Ambasada RP w Tbilisi – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Data utworzenia | 1919, 1992 |
Data likwidacji | 1937 |
Chargé d’affaires | Mariusz Pietrzak[1] |
Adres | |
ul. Oniashvili 24 0160 Tbilisi | |
Położenie na mapie Gruzji | |
Położenie na mapie Tbilisi | |
41°43′53,0″N 44°45′52,8″E/41,731389 44,764667 | |
Strona internetowa |
Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Tbilisi (gruz. პოლონეთის რესპუბლიკის საელჩო საქართველოში, ang. Embassy of the Republic of Poland in Tbilisi) – polska misja dyplomatyczna w stolicy Gruzji.
Struktura
[edytuj | edytuj kod]W skład Ambasady wchodzą[2]:
- Referat ds. polityczno-ekonomicznych
- Referat ds. współpracy rozwojowej
- Wydział Konsularny i Polonii
- Referat ds. administracyjno-finansowych
- Ataszat wojskowy
Okręg Konsularny Ambasady obejmuje Gruzję. Opieka konsularna nie jest wykonywana nad okupowanymi terytoriami Abchazji i Regionu Cchinwali (Osetia Południowa), gdyż władze Gruzji nie sprawują kontroli[3].
26 maja 2018 utworzono Instytut Polski w Tbilisi[4].
Historia
[edytuj | edytuj kod]1918–1921
[edytuj | edytuj kod]Pierwszego dyplomatę wysyłała do Gruzji Rada Regencyjna Królestwa Polskiego – Wacława Ostrowskiego, który zorganizował w ówczesnym Tiflisie polskie przedstawicielstwo w randze agencji konsularnej i prowadził z prezydentem Noe Żordanią rozmowy o sojuszu wojskowym.
Polska uznała Gruzję 29 stycznia 1919 (formalnie 23 stycznia 1921 po uznaniu Gruzji de iure przez Radę Najwyższą Ententy). W 1920 agencję przekształcono w konsulat. W marcu tegoż roku do Tiflisu przybyła misja na czele z Tytusem Filipowiczem, który 31 marca złożył listy uwierzytelniające ministrowi spraw zagranicznych Eugeni Gegeczkoriemu. 24 kwietnia tegoż roku, misja udała się do Baku, gdzie jej członkowie zostali 28 aresztowani przez sowietów i wywiezieni do Moskwy. Na początku 1921 konsulat przekształcono w konsulat generalny RP, którego szefostwo objął Wiktor Białobrzeski. W tym czasie dyskutowany był sojusz polsko-gruziński. W planach było też powstanie ambasady RP w Tbilisi z Romanem Knollem jako ambasadorem i mjr. Wacławem Jędrzejewiczem na stanowisku attaché wojskowego. Plany te legły w gruzach, gdy 25 lutego 1921 Demokratyczna Republika Gruzji została zaatakowana, a później przeszła pod władzę sowiecką, wchodząc w skład Zakaukaskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Polska nie uznała tej aneksji i utrzymywała kontakty z osiadłym w Paryżu gruzińskim rządem emigracyjnym.
Okres ZSRS
[edytuj | edytuj kod]W latach 1926–1937 władze polskie utrzymywały w Tiflisie (od 1936 w Tbilisi) konsulat generalny, który podlegał ambasadzie RP w Moskwie. Konsulat mieścił się przy ul. Korganowskiej 24 (1930–1937).
Od 1991
[edytuj | edytuj kod]Ponowne nawiązanie stosunków dyplomatycznych między Rzecząpospolitą Polską a Gruzją nastąpiło podczas wizyty wiceministra spraw zagranicznych Gruzji Micheiła Ukleby w Polsce 28 kwietnia 1992. Ambasadę RP w Tbilisi powołano 20 listopada 1995, a jej otwarcie nastąpiło 1 listopada 1997.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Ambasada Gruzji w Polsce
- Sojusz polsko-gruziński
- Gruzińscy oficerowie kontraktowi
- Przedstawiciele dyplomatyczni Polski w Gruzji
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Diplomatic List, mfa.gov.ge, 16 września 2024, s. 32 [zarchiwizowane 2024-11-15] (ang.).
- ↑ Pracownicy i dane teleadresowe, tbilisi.msz.gov.pl [dostęp 2018-05-26] [zarchiwizowane 2018-04-22] .
- ↑ Informacje konsularne, tbilisi.msz.gov.pl [dostęp 2018-05-26] [zarchiwizowane 2018-04-05] .
- ↑ Decyzja nr 51 Ministra Spraw Zagranicznych z 3 maja 2018 ws. utworzenia Instytutu Polskiego w Tbilisi (Gruzja) [online], www.infor.pl [dostęp 2018-05-26] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rocznik służby zagranicznej RP, MSZ, Warszawa 1937
- Marcin Kruszyński: Ambasada w Moskwie 1921–1939, IPN, Warszawa 2010, s. 366, ISBN 978-83-7629-156-7
- Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom III Azja, Zakaukazie, Australia i Oceania 1918–2009, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2010, s. 286, ISBN 978-83-7452-042-3
- Gruzińscy oficerowie kontraktowi w Wojsku Polskim