Andreea Ehritt-Vanc – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andreea Ehritt-Vanc

Andreea Ehritt-Vanc (po prawej)
Państwo	Rumunia
Data i miejsce urodzenia	6 października 1973 Timișoara
Wzrost	168 cm
Gra	leworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	1992
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0 WTA, 13 ITF
Najwyżej w rankingu	135 (17 lutego 2003)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	2 WTA, 24 ITF
Najwyżej w rankingu	40 (8 maja 2006)
Australian Open	3R (2005)
Roland Garros	3R (2005)
Wimbledon	2R (2003, 2006)
US Open	2R (2005, 2006)

Andreea Ehritt-Vanc (ur. 6 października 1973 w Timișoarze) – rumuńska tenisistka, zwyciężczyni turniejów zawodowych w grze podwójnej.

Andreea jest zawodniczką leworęczną z oburęcznym backhandem. Status profesjonalny posiada od 1992 roku.

We wrześniu 1990 roku po raz pierwszy zagrała w turnieju ITF w Mali Losin, odpadając w pierwszej rundzie. Niecały miesiąc później osiągnęła finał imprezy w Bol-Na-Br. W czerwcu 1991 osiągnęła ćwierćfinał imprezy w Mediolanie, po przejściu kwalifikacji. Pierwszy ITFowski tytuł wygrała we wrześniu 1991 we włoskim mieście Kapua. Karierę przerwała jej kontuzja kolana oraz dwie operacje: w roku 1993 więzadła, a w 1997 chrząstki. Na wiele miesięcy została wykluczona z rywalizacji tenisowej. W roku 1998 bardzo wysokie wyniki w turniejach ITF dały jej awans do czołowej dwusetki rankingu kobiecego. Rok później po raz pierwszy zagrała w imprezie zawodowej w Bol, pokonując Carę Black. Osiągnęła tam finał gry podwójnej w parze z Meghann Shaughnessy.

W roku 2000 święciła triumfy w turniejach ITF. W 2001 osiągnęła kolejny finał gry deblowej w Knokke-Heist. Zakwalifikowała się do turnieju w Bogocie w 2002. Z powodu kolejnej operacji praktycznie nie grała w sezonie 2003. W 2004 wygrała pięć z siedmiu finałów deblowych imprez ITF. W roku 2005 zdobyła pierwsze zawodowe deblowe trofeum w Strasburgu w parze z Rosą Maríą Andrés Rodríguez. W 2006 osiągnęła deblowy półfinał w Warszawie oraz finał w Strasburgu.

W roku 2007 Andreea zaczęła regularniej występować w grze podwójnej, w pojedynczej pojawiła się na kortach jedynie w Dubaju, gdzie odpadła w pierwszej rundzie kwalifikacji. W deblu osiągnęła ćwierćfinały w Hobarcie i Dubaju. W maju wygrała drugi turniej deblowy w karierze w Estoril w parze z Anastasiją Rodionową.

Lp	Rok	Turniej	Partnerka	Finalistki	Wynik
1.	2005	Strasburg	Rosa María Andrés Rodríguez	Marta Domachowska / Marlene Weingärtner	6:3, 6:1
2.	2007	Estoril	Anastasija Rodionowa	Lourdes Domínguez / Arantxa Parra	6:3, 6:2

	Data	Turniej	($)	Naw.	Finalistka	Wynik
1.	16/09/1991	Kapua	10 000	ziemna	Eva Haslighuis	6:2, 6:4
2.	24/08/1992	La Spezia	10 000	ziemna	Laura Lapi	6:4, 6:2
3.	31/08/1992	Marina di Mas	10 000	ziemna	Květa Peschke	6:1, 6:2
4.	23/06/1997	Mediolan	10 000	trawiasta	Marijana Kovacevic	6:2, 6:3
5.	30/06/1997	Sezze	10 000	ziemna	Maria Paola Zavagli	6:4, 0:6, 6:2
6.	08/09/1997	Fano	10 000	ziemna	Emanuela Zardo	6:3, 7:5
7.	17/08/1998	Carrabba	10 000	ziemna	Mireille Dittmann	2:6, 6:3, 6:1
8.	14/09/1998	Reggio di Calabria	10 000	ziemna	Stefanie Haidner	7:5, 6:3
9.	09/11/1998	Suzano	10 000	ziemna	Laura Dell'Angelo	6:4, 6:3
10.	02/10/2000	Fiumicino	10 000	ziemna	Maret Ani	4:1, 4:1, 3:5, 4:1
11.	09/04/2001	Quartu Sant'Elena	10 000	ziemna	Pavlina Slitrova	6:3, 6:3
12.	21/05/2001	Casale	10 000	ziemna	Raissa Gourevitch	6:3, 6:4
13.	03/06/2002	Galatina	25 000	ziemna	Oksana Karyshkova	6:2, 6:2

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2019-09-11]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2019-09-11]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2019-09-11]  (ang.).