Alektromancja – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alektromancja, alektriomancja, alektoromancja (gr. ἀλεκτρυών, alectryon – „kogut”, μαντεία, manteia, „dywinacja”) – forma wróżenia polegająca na obserwacji ptaków^[1].

Zazwyczaj wykorzystywanym do tego ptakiem był biały kogut. Wróżono głównie na dwa sposoby: rozsypywano ziarna w kole na ziemi, do którego wrzucono ziarna i obserwowano, które ziarna wybierze jako pierwsze albo trzymano koguta na rękach i wymieniano litery, czekając przy której literze kogut zapieje^[2].

Koguty były powszechnie używane do przepowiadania przyszłości w różnych częściach świata. Najbardziej powszechną i popularną formą tej wróżbiarstwa była obserwacja koguta jedzącego ziarno rozsypane na literach. Praktykę tę stosowano, gdy słońce lub księżyc znajdowały się w znaku Barana lub Lwa. Na ziemi rysowano krąg liter (początkowo 24, ponieważ: j, v były pisane jednakowo jak kolejno: i, u) i na każdej literze kładziono jakieś ziarno. Następnie wypuszczano koguta, zazwyczaj białego, który wybierał ziarna, tworząc w ten sposób wróżbiarską wiadomość lub znak. Wybrane litery można było odczytać w kolejności, w jakiej zostały wybrane, lub przestawić, tworząc anagram. Czasami odczytujący dostawali dwie lub trzy litery. Ziarna zabrane przez koguta były zastępowane nowymi^[3].

Nie wiadomo dokładnie, jak dawno temu praktykowano tę formę wróżenia, ale można ją datować na co najmniej 300 n.e., o czym świadczy Jamblich, syryjski filozof neoplatonicki pochodzenia arabskiego. Według legendy mag Jamblich użył tej sztuki, aby odkryć osobę, która powinna zastąpić Walensa Cezara w imperium, ale ptak wybierając cztery ziarna, te które leżały na literach „T h e o”, pozostawił niepewność, czy wyznaczoną osobą był Teodozjusz, Teodot, Teodor, czy Teodektes. Walens, dowiedziawszy się, co się stało, skazał na śmierć kilka osób, których imiona nieszczęśliwie zaczynały się od tych liter^[3].