Anatolij Kuksow – Wikipedia, wolna encyklopedia
Pełne imię i nazwisko | Anatolij Jakowycz Kuksow | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 21 listopada 1949 | ||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci | 4 stycznia 2022 | ||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 174 cm | ||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||
Anatolij Jakowycz Kuksow, ukr. Анатолій Якович Куксов, ros. Анатолий Яковлевич Куксов, Anatolij Jakowlewicz Kuksow (ur. 21 listopada 1949 w Woroszyłowgradzie, zm. 4 stycznia 2022 w Ługańsku[1]) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika lub napastnika, reprezentant ZSRR, trener piłkarski.
Kariera piłkarska
[edytuj | edytuj kod]Kariera klubowa
[edytuj | edytuj kod]Wychowanek Szkoły Piłkarskiej Trudowi Rezerwy Ługańsk. W 1966 rozpoczął karierę piłkarską w klubie Zoria Ługańsk, a w 1985 zakończył w nim karierę zawodową, wychodząc 489 razy na boisko w koszulce Zorii i strzelając 87 bramek[2].
Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]2 lipca 1972 debiutował w reprezentacji ZSRR w towarzyskim meczu z Argentyną. Łącznie rozegrał 3 mecze. W 1972 również bronił barw olimpijskiej reprezentacji, z którą zdobył brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Monachium (1972).
Kariera trenerska
[edytuj | edytuj kod]Po zakończeniu kariery zawodniczej od 1986 pomagał trenować rodzimy klub Zoria Woroszyłowgrad. W 1990 objął stanowisko głównego trenera Zorii, z którą pracował do czerwca 1993. Potem prowadził kluby Metałurh Zaporoże i Azoweć Mariupol, po czym latem 1996 ponownie został głównym trenerem Zorii Ługańsk. W latach 2001–2003 trenował Awanhard Roweńky, a po rozwiązaniu klubu pracował w sztabie szkoleniowym Zorii jako starszy trener. Następnie trenował zespoły Zoria-Hirnyk Ługańsk, Hirnyk Roweńky i Komunalnyk Ługańsk. W 2010 ponownie objął stanowisko głównego trenera klubu Horniak Roweńky[3].
Sukcesy i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Sukcesy klubowe
[edytuj | edytuj kod]- mistrz ZSRR: 1972
- finalista Pucharu ZSRR: 1974, 1975
Sukcesy reprezentacyjne
[edytuj | edytuj kod]- brązowy medalista Letnich Igrzysk Olimpijskich: 1980
Sukcesy indywidualne
[edytuj | edytuj kod]- wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy Ukraińskiej SRR: Nr 2 – 1972, Nr 3 – 1971, 1973, 1974
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1970
- tytuł Mistrza Sportu Klasy Międzynarodowej: 1991
- Medal „Za pracę i zwycięstwo”: 2004[4]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Чемпион СССР Анатолий Куксов ушел из жизни (ros.).
- ↑ Куксов Анатолий Яковлевич.
- ↑ Футболфан. Куда уходят чемпионы? Анатолий Куксов: лучший игрок за всю историю Зари. [dostęp 2010-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-19)].
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 1591/2004 – Офіційне представництво Президента України. [dostęp 2014-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na FootballFacts
- Anatolij Kuksow w bazie National Football Teams (ang.)
- Anatolij Kuksow, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2023-08-31] .
- Anatolij Kuksow, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2023-08-31] .