Andrzej Sienieński (zm. 1494) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrzej Sienieński
Herb
Dębno
Rodzina

Sienieńscy herbu Dębno

Miejsce urodzenia

Sienno

Data śmierci

1494

Ojciec

Dobiesław Oleśnicki

Matka

Katarzyna Sienieńska

Dzieci

Jan,
Wiktoryn

Andrzej Sienieński z Gołogór z Sienna herbu Dębno (ur. w Siennie, zm. 1494) – podkomorzy sandomierski (1477), syn Dobiesława z Sienna i z Oleśnicy i Katarzyny Sienieńskiej; ojczymem jego był Jan z Oleśnicy (ok. 1400-1460).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1475 r., Andrzej Sienieński uwięził w wieży swego zamku młynarza ze wsi Głębokie oskarżonego o kradzież wołu. Synami Andrzeja byli: Jan Sienieński (zm. po 1526) i Wiktoryn Sienieński (ok. 1463-1530).

Braćmi jego byli wśród jedenastu osób z rodzeństwa:

oraz Zygmunt z Sienna, Wiktor z Sienna, Zbigniew z Sienna, Marcin z Sienna, Maciej z Sienna i siostra Dorota z Sienna

Wnukami byli:

Pradziad: Dobiesław Kurozwęcki (zm. 1397) – polityk, kasztelan krakowski