Alfred Lubelski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alfred Lubelski
Ilustracja
ok. 1912
Data i miejsce urodzenia

1880
Warszawa

Data i miejsce śmierci

11 stycznia 1923
Paryż

Zawód, zajęcie

lekarz, kompozytor, piosenkarz

Multimedia w Wikimedia Commons

Alfred Lubelski (ur. 1880 w Warszawie, zm. 11 stycznia 1923 w Paryżu) – polski lekarz, kompozytor i artysta kabaretowy, piosenkarz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył warszawskie XIII Gimnazjum Męskie, a następnie uczył się medycyny w Berlinie i w Paryżu. W czasie studiów w Paryżu występował jako piosenkarz w kabaretach paryskich oraz w polskiej Oberży Pieśniarskiej. Był specjalistą dermatologiem. Pod koniec 1908 przyjechał do Warszawy. W grudniu 1908 roku zaczął pełnić funkcję kierownika muzycznego warszawskiego kabaretu Momus[1][2] a później, po odejściu Arnolda Szyfmana w 1910 roku, był jego dyrektorem. Po raz ostatni wystąpił w Momusie 3 marca 1911 roku[3]. W 1914 wystąpił w jedynym swoim filmie Wróg tanga[4]. W czasie I wojny światowej był lekarzem szpitala wojskowego w Breguet, który był aneksem głównego szpitala wojskowego w Paryżu (Val-de-Grâce).

Jeden z najpopularniejszych artystów piosenkarzy w Warszawie na początku XX wieku[5].

Jako pierwszy w Polsce śpiewał Dymek z papierosa[6] z muzyką Gustave Goubliera. Piosenkę tę przywiózł Lubelski z Paryża i dał do tłumaczenia Lucjanowi Konarskiemu, jednak wydał ją bez jego nazwiska[7]. Wynikła z tego sprawa sądowa, którą Lubelski przegrał[8], po czym zrzekł się całości zysku z wydawnictwa[9]. Śpiewał także Biały pokoik, Kolanka i Szaloną noc.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Był wnukiem lekarza sztabowego w czasie wojen napoleońskich Filipa Lubelskiego i bratem rzeźbiarza Mieczysława Lubelskiego, w rodzinie znany był też jako Fredek[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Teatr "Momus". „Nowa Gazeta”. 3 (587), s. 3, 20 grudnia 1908. [dostęp 2017-04-12]. (pol.). 
  2. ↑ Teatr artystyczny "Momus". Seria 2-ga karykatur. „Kurjer Świąteczny”, s. 5, 21 stycznia 1909. [dostęp 2017-04-12]. Cytat: w Bel canto oraz w piosence sielskiej/Żar wschodu obok flegmy angielskiej/Pryapizm obok cnoty anielskiej/Ma Momusowy piewca - Lubelski. (pol.). 
  3. ↑ Helena Karwacka: Warszawski Kabaret Artystyczno-Literacki Momus. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1982, seria: Varsaviana. ISBN 83-01-03598-6.
  4. ↑ Słownik biograficzny teatru polskiego. T. 2. Warszawa: PWN, 1994, s. 396. ISBN 83-01-11260-3.
  5. ↑ Ś. p. Alfred Lubelski. „Kurjer Warszawski”. 103 (13), s. 2, 13 stycznia 1923. Warszawa. [dostęp 2017-04-12]. (pol.). (dodatek poranny)
  6. ↑ Dymek z papierosa (kuplety). „Trubadur Polski”. 5 (12), s. 5-6, 15 czerwca 1911. Warszawa. [dostęp 2017-04-12]. (pol.). 
  7. ↑ Rynek wydawniczy. „Nowa Gazeta : poświęcona wszelkim zjawiskom życia społecznego”. 6 (202), s. 5-6, 3 maja 1911. Warszawa. [dostęp 2017-04-12]. (pol.). 
  8. ↑ O "Dymek z papierosa". „Kurjer Poranny”. 36 (163), s. 3, 14 czerwca 1911. [dostęp 2017-04-12]. (pol.). 
  9. ↑ Alfred Lubelski. O "Dymek z papierosa". „Kurjer Poranny”. 36 (173), s. 4, 24 czerwca 1911. [dostęp 2017-04-12]. (pol.). 
  10. ↑ Klaudia Iwanicka: Dziewczyna misia. Warszawa: Edipresse Polska SA, 2016. ISBN 978-83-7945-453-2.(Rozdział I, Rodzice)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alfred_Lubelski&oldid=72068458”