Andrzej Nowak (pianista) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy pianisty. Zobacz też: inne osoby o nazwisku „Andrzej Nowak”.

Andrzej Jerzy Nowak (ur. 4 lipca 1942, zm. 17 sierpnia 2015 w Krakowie) – polski pianista, członek zespołu Niemen Aerolit.

Był absolwentem Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie^[1]. W 1963 roku uzyskał II miejsce w kategorii solistów na Konkursie Zespołów Amatorskich Polski Południowej, zaś w 1964 roku podczas II Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu nagrodę specjalną za piosenkę Niebieska patelnia do słów Wiesława Dymnego (był to jeden z hymnów krakowskiej Piwnicy pod Baranami)^[1][2]. Należał do artystycznej bohemy Krakowa^[1]. Koncertował w klubach studenckich Krakowa: Helicon i Pod Jaszczurami oraz z Big Bandem Pagartu^[1]. W latach 70. XX wieku był pianistą zespołu Aerolit akompaniującego Czesławowi Niemenowi z którym nagrał album Niemen Aerolit wydany w 1975 roku nakładem Polskich Nagrań^[1]. Był także kierownikiem muzycznym zespołu Maryli Rodowicz^[2]. Współpracował m.in. z grupą Paradox, Helmutem Nadolskim, Michałem Urbaniakiem, Januszem Muniakiem, Andrzejem Dąbrowskim, Przemkiem Dyakowskim, Piotrem Baronem, Zbigniewem Wodeckim, piwnicznym artystą Piotrem Kubą Kubowiczem oraz z zespołem Blues Menu^[1][2]. Koncertował w Kanadzie, USA i Skandynawii (przez wiele lat mieszkał w Norwegii)^[1]. Zmarł 17 sierpnia 2015 roku^[1] i został pochowany na Cmentarzu Podgórskim^[2] (kwatera XXI-3-52)^[3].

Andrzej Nowak był mężem Doroty Terakowskiej^[2]. Z tego związku urodziła im się córka Katarzyna T. Nowak, która podobnie jak matka publikowała w Gazecie Krakowskiej i Przekroju^[2].

• Andrzej Nowak w bazie Discogs.com (ang.)
• Andrzej Nowak w bazie Discogs.com (ang.)