Anastazy Antoni Sielawa – Wikipedia, wolna encyklopedia
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data urodzenia | ||
Data śmierci | ||
Miejsce pochówku | ||
Metropolita kijowski | ||
Okres sprawowania | 1641–1655 | |
Arcybiskup połocki | ||
Okres sprawowania | 1624–1655 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Sakra biskupia | 1624 |
Data konsekracji | 1624 | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||
| |||||||||||
|
Anastazy Antoni Sielawa herbu Sielawa OSBM (ur. w 1583 roku – zm. 5 października 1655 roku w Tykocinie) – unicki arcybiskup połocki (od 1624), autor polemicznej księgi „Anteleuchus...”, wydanej w Wilnie w 1622 r., w latach 1641–1655 unicki metropolita kijowski.
Biografia
[edytuj | edytuj kod]W 1616 roku studiował w Kolegium Greckim w Rzymie[1]. Studiował w Wilnie[2]. Był elektorem Władysława IV Wazy z województwa połockiego w 1632 roku[3]. Zmarł w Tykocinie w ucieczce przed wojskami rosyjskimi[4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dmytro Blazejowskyj, Ukrainian and Bielorussian students at the Pontifical Greek College of Rome (1576-1976), Analecta Ordinis S. Basilli Magni, Sect. II, vol. X (XVI), fasc. 1-4, Romae 1979, s. 150.
- ↑ Bolesław Kumor, Pochodzenie i wykształcenie metropolitów kijowskich grecko-katolickich 1600-1975, w: Resovia Sacra. Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej, Tom 3 (1996), s. 137.
- ↑ Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., [b.n.s.]
- ↑ Tykocin - Karta Dziedzictwa Kulturowego. shtetlroutes.eu. [dostęp 2017-11-04].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- J. Maroszek, Dziedzictwo unii kościelnej w krajobrazie kulturowym Podlasia, Białystok 1996, s. 18; [w:] Encyklopedia Powszechna 1866, t. 23, s. 417–418.
- Archbishop Antin Selava [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2014-05-04] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Anastazy Antoni Sielawa: Antelenchus to iest odpis na scrypt usczypliwy zakonnikow cerkwie odstępney s. Ducha Elenchus nazwany w bibliotece Polona