French
DeutschAndrzej Świerczyński – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | 25 października 1952 | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 176 cm | |||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Andrzej Świerczyński (ur. 25 października 1952 w Warszawie[1]) – polski lekkoatleta (sprinter), olimpijczyk.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Wystąpił na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie, gdzie w sztafecie 4 × 100 metrów zajął 5. miejsce (z Markiem Bedyńskim, Grzegorzem Mądrym i Zenonem Nowoszem), a w biegu na 100 metrów odpadł w eliminacjach[2]. Podczas halowych mistrzostw Europy w 1976 w Monachium odpadł w półfinale biegu na 60 metrów[3].
Startował na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu, gdzie odpadł w ćwierćfinale biegu na 100 metrów, a także w sztafecie 4 × 100 metrów, która był czwarta w finale (wraz ze Świerczyńskim biegli w niej Marian Woronin, Bogdan Grzejszczak i Zenon Licznerski)[1].
Był mistrzem Polski w biegu na 100 metrów w 1974 i 1975, wicemistrzem w biegu na 100 metrów w 1976 i 1977 oraz w biegu na 200 metrów w 1976. W 1977 zdobył brązowy medal w biegu na 200 metrów[4]. Był halowym mistrzem Polski w biegu na 60 metrów w 1976[5].
Brał udział w 12 meczach reprezentacji Polski odnosząc 1 zwycięstwo indywidualne. Był rekordzistą Polski w sztafecie 4 × 100 metrów[6].
Jest absolwentem AWF w Warszawie. Startował przez całą karierę w klubie Warszawianka. Jest mężem lekkoatletki Bożeny Nowakowskiej.
Rekordy życiowe
[edytuj | edytuj kod]na stadionie
[edytuj | edytuj kod]- bieg na 100 metrów – 10,28 s (15. wynik w historii polskiego sprintu)[7], 25 czerwca 1976, Bydgoszcz
- bieg na 200 metrów – 21,08 s,- 30 lipca 1977, Bydgoszcz
w hali
[edytuj | edytuj kod]- bieg na 60 metrów – 6,66 s, 25 lutego 1973, Zabrze
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Andrzej Świerczyński [online], olympedia.org [dostęp 2020-12-28] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 545–546, 550 [dostęp 2020-12-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 443 [dostęp 2020-12-28] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 14 i 24. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Włodzimierz Szymański: Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014. Warszawa, Sopot: Komisja Statystyczna PZLA, 2014, s. 48. ISBN 978-83-64544-00-2.
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912 – 2012. Zamość: 2013, s. 193. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
- ↑ Zbigniew Jonik, All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii [online], zbjonik.republika.pl [dostęp 2020-04-12] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]Bogdan Tuszyński: Polscy olimpijczycy XX wieku. T. 2: N-Ż. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 2004, s. 291. ISBN 83-7407-050-1.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Polski Komitet Olimpijski: Andrzej Świerczyński – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-26]. (pol.).
| Zimowe Mistrzostwa Polski w Lekkoatletyce | |
|---|---|
| Halowe Mistrzostwa Polski w Lekkoatletyce |
|