Andrzej Braiter – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrzej Braiter

Pełne imię i nazwisko	Andrzej Maria Braiter
Data i miejsce urodzenia	13 sierpnia 1962 Warszawa
Ambasador RP w Angoli
Okres	od 1997 do 2002
Poprzednik	Roman Czyżycki
Następca	Eugeniusz Rzewuski
Ambasador RP w Kostaryce
Okres	od 14 października 2005 do 31 grudnia 2008
Poprzednik	Ryszard Schnepf
Następca	zamknięcie placówki
Ambasador Polski w Brazylii
Okres	od 30 sierpnia 2013 do 20 grudnia 2017
Poprzednik	Jacek Junosza Kisielewski
Następca	Jakub Skiba
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Andrzej Maria Braiter (ur. 13 sierpnia 1962 w Warszawie^[1]) – polski urzędnik państwowy i dyplomata, ambasador tytularny, honorowy obywatel Brasílii^[2].

W Brazylii ukończył szkołę średnią, a także Universidade de Brasília(inne języki) (UnB), gdzie studiował literaturę i nauki ekonomiczne. Będąc jeszcze w Brazylii, pracował w szkole podstawowej.

W latach 1985–1987 prowadził na Uniwersytecie Warszawskim lektorat języka portugalskiego oraz zajęcia z historii Brazylii i metodyki nauczania. Został pracownikiem MSZ w 1988. Przeszedł wszystkie szczeble kariery zawodowej. W latach 1987–1988 ukończył roczne podyplomowe studium służby zagranicznej, a w latach 1989–1990 przebywał na stażu zagranicznym w ambasadzie RP w Portugalii na stanowisku asystenta ambasadora. Po powrocie do centrali był zatrudniony na stanowisku radcy w protokole dyplomatycznym. W 1991 ukończył na Uniwersytecie w Leeds studium podyplomowe dot. stosunków międzynarodowych. Po powrocie do kraju, w latach 1991–1993 pracował w departamencie Afryki, Azji, Australii i Oceanii jako II sekretarz^[3].

Pełnił obowiązki kierownika placówki w ambasadzie RP w Luandzie w latach 1993–2002, początkowo jako chargé d’affaires, od 1997 jako ambasador^[4][5]. Po powrocie z misji był zatrudniony w Departamencie Polityki Bezpieczeństwa, w którym od 2003 pełnił funkcję zastępcy dyrektora. Prowadził sprawy nieproliferacji handlu bronią, przewodniczył delegacjom w ONZ w tym obszarze, brał udział w pracach Grupy Wassenaar, Grupy Australijskiej, był członkiem rady programowej MSPO KIELCE. W latach 2005–2008 był ambasadorem RP w Kostaryce, z akredytacją w pięciu państwach Ameryki Środkowej (Belize, Gwatemali, Hondurasie, Nikaragui i Salwadorze)^{[6][7][8][9][10][11]}. W latach 2009–2011 pracował w centrali MSZ, najpierw jako Naczelnik Wydziału Współpracy Wielostronnej, a od kwietnia 2011 jako Dyrektor Centrum Rozwoju Zawodowego. Zajmował się m.in. projektami pomocowymi dla Ameryki Łacińskiej. Od 2012 do sierpnia 2013 pełnił funkcję wicedyrektora Biura Spraw Osobowych^[12].

17 czerwca 2013 mianowany został ambasadorem w Brazylii przez prezydenta Bronisława Komorowskiego^[13]. 30 sierpnia 2013 objął kierownictwo placówki, stając się Ambasadorem Nadzwyczajnym i Pełnomocnym RP w Brazylii^[3][14]. W 2015 został wyróżniony nagrodą Ministra Spraw Zagranicznych Amicus Oeconomiae(inne języki)^[15]. Kadencję zakończył 20 grudnia 2017^[16].

W swojej karierze był również międzynarodowym obserwatorem OBWE i ONZ, a także pełnił funkcję specjalnego wysłannika Prezydenta RP w Hondurasie (2006) i Nikaragui (2007)^[14]. W 2016 pełnił funkcję szefa polskiej delegacji na spotkanie Grupy Dostawców Jądrowych (Nuclear Suppliers Group, NSG) w Buenos Aires. W 2019 zakończył pracę w MSZ^[17].

W 2018 otrzymał najwyższe odznaczenie państwowe Federacyjnej Republiki Brazylii – Krzyż Wielki Orderu Narodowego Krzyża Południa^[18].

W sierpniu 2020 został redaktorem naczelnym „Gentleman Magazine”^[19].

Od 2023 jest członkiem honorowym Izby Polsko-Angolańskiej (IPLAO)^[20].

Żonaty, zna angielski, hiszpański, portugalski, francuski^[3].