Łaziec indyjski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Łaziec indyjski
Anabas testudineus[1]
(Bloch, 1792)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Infragromada

doskonałokostne

Rząd

okoniokształtne

Podrząd

błędnikowce

Rodzina

błędnikowate

Rodzaj

Anabas

Gatunek

łaziec indyjski

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Łaziec indyjski[3], łaziec[4] (Anabas testudineus) – gatunek drapieżnej ryby z rodziny błędnikowatych (Anabantidae).

Długość ciała wynosi do 25 cm, zamieszkuje wody słodkie południowej Azji. Może wędrować lądem przy użyciu ogona, wspierając ciało na płetwach parzystych (piersiowych i brzusznych) oraz rozstawionych pokrywach skrzelowych.

Łaziec indyjski potrafi przetrwać na lądzie bez wody przez 6 dni, a w błocie lub wysychającym potoku może przetrwać okres nawet do sześciu miesięcy[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Anabas testudineus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Anabas testudineus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Nazewnictwo ryb egzotycznych, AKWARIUM, Nr 1-2/70
  4. G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
  5. Postrach ekologów – ryba, która oddycha prawie jak człowiek i chodzi [online], tvnmeteo.tvn24.pl [dostęp 2019-03-28].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]