Andrzej Rosiński (historyk) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrzej Rosiński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 kwietnia 1964
Łódź

Zawód, zajęcie

historyk

Narodowość

polska

Andrzej Rosiński (ur. 14 kwietnia 1964 w Łodzi) – polski historyk i dyplomata, autor książek.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego (1990), specjalizacja – historia najnowsza powszechna (sowietologia).

W latach 80. uczestniczył w niezależnym ruchu wydawniczym. Członek Stowarzyszenia Prasy Zagranicznej w Polsce (1991–1995). W latach 90. menedżer w wydawnictwach (Interpress, KAW). W latach 1998–1999 wicekonsul do spraw prawnych we Lwowie.

Jeden z inicjatorów i założycieli, obok Jacka Gerałta i Zbigniewa Misiaka, Towarzystwa Gospodarczego Polska-Ukraina w 1999. W latach 1999–2004 jego I wiceprezes, a od 2004 – prezes[1].

1 listopada 2002 jeden z uczestników, m.in. obok Jacka Kuronia, pierwszej oficjalnej uroczystości przy mogiłach Orląt Lwowskich i ukraińskich Strzelców Siczowych poległych w wojnie polsko-ukraińskiej 1918–1919. Uroczystość tę wspólnie odprawili kardynałowie Marian Jaworski i Lubomyr Huzar[2]. Jeden z inicjatorów, obok Zbigniewa Misiaka, powołania Fundacji dla Cmentarza Łyczakowskiego we Lwowie (2003) i jej urzędujący prezes[3].

Uczestnik panelu dyskusyjnego „Skuteczny marketing na Wschodzie” podczas III i V Międzynarodowej Konferencji EXPO-Wschód (2005, 2007) w Szkole Głównej Handlowej[4]. Od 2007 członek Stowarzyszenia Wolnego Słowa z rekomendacji Kajusa Augustyniaka i Andrzeja Rosnera[5].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]