Aleksander z Malonne – Wikipedia, wolna encyklopedia

Aleksander z Malonne

biskup
Wizerunek bpa Aleksandra na oryginale Drzwi płockich
Kraj działania	Święte Cesarstwo Rzymskie Królestwo Polskie
Miejsce urodzenia	koło Liège
Data śmierci	9 marca 1156
Biskup diecezjalny płocki
Okres sprawowania	1129–1156
Wyznanie	katolicyzm
Sakra biskupia	??
Multimedia w Wikimedia Commons

Aleksander z Malonne (zm. 9 marca 1156) – biskup płocki od 1129.

Pochodził z terenów dzisiejszej Belgii, z okolic Liège. Przybył do Polski razem z bratem Walterem, wyświęconym potem na biskupa wrocławskiego, którego wprowadzał w stosunki polskie. Wraz ze swoim bratem przeprowadzał w Polsce reformy papieża Grzegorza VII, a także prowadził wyprawy na pogańskich Prusów oraz uczestniczył w walce z Władysławem Wygnańcem i sprawował opiekę nad Bolesławem Kędzierzawym. Zasłużył się jako mecenas sztuki i fundator kościołów.

W Płocku w miejscu katedry księcia Władysława Hermana rozpoczął budowę nowej romańskiej katedry na Wzgórzu Zamkowym (1130–1144). Ufundował osadzone w niej brązowe drzwi wejściowe (tzw. drzwi płockie) wykonane na zamówienie w latach 1152–1154 w ludwisarni Riquina i Weismutha w Magdeburgu (już w średniowieczu zostały wywiezione na Litwę, obecnie w nowogrodzkim soborze Mądrości Bożej, w płockiej katedrze znajduje się kopia). Katedrę konsekrowano w 1144.

Sprowadził kanoników regularnych do Czerwińska.

• Mieczysław Gębarowicz: Aleksander († 1156), biskup płocki. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 65–66.