Ambrogio Marchioni – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ambrogio Marchioni
Data i miejsce urodzenia

31 sierpnia 1911
Neapol

Data śmierci

27 lutego 1989

Urzędnik Sekretariatu Stanu
Okres sprawowania

1964–1967

Nuncjusz apostolski w Szwajcarii
Okres sprawowania

1967–1984

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

26 maja 1934

Nominacja biskupia

14 października 1961

Sakra biskupia

12 listopada 1961

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

12 listopada 1961

Konsekrator

kard. Carlo Confalonieri

Współkonsekratorzy

Antonio Samorè,
Pietro Parente

Ambrogio Marchioni (ur. 31 sierpnia 1911 w Neapolu, zm. 27 lutego 1989) – włoski duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup tytularny, dyplomata papieski.

Biografia

[edytuj | edytuj kod]

26 maja 1934 otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem archidiecezji neapolitańskiej.

1 lipca 1959 papież Jan XXIII mianował go nuncjuszem apostolskim w Salwadorze i Gwatemali. 14 października 1961 został arcybiskupem tytularnym severiańskim. 12 listopada 1961 przyjął sakrę biskupią z sekretarza Świętej Kongregacji Konsystorialnej kard. Carlo Confalonieriego. Współkonsekratorami byli sekretarz Świętej Kongregacji Nadzwyczajnych Spraw Kościelnych abp Antonio Samorè oraz urzędnik Świętej Kongregacji Świętego Oficjum abp Pietro Parente.

Jako ojciec soborowy wziął udział w soborze watykańskim II (z wyjątkiem drugiej sesji). 1 września 1964 zakończył misję w Salwadorze i Gwatemali. W kolejnym latach pracował w Sekretariacie Stanu.

30 czerwca 1967 papież Paweł VI mianował go nuncjuszem apostolskim w Szwajcarii. Urząd ten pełnił do września 1984, gdy przeszedł na emeryturę.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]