union Łódź^[1], w którym walczył do końca 1927.

Startując na katowickim ringu zdobył mistrzostwo Polski w 1927 w kategrii średniej. Zaliczał się wraz z Alfredem Kupką do największych talentów polskiego boksu, posiadając przy tym wyjątkowo silne uderzenie z obu rąk.

Jak pisał Przegląd Sportowy, "Miły, dobrze zbudowany młodzianin o inteligientnej twarzy i wyrazistych rysach". "Jest największym polskim talentem bokserskim".