Aleksandr Zarchi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Aleksandr Zarchi
ilustracja
Prawdziwe imię i nazwisko

Aleksandr Grigorjewicz Zarchi

Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1908
Sankt Petersburg, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

27 stycznia 1997
Moskwa, Rosja

Zawód

reżyser, scenarzysta

Lata aktywności

1928–1986

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Ludowy Artysta ZSRR Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Aleksandr Grigorjewicz Zarchi (ros. Александр Григорьевич Зархи; ur. 5 lutego?/18 lutego 1908 w Petersburgu; zm. 27 stycznia 1997 w Moskwie) – radziecki reżyser filmowy i scenarzysta. Ludowy Artysta ZSRR (1969), laureat Nagrody Stalinowskiej (1941, 1946) oraz Bohater Pracy Socjalistycznej (1978)[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1927 roku ukończył Technikum Sztuki Ekranowej w Leningradzie. Jako reżyser zadebiutował w 1928 roku realizując krótkometrażowy film dokumentalny pt. "Pieśń o metalu". W 1929 roku rozpoczął pracę jako scenarzysta, montażysta i asystent reżysera w wytwórni filmowej "Sowkino" (obecnie Lenfilm). W 1930 roku razem z Iosifem Chejficem założyli "Pierwszą Komsomolską Brygadę Reżyserską". Zrealizowali wspólnie między innymi takie filmy jak: Miłość w czołgu, Delegat floty i Ziemia woła[2].

Wielką popularność przyniosła mu adaptacja Anny Kareniny Lwa Tołstoja (1968) oraz Miast i lat Konstantina Fiedina (1973)[3], które zrealizował samodzielnie.

Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie[4].

Wybrana filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]