Andrzej Chodecki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrzej Chodecki
Herb duchownego
Data urodzenia

1470

Data śmierci

na początku 1507

Biskup nominat kamieniecki
Okres sprawowania

1501-1507

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

łaciński

Prezbiterat

Nominacja biskupia

1501

Andrzej Chodecki (zm. na początku 1507) – duchowny rzymskokatolicki.

Jego ojcem był Stanisław Chodecki (zm. 1474), wojewoda ruski (1466) i podolski (1462), kasztelan lwowski (1460), starosta kruświcki, halicki (1452), kamieniecki (1464) oraz trembowelski. Matka - Barbara z Pilczy[1].

Po studiach w Akademii Krakowskiej objął plebanię halicką, następnie (od 1493) pełnił funkcję kanonika przemyskiego. W 1495 został mianowany kustoszem kapituły przemyskiej. W 1501 nominowany na ordynariusza kamienieckiego, nie uzyskał potwierdzenia papieskiego i nie był konsekrowany na biskupa, na stałe rezydując we Lwowie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Władysław Pociecha: Chodecki Stanisław, h. Powała (†1474). [W:] Polski Słownik Biograficzny. T. III/1, zeszyt 11. Kraków: wyd. Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego pod zarządem Józefa Filipowskiego, 1937, s. 351—352.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]