Andrzej Chodecki – Wikipedia, wolna encyklopedia
| ||
Data urodzenia | ||
---|---|---|
Data śmierci | na początku 1507 | |
Biskup nominat kamieniecki | ||
Okres sprawowania | 1501-1507 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Prezbiterat |
| |
Nominacja biskupia | 1501 |
Andrzej Chodecki (zm. na początku 1507) – duchowny rzymskokatolicki.
Jego ojcem był Stanisław Chodecki (zm. 1474), wojewoda ruski (1466) i podolski (1462), kasztelan lwowski (1460), starosta kruświcki, halicki (1452), kamieniecki (1464) oraz trembowelski. Matka - Barbara z Pilczy[1].
Po studiach w Akademii Krakowskiej objął plebanię halicką, następnie (od 1493) pełnił funkcję kanonika przemyskiego. W 1495 został mianowany kustoszem kapituły przemyskiej. W 1501 nominowany na ordynariusza kamienieckiego, nie uzyskał potwierdzenia papieskiego i nie był konsekrowany na biskupa, na stałe rezydując we Lwowie.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Władysław Pociecha: Chodecki Stanisław, h. Powała (†1474). [W:] Polski Słownik Biograficzny. T. III/1, zeszyt 11. Kraków: wyd. Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego pod zarządem Józefa Filipowskiego, 1937, s. 351—352.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- F. Papee: Chodecki Andrzej. [W:] Polski Słownik Biograficzny. T. 3. 1937, s. 349.