Alfons de Orozco – Wikipedia, wolna encyklopedia

Święty
Alfons de Orozco OSA

Alonso de Orozco

Pomnik św. Alfonsa w Oropesie.
Data i miejsce urodzenia	17 października 1500 Oropesa (Toledo, Hiszpania)
Data i miejsce śmierci	19 września 1591 Madryt
Czczony przez	Kościół katolicki
Beatyfikacja	15 stycznia 1882 przez Leona XIII
Kanonizacja	19 maja 2002 przez Jana Pawła II
Wspomnienie	19 września
Atrybuty	krzyż

Alfons de Orozco, właśc. Alonso de Orozco (ur. 17 października 1500 w Oropesa, zm. 19 września 1591 w Madrycie) – hiszpański ksiądz i augustianin (OSA), święty Kościoła katolickiego.

Urodził się w szlacheckiej rodzinie. Studiował na Uniwersytecie w Salamance. W 1520 roku Tomasz z Villanueva zachęcił go do wstąpienia zakonu św. Augustyna, tam złożył śluby zakonne w 1523 roku, a cztery lata później w 1527 roku otrzymał święcenia kapłańskie. W 1549 roku wyruszył jako misjonarz do Meksyku, jednak ciężko zachorował i musiał wrócić do kraju. W 1554 roku król Karol V Habsburg mianował go królewskim kaznodzieją i przeniósł się do Madrytu.

Założył klasztory życia kontemplacyjnego z regułą św. Augustyna: jeden męski w Talavera de la Reina oraz trzy żeńskie: jeden w Talavera de la Reina i dwa w Madrycie. Krótko przed śmiercią założył Kolegium Wcielenia Pańskiego (obecnie budynek zajmuje hiszpański Senat).

Zmarł 19 września 1591 roku – mając 90 lat – w opinii świętości. Jego ciało spoczywa w kościele augustianek w Madrycie.

Został beatyfikowany przez papieża Leona XIII w dniu 15 stycznia 1882 roku, a kanonizowany przez Jana Pawła II w dniu 19 maja 2002 roku^[1].

W ikonografii przedstawiany jest w habicie zakonnym. Jego atrybutem jest krzyż symbolizujący głębokie życie duchowe świętego, rozpamiętywania Męki Chrystusa i modlitwy^[2].

• beatyfikowani i kanonizowani przez Jana Pawła II
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
• wstawiennictwo świętych

• Św. Alfons de Orozco. opoka.org.pl. [dostęp 2012-01-13].
• Józef Marecki, Lucyna Rotter: Jak czytać wizerunki świętych leksykon atrybutów i symboli hagiograficznych. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 2009. ISBN 978-83242-0910-1. (pol.).