Alkoholany – Wikipedia, wolna encyklopedia
Alkoholany (alkoksylany) – organiczne związki chemiczne o wzorze ogólnym ROM (gdzie: R – grupa alkilowa; M – atom metalu). Otrzymuje się je głównie podczas reakcji odpowiedniego alkoholu z metalem (sodem i potasem na zimno, zaś z magnezem i glinem na gorąco[1]) w środowisku bezwodnym. Większość alkoholanów to związki jonowe, choć w niektórych (np. w t-butanolanie glinu) występują wiązania kowalencyjne.
Właściwości i zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]Alkoholany są mocnymi zasadami, w wodzie ulegają rozkładowi w myśl reakcji RO− + H2O → ROH + OH−. Jako zasady są one używane w licznych syntezach organicznych. Najczęściej używanymi alkoholanami są etanolan sodu i t-butanolan potasu. Najważniejszą reakcją, w której alkoksylany nie występują tylko jako zasady jest synteza eterów metodą Williamsona.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Podręczny słownik chemiczny, Romuald Hassa (red.), Janusz Mrzigod (red.), Janusz Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 25, ISBN 83-7183-240-0 .