Andrzej Mozołowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrzej Mozołowski
Data urodzenia

27 października 1925

Data i miejsce śmierci

27 sierpnia 1997
Warszawa

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski w Warszawie

Miejsce zamieszkania

Warszawa

Narodowość

polska

Rodzice

Jadwiga, Stefan

Małżeństwo

Jolanta

Krewni i powinowaci

Anna (siostra), Kazimierz Jaroszewicz, Włodzimierz Mozołowski, Jadwiga Mozołowska (wujostwo)

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Andrzej Mozołowski (ur. 27 października 1925, zm. 27 sierpnia 1997 w Warszawie) – polski żołnierz, dziennikarz, pisarz.

Grobowiec Mozołowskich i Julii Świtalskiej

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem lekarzy Stefana Mozołowskiego (1892–1940, neurolog, pułkownik Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej) i Jadwigi z domu Jaroszewicz (1893-1986, specjalistka chorób skórnych i wenerycznych[1]) oraz bratem Anny[2][3].

Uczył się w gimnazjum Batorego w Warszawie[3]. Do 1939 zamieszkiwał z rodziną w kamienicy przy Alei Szucha 16[4]. Podczas II wojny światowej w trakcie okupacji niemieckiej zamieszkiwał w Warszawie z rodziną przy ul. Wilczej 2 (róg ulicy z Alejami Ujazdowskimi)[5]. Działał konspiracji i był żołnierzem Armii Krajowej[5]. W jego domu odbywały się tajne wykłady[5]. W trakcie obławy tamże został aresztowany przez Niemców, a po interwencji matki, która powołała się na przedwojenną działalność swojego męża z niemieckimi profesorami, wyrok śmierci został zamieniony na dożywotni obóz koncentracyjny[5]. Był osadzony w obozie Bergen-Belsen[3]. Po odzyskaniu wolności został przyjęty do 2 Korpusu Polskiego[5]. W stopniu plutonowego podchorążego służył w 8 Batalionie Strzelców Karpackich[5].

Po wojnie ukończył studia[3]. Publikował książki. Jako dziennikarz i publicysta w latach 90. publikował w tygodniku „Polityka[6], występował też w TVP[3].

Postanowieniem Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego z 5 marca 1997 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski w uznaniu wybitnych zasług w działalności publicystycznej i społeczno-kulturalnej[7].

Zmarł 27 sierpnia 1997[8]. Jego żoną była Jolanta (1928–2015)[2]. Wraz z żoną i matką został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Stare Powązki w Warszawie (kwatera 216-4/3-1)[9]. Spoczęła tam także dr Julia Świtalska, a symbolicznie został upamiętniony Stefan Mozołowski.

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Czas pracy sprzedawców sklepowych (1953)
  • Handel samoobsługowy (1957)
  • Teksty reklamowe. Reklama prasowa i wydawnictwa reklamowe (1966)
  • Szlakami motoryzacji (1968)
  • Diabelska wyspa (1973)
  • Samobójcy ginęli daremnie (1976)
  • Jak to się stało? (1978)
  • Usługi i rzemiosło. Uwagi i propozycje (1980)
  • Tak upadło imperium (1984)
  • Zmierzch samurajów (1989)
  • The strange case of dr. Jekyll and mr. Hyde (1958, opracowanie; autor: Robert Louis Stevenson)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]