Anita Lipnicka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Anita Lipnicka
Ilustracja
Anita Lipnicka (2011)
Imię i nazwisko

Anita Anna[a] Gray

Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1975
Piotrków Trybunalski

Instrumenty

gitara

Gatunki

pop, pop-rock

Zawód

piosenkarka, autorka tekstów

Wydawnictwo

Pomaton EMI, EMI Music Poland, Mystic Production, Warner Music Poland

Powiązania

John Porter

Zespoły
Varius Manx (1993–1996)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Anita Anna[a] Gray, z domu Lipnicka (ur. 13 czerwca 1975 w Piotrkowie Trybunalskim[1]) – polska piosenkarka i autorka tekstów. Członkini Akademii Fonograficznej ZPAV[2].

W latach 1993–1996 wokalistka zespołu Varius Manx, z którym wydała dwa albumy studyjne: Emu (1994) i Elf (1995) oraz wylansowała przeboje: „Zanim zrozumiesz”, „Piosenka księżycowa” i „Zabij mnie / Do ciebie”. Od 1996 artystka solowa, zadebiutowała albumem pt. Wszystko się może zdarzyć (1996), z którym osiągnęła sukces komercyjny, a promujący płytę singiel „I wszystko się może zdarzyć” stał się ogólnopolskim przebojem. W późniejszych latach nawiązała współpracę muzyczną z Johnem Porterem, z którym nagrała trzy albumy: Nieprzyzwoite piosenki (2002), Inside Story (2005) i Goodbye (2008). Jej ostatni album studyjny, Śnienie, ukazał się w 2023.

Laureatka dwóch Fryderyków, poza tym była 14-krotnie nominowana do tej nagrody muzycznej. Za sprzedaż swoich solowych albumów uzyskała jedną potrójnie platynową płytę, jedną platynową i pięć złotych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Lipnicka (na dole) z muzykami zespołu Certificado (1992)

Uczęszczała do I LO im. Bolesława Chrobrego w Piotrkowie Trybunalskim. Kiedy miała 15 lat, pracowała jako modelka[3]. W latach 1991–1993 była wokalistką piotrkowskiego zespołu Certificado[4]. Następnie została wokalistką zespołu Varius Manx, z którym nagrała dwa albumy studyjne: Emu (1994) i Elf (1995). Oba wydawnictwo osiągnęły sukces komercyjny.

W 1996 odeszła z Varius Manx i rozpoczęła karierę solową pod opieką artystyczną Wiktora Kubiaka. Za sprzedaż debiutanckiego albumu pt. Wszystko się może zdarzyć otrzymała certyfikat trzykrotnie platynowej płyty[5]. Zdobyła pięć nominacji do nagrody Fryderyk, m.in. za popowy album roku. Album promowała singlami „I wszystko się może zdarzyć” oraz „Piękna i rycerz”, które stały się przebojami. W 1998 wydała swój drugi solowy album pt. To, co naprawdę, z którym nie powtórzyła sukcesu komercyjnego debiutu[6], ale za sprzedaż krążka uzyskała certyfikat złotej płyty[7]. Album promowała singlem „Historia jednej miłości”, który został przebojem w Polsce. Jesienią 2000 wydała album pt. Moje oczy są zielone, który promowała singlem „Jestem powietrzem” i teledyskiem nakręconym do tej piosenki w Londynie.

W 2002 nawiązała współpracę muzyczną z Johnem Porterem, z którym w tym samym roku wydała album pt. Nieprzyzwoite piosenki nagrany w Londynie. Płyta uzyskała ciepłe recenzje krytyków i spotkała się z gorącym przyjęciem ze strony słuchaczy. Album przez wiele tygodni utrzymywał się na pierwszym miejscu najlepiej sprzedających się krążków i uzyskał status platynowej płyty[8]. Lipnicka i Porter za ten album otrzymali Fryderyka za popowy album roku pop, a promujący płytę singiel „Bones of Love” został przebojem. Jesienią 2005 wydała z Porterem drugi wspólny album pt. Inside Story, z którym powtórzyli sukces poprzedniej płyty. W 2006 premierę miał ich wspólny minialbum pt. Other Stories i box All the Stories, zawierający poprzednie albumy studyjne duetu i DVD z teledyskami. 22 lutego 2008 wydali ostatnią wspólną płytę pt. Goodbye, który promowali singlami: „Old Time Radio” i „Lonesome Traveller”. Za sprzedaż albumu uzyskali status złotej płyty[9].

13 listopada 2009 wydała pierwszy od dziewięciu lat solowy album pt. Hard Land of Wonder, który jest utrzymany w akustycznej stylistyce. Płytę promowała singlem „Car Door”. Za sprzedaż albumu uzyskała status złotej płyty w Polsce[10], a w 2010 otrzymała Fryderyka w kategorii album roku – piosenka poetycka[11].

Zaśpiewała trzy piosenki na wydanej w 2012 płycie pt. W siódmym niebie, nagranej z zespołem Voice Band założonym przez Arkadiusza Lipnickiego[12]. W 2012 wzięła udział w projekcie Muzeum Powstania Warszawskiego Morowe panny[13], na którego potrzeby wspólnie z Johnem Porterem napisała piosenkę „Jeśli nie wrócę” na album promujący tę inicjatywę[13]. W tym samym roku nagrała partie wokalne tytułowej bohaterki do polskiej wersji językowej filmu animowanego Walta Disneya Merida Waleczna. 2 października 2013 wydała album pt. Vena Amoris, który promowała singlami „Hen, hen”, „Vena amoris” i „Trzecia zima”. Po premierze płyty wyruszyła w trasę koncertową z udziałem brytyjskich muzyków, którzy brali udział w nagraniach.

W 2016 wydała singiel „Ptasiek”, którym złożyła hołd jej kompozytorowi, brytyjskiemu artyście Nickowi Talbotowi. Utworem zapowiedziała swoją jesienną trasę koncertową o nazwie Na osi czasu, a zapis występu w Łodzi wydała w formie albumu koncertowego w 2017. W tym samym roku wydała singiel „Z miasta”, który zapowiedziała album Miód i dym wydany 17 listopada pod szyldem Anita Lipnicka & The Hats[14]. Płytę promowała także singlami: „Raj” oraz „Jak Bonnie i Clyde”, który nagrała z Tomaszem Makowieckim. Za album była nominowana do nagrody Fryderyka za popowy album roku[15].

W 2019 w ramach jubileusz 25-lecia pracy artystycznej odbyła trasę koncertową Z bliska, podczas której zaprezentowała swoje przeboje w nowych, akustycznych wersjach oraz kilka coverów (m.in. „Creep” z repertuaru Radiohead, „Nothing Compares to You” Sinéad O’Connor, „Losing My Religion” R.E.M. i „Linger” The Cranberries). 8 sierpnia wydała nową wersję „Piosenki księżycowej”, którą wyprodukował Kuba Karaś. Utworem zapowiedziała album pt. OdNowa, na którym umieściła wybrane utwory ze swojego repertuaru w nowych aranżacjach. 13 sierpnia świętowała jubileusz podczas koncertu Love Forever w ramach Konkurs Sopot Festival 2019, na którym zaśpiewała trzy piosenki („Zanim zrozumiesz”, „Piosenkę księżycową” i „Piękna i Rycerz”) w nowych aranżacjach.

W styczniu 2020 wyruszyła w trasę koncertową Intymnie, którą promowała klipami live session do piosenek „Wolne ptaki” i „Tęczowa”. Trasa, w wyniku komplikacji spowodowanych pandemią COVID-19, rozciągnęła się w czasie i zakończyła się w lutym 2022. 1 października 2021 zarejestrowała koncert w stodole Folwarku Ruchenka i wydała w formie albumu koncertowego pt. Intymnie.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jest córką elektryka. Ma starszego o trzy lata brata, Arkadiusza, który jest artystą kabaretowym.

W latach 2003–2015 pozostawała w nieformalnym związku z Johnem Porterem, z którym ma córkę, Polę (ur. 23 lutego 2006)[16]. W 2016 poślubiła Marka Graya[17].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Albumy

[edytuj | edytuj kod]
Rok Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat Sprzedaż
POL
1996 Wszystko się może zdarzyć
  • Data: 28 października 1996[18]
  • Wydawca: Pomaton EMI
  • Format: CD, MC, digital download
 –
  • POL: 600 000+
1998 To, co naprawdę
  • Data: 8 czerwca 1998
  • Wydawca: Pomaton EMI
  • Format: CD, MC, digital download
 –
  • POL: 100 000+
2000 Moje oczy są zielone
  • Data: 28 października 2000
  • Wydawca: EMI Music Poland
  • Format: CD, MC, digital download
 28[19]
2003 Nieprzyzwoite piosenki (oraz John Porter)
  • Data: 24 listopada 2003[20]
  • Wydawca: EMI Music Poland
  • Format: CD, MC, digital download
 1[21]
  • POL: platynowa płyta[8]
  • POL: 70 000+
2005 Inside Story (oraz John Porter)
  • Data: 19 września 2005[22]
  • Wydawca: EMI Music Poland
  • Format: CD, digital download
 2[23]
  • POL: złota płyta[24]
  • POL: 35 000+
2008 Goodbye (oraz John Porter)
  • Data: 25 lutego 2008[25]
  • Wydawca: EMI Music Poland
  • Format: CD, digital download
 2[26]
  • POL: złota płyta[9]
  • POL: 15 000+
2009 Hard Land of Wonder
  • Data: 13 listopada 2009
  • Wydawca: EMI Music Poland
  • Format: CD, digital download
 6[27]
  • POL: złota płyta[10]
  • POL: 15 000+
2012 W siódmym niebie (oraz Voice Band)
  • Data: 3 kwietnia 2012
  • Wydawca: EMI Music Poland
  • Format: CD, digital download
 13[28]
2013 Vena Amoris
  • Data: 4 października 2013
  • Wydawca: Mystic Production
  • Format: CD, digital download
 12[29]
2017 Miód i dym (oraz The Hats)
  • Data: 17 listopada 2017
  • Wydawca: Warner Music Poland
  • Format: CD, digital download
 13[30]
2019 OdNowa
  • Data: 25 października 2019
  • Wydawca: Warner Music Group
  • Format: CD, digital download
 20[31]
2023 Śnienie
  • Data: 3 listopada 2023[32]
  • Wydawca: Dark Gray Productions
  • Format: CD, digital download
 6[33]
„–” album nie był notowany.

EP

[edytuj | edytuj kod]
Rok Dane dot. albumu Pozycja

na liście

2006 Other Stories (oraz John Porter)
  • Data: 2 października 2006[34]
  • Wydawca: EMI Music Poland
 39[35]

Albumy koncertowe

[edytuj | edytuj kod]
Rok Dane dot. albumu
2017 Na osi czasu
  • Data: 14 kwietnia 2017
  • Wydawca: Chaos Management Group
  • Format: CD, DVD
2021 Intymnie
  • Data: 17 grudnia 2021
  • Wydawca: WHAT IF Artist Management
  • Format: CD, DVD

Kompilacje

[edytuj | edytuj kod]
Rok Dane dot. albumu
2006 All the Stories (oraz John Porter)
  • Data: 17 listopada 2006[36]
  • Wydawca: EMI Music Poland

Single

[edytuj | edytuj kod]
Tytuł Rok Pozycja na liście Album
LP3
[37] 		SLiP
[38] 		WiR
[39]
„I wszystko się może zdarzyć”[40] 1996 1 1 1 Wszystko się może zdarzyć
„Piękna i rycerz” 1 3 –
„Mosty” 1997 3 11 –
„I tylko noce” 34 50 –
„Historia jednej miłości”[41] 1998 3 22 1 To co naprawdę
„O niczym”[42] 31 41 –
„Gin z tonikiem”[43] 1999 18 51 –
„Cud miłości” 2000 – – 1 Piątki na Piątki w Radiu Zet
„Jestem powietrzem” 9 19 1 Moje oczy są zielone
„Ballada dla śpiącej królewny” 2001 42 27 11
„Moje oczy są zielone” 42 63 –
„Wracam” – – –
„Bones of Love” (oraz John Porter)[44] 2003 1 22 – Nieprzyzwoite piosenki
„Then & Now” (oraz John Porter)[45] 2004 12 34 –
„Hold On” (oraz John Porter)[46] 2005 1 30 – Inside Story
„Death of a Love” (oraz John Porter)[47] 24 – –
„Tell Me, Tell Me” (oraz John Porter)[48] 2006 38 23 –
„Such a Shame” (oraz John Porter)[49] – – – Other Stories
„Old Time Radio” (oraz John Porter)[50] 2008 19 – – Goodbye
„Car Door” 2009 15 11 – Hard Land of Wonder
„You Change Me” 2010 6 – –
„Stachu” (oraz Voice Band)[51] 2012 – – – W siódmym niebie
„Hen, hen”[52] 2013 10 – – Vena Amoris
„Vena Amoris” 13 – –
„Trzecia zima” 2014 17 – –
„Ptasiek” 2016 2 14 3 Miód i dym
„Z miasta” (oraz The Hats) 2017 6 24 –
„Raj” (oraz The Hats) 24 – –
„Jak Bonnie i Clyde” (oraz Tomek Makowiecki) 2018 11 41 –
„Piosenka księżycowa” (prod. Kuba Karaś) 2019 26 – – OdNowa
„Bones of love” (prod. Urbański) – – –
„Piękna i rycerz” (prod. Bartosz Szczęsny) 44 32 1
"Amsterdam" 2023 4 – – Śnienie
"Jak na filmach" – – –
"Zasłony" – – –
"Nic za złe" (oraz Paweł Domagała) 2024 1 – –
„–” singel nie był notowany.

Inne notowane utwory

[edytuj | edytuj kod]
Tytuł Rok Pozycja na liście Album
LP3
[37] 		WiR
[39]
„Do końca świata” (oraz De Mono) 1994 12 – –
„Rose” (oraz John Porter) 2003 – 1 Nieprzyzwoite piosenki
„Lonesome Traveller” (oraz John Porter) 2008 45 – Goodbye
„–” utwór nie był notowany.

Inne

[edytuj | edytuj kod]
Album Rok Uwagi Źródło
Varius Manx – Emu 1994 członkini zespołu, śpiew, słowa [53]
Varius Manx – Elf 1995 członkini zespołu, śpiew, słowa [54]
Morowe panny (kompilacja różnych wykonawców) 2012 Anita Lipnicka, John Porter – „Jeśli nie wrócę” [13]

Teledyski

[edytuj | edytuj kod]
Tytuł Rok Reżyseria Album Źródło
„I wszystko się może zdarzyć” 1996 – Wszystko się może zdarzyć [55]
„Piękna i rycerz” – [56]
„Mosty” – [57]
„I tylko noce” – [58]
„Historia jednej miłości” 1998 – To co naprawdę [59]
„O niczym” – [60]
„Jestem powietrzem” 2000 – Moje oczy są zielone [61]
„Ballada dla Śpiącej Królewny” – [62]
„Bones of Love” (oraz John Porter) 2003 Bolesław Pawica, Jarosław Szoda Nieprzyzwoite piosenki [63]
„Hold On” (oraz John Porter) 2005 Anna Maliszewska Inside Story [3]
„Death of a Love” (oraz John Porter) Patrycja Woy, Miguel Nieto [64]
„Such A Shame” (oraz John Porter) 2006 – [65]
„Lonesome Traveller” (oraz John Porter) 2008 Marta Pruska, Justyna Nagłowska Goodbye [66]
„Old Time Radio” (oraz John Porter) [67]
„Car Door” 2009 – Hard Land of Wonder [68]
„You Change Me” – [69]
„Zatańczmy jeszcze ten raz” (oraz Voice Band) 2012 – W siódmym niebie [70]
„Hen Hen” 2013 – Vena Amoris [71]
„Ptasiek” 2016 Mark Gray Na osi czasu/Miód i dym [72]
„Z miasta” (oraz The Hats) 2017 Jędrzej Guzik (Fismoll) Miód i dym [73]
„Raj” (oraz The Hats) Jędrzej Guzik (Fismoll) [74]
„Jak Bonnie i Clyde” (oraz The Hats; gościnnie: Tomek Makowiecki) 2018 Maciej Michalski (Archon) [75]
„Piosenka księżycowa” 2019 Filip Wendland, Michał Kwiatek, Anita Lipnicka OdNowa [76]

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Nagroda Kategoria Tytułem Nota Źródło
1994 Fryderyki 1994 Najlepsza wokalistka Anita Lipnicka Nominacja [77]
Debiut roku Nominacja
1995 Fryderyki 1995 Najlepsza wokalistka Nominacja [78]
Autor roku Nominacja
1996 Fryderyki 1996 Wokalistka roku Nominacja [79]
Autor roku Nominacja
Fonograficzny debiut roku Nominacja
Piosenka roku „Wszystko się może zdarzyć” Nominacja
Album roku – pop Wszystko się może zdarzyć Nominacja
2000 Fryderyki 2000 Moje oczy są zielone Nominacja [80]
2003 Fryderyki 2003 Album roku pop Nieprzyzwoite piosenki Laur [63]
Wideoklip roku „Bones of Love” Nominacja
2004 Yach Film 2004 Grand Prix „Bones of Love” Nominacja [81]
Montaż Nominacja
2005 Yach Film 2005 Kreacja aktorska wykonawcy utworu muzycznego „Hold on” Nominacja [82]
Fryderyki 2005 Album roku pop Inside Story Nominacja [83]
2006 Fryderyki 2006 Wydawnictwo specjalne – najlepsza oprawa graficzna All The Stories Nominacja [84]
Yach Film 2006 Zdjęcia „Death of Love” Nominacja [85]
2010 Fryderyki 2010 Album roku – piosenka poetycka Hard Land Of Wonder Laur [86]
2018 Fryderyki 2018 Album roku pop Miód i dym Nominacja [87]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Na stronie internetowej ZAiKS (online.zaiks.org.pl) w wyszukiwarce utworów A. Lipnickiej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński: Encyklopedia Polskiego Rocka. Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 273. ISBN 83-7129-570-7.
  2. ↑ ZPAV: Akademia Fonograficzna (Sekcja Muzyki Rozrywkowej). fryderyki.pl. [dostęp 2010-10-03]. (pol.).
  3. ↑ a b Anita Lipnicka. rmf.fm. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  4. ↑ Marcin Gliszczyński i inni red., Piotrkowski underground muzyczny, Artyści Piotrkowscy, Piotrków Trybunalski: Ośrodek Działań Artystycznych, 2016, s.22, ISBN 978-83-940747-5-3.
  5. ↑ a b Platynowe płyty CD przyznane w 1997 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-06-04].
  6. ↑ Grzegorz Brzozowicz. Bohater męski. „Machina”, s. 49, listopad 1998. Warszawa. ISSN 1426-2312. 
  7. ↑ a b ZPAV: złote płyty 2001. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  8. ↑ a b ZPAV: platynowe płyty 2004. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  9. ↑ a b ZPAV: złote płyty 2008. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  10. ↑ a b ZPAV: złote płyty 2010. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  11. ↑ Fryderyki 2010 ogłoszone. gazetaprawna.pl. [dostęp 2010-05-02]. (pol.).
  12. ↑ Anita Lipnicka pomaga bratu. muzyka.onet.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  13. ↑ a b c Morowe panny. muzyka.onet.pl. [dostęp 2012-08-17]. (pol.).
  14. ↑ Miód i dym – Anita Lipnicka & The Hats. warnermusic.pl. [dostęp 2017-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-01)]. (pol.).
  15. ↑ Fryderyki 2018: Nominacje ogłoszone. RMF, 2018-03-06. [dostęp 2018-07-13]. (pol.).
  16. ↑ Anita Lipnicka i John Porter rozstali się. rmf24.pl. [dostęp 2015-12-26]. (pol.).
  17. ↑ Anita Lipnicka po raz pierwszy o swoim związku. fakt.pl, 2017-01-11. [dostęp 2018-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-15)]. (pol.).
  18. ↑ https://www.anitalipnicka.com/wszystko-sie-moze-zdarzyc.html
  19. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 27.11.2000 – 10.12.2000. olis.onyx.pl. [dostęp 2013-10-28]. (pol.).
  20. ↑ Nieprzyzwoite piosenki – Lipnicka & Porter. muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  21. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 20.09.2004 – 26.09.2004. olis.onyx.pl. [dostęp 2013-10-28]. (pol.).
  22. ↑ Inside Story – Lipnicka & Porter. muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  23. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 12.09.2005 – 18.09.2005. olis.onyx.pl. [dostęp 2013-10-28]. (pol.).
  24. ↑ ZPAV: złote płyty 2005. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  25. ↑ Goodbye – Lipnicka & Porter. muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  26. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 05.05.2008 – 11.05.2008. olis.onyx.pl. [dostęp 2013-10-28]. (pol.).
  27. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 30.11.2009 – 06.12.2009. olis.onyx.pl. [dostęp 2012-12-27]. (pol.).
  28. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 16.04.2012 – 22.04.2012. olis.onyx.pl. [dostęp 2012-04-30]. (pol.).
  29. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 30.09.2013 – 06.10.2013. olis.onyx.pl. [dostęp 2013-10-11]. (pol.).
  30. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 17.11.2017 – 23.11.2017. olis.onyx.pl. [dostęp 2017-11-30]. (pol.).
  31. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 25.10.2019 – 31.10.2019. olis.onyx.pl. [dostęp 2019-11-07]. (pol.).
  32. ↑ OP, Anita Lipnicka wydała nową płytę. Wiemy, gdzie zobaczycie ją na żywo! [online], Złote Przeboje - radio, muzyka, wiadomości, quizy, 3 listopada 2023 [dostęp 2023-11-13] (pol.).
  33. ↑ OLiS – oficjalna lista sprzedaży: Albumy (Należy wybrać tydzień: 03.11.2023–09.11.2023). olis.pl. [dostęp 2023-11-16]. (pol.).
  34. ↑ Other Stories – Lipnicka & Porter. muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  35. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 09.10.2006 – 15.10.2006. olis.onyx.pl. [dostęp 2013-10-28]. (pol.).
  36. ↑ Lipnicka/Porter All the Stories. allmusic.com. [dostęp 2015-12-25]. (ang.).
  37. ↑ a b LP3 – statystyki dla wykonawcy Anita Lipnicka. lp3.pl. [dostęp 2017-11-24]. (pol.).
    LP3 – statystyki dla wykonawcy Anita Lipnicka & John Porter. lp3.pl. [dostęp 2017-11-24]. (pol.).
    LP3 – statystyki dla wykonawcy Anita Lipnicka & The Hats. lp3.pl. [dostęp 2017-11-24]. (pol.).
    LP3 – statystyki dla wykonawcy De Mono & Anita Lipnicka. lp3.pl. [dostęp 2017-11-24]. (pol.).
  38. ↑ SLiP – statystyki dla wykonawcy Anita Lipnicka. radioszczecin.pl. [dostęp 2011-02-19]. (pol.).
    SLiP – statystyki dla wykonawcy Anita Lipnicka feat. John Porter. radioszczecin.pl. [dostęp 2017-11-24]. (pol.).
    SLiP – statystyki dla wykonawcy Anita Lipnicka & The Hats. radioszczecin.pl. [dostęp 2017-11-24]. (pol.).
  39. ↑ a b Wietrzne Radio Top-15. wietrzneradio.com. [dostęp 2016-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-17)]. Notowania: 165, 240, 346, 365, 382, 527.
  40. ↑ Anita Lipnicka – Wszystko Się Może Zdarzyć.... discogs.com. [dostęp 2015-12-25]. (ang.).
  41. ↑ Anita Lipnicka – Historia Jednej Miłości. discogs.com. [dostęp 2015-12-25]. (ang.).
  42. ↑ Anita Lipnicka – O Niczym. discogs.com. [dostęp 2015-12-25]. (ang.).
  43. ↑ Anita Lipnicka – Gin Z Tonikiem. discogs.com. [dostęp 2015-12-25]. (ang.).
  44. ↑ Anita Lipnicka & John Porter – Bones Of Love. discogs.com. [dostęp 2015-12-25]. (ang.).
  45. ↑ Anita Lipnicka & John Porter – Then & Now. discogs.com. [dostęp 2015-12-25]. (ang.).
  46. ↑ Anita Lipnicka & John Porter – Hold On. discogs.com. [dostęp 2015-12-25]. (ang.).
  47. ↑ More Images Anita Lipnicka & John Porter – Death Of A Love. discogs.com. [dostęp 2015-12-25]. (ang.).
  48. ↑ Anita Lipnicka & John Porter – Tell Me, Tell Me. discogs.com. [dostęp 2015-12-25]. (ang.).
  49. ↑ Lipnicka / Porter – Such A Shame. discogs.com. [dostęp 2015-12-25]. (ang.).
  50. ↑ Old Time Radio – Single Anita Lipnicka & John Porter. itunes.apple.com. [dostęp 2015-12-25]. (ang.).
  51. ↑ Stachu – Single Voice Band & Anita Lipnicka. itunes.apple.com. [dostęp 2015-12-25]. (ang.).
  52. ↑ Hen, Hen – Single Anita Lipnicka. itunes.apple.com. [dostęp 2015-12-25]. (ang.).
  53. ↑ Varius Manx – Emu. discogs.com. [dostęp 2015-12-25]. (ang.).
  54. ↑ Varius Manx – Elf. discogs.com. [dostęp 2015-12-25]. (ang.).
  55. ↑ Anita Lipnicka – Wszystko się może zdarzyć. muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  56. ↑ Anita Lipnicka – Piekna I Rycerz. muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  57. ↑ ANITA LIPNICKA – MOSTY. muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-26)]. (pol.).
  58. ↑ Anita Lipnicka – I Tylko Noce. muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  59. ↑ Anita Lipnicka – Historia jednej miłości. muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  60. ↑ Anita Lipnicka – O Niczym. muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  61. ↑ Anita Lipnicka – Jestem powietrzem. muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-26)]. (pol.).
  62. ↑ Anita Lipnicka – Ballada Dla Spiacej Krolewny. muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  63. ↑ a b Fryderyki 2003: nominowani i laureaci. zpav.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  64. ↑ Lipnicka & Porter – Death Of Love. muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  65. ↑ Anita Lipnicka i John Porter – Such A Shame. muzyka.onet.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  66. ↑ Lipnicka & Porter – Lonesome Traveller. muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  67. ↑ Lipnicka & Porter: Old Time Radio. kulturaonline.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  68. ↑ Anita Lipnicka – Car Door. muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  69. ↑ Anita Lipnicka – You Change Me. muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  70. ↑ Voice Band & Anita Lipnicka – Zatańczmy jeszcze ten raz. muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  71. ↑ Anita Lipnicka – Hen, hen. muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  72. ↑ Anita Lipnicka: „Ptasiek” w hołdzie dla zmarłego przyjaciela. muzyka.interia.pl, 2016-07-28. [dostęp 2019-09-06]. (pol.).
  73. ↑ Anita Lipnicka & The Hats – Z miasta PREMIERA TELEDYSKU!. radio.rzeszow.pl, 2017-07-28. [dostęp 2019-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-27)]. (pol.).
  74. ↑ Przemysław Kokot: Wyspa.fm – Anita Lipnicka & The Hats: Premiera teledysku „Raj”. wyspa.fm, 2017-11-22. [dostęp 2019-09-06]. (pol.).
  75. ↑ Anita Lipnicka i Tomek Makowiecki „Jak Bonnie i Clyde”. muzyka.interia.pl, 2017-03-08. [dostęp 2019-09-06]. (pol.).
  76. ↑ Anita Lipnicka: Zobacz teledysk „Piosenka księżycowa” w nowej wersji Kuby Karasia z The Dumplings. muzyka.interia.pl, 2019-09-06. [dostęp 2019-09-06]. (pol.).
  77. ↑ Fryderyki 1994: nominowani i laureaci. zpav.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  78. ↑ ZPAV: nominowani i laureaci. zpav.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  79. ↑ Fryderyki 1996: nominowani i laureaci. zpav.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  80. ↑ Fryderyki 2000. zpav.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  81. ↑ YACH FILM: NOMINACJE. muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  82. ↑ Nominacje do nagród Yach Film Festival 2005. muzyka.onet.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  83. ↑ Fryderyki 2005: nominowani i laureaci. zpav.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  84. ↑ Fryderyki 2006: nominowani i laureaci. zpav.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  85. ↑ Yach Film 2006 – Nominacje. muzyka.dlastudenta.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  86. ↑ Fryderyki 2010: nominowani i laureaci. zpav.pl. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
  87. ↑ Marcin Cichoński: FRYDERYKI 2018 – W Warszawie ogłoszone zostały nominacje. Ania Dąbrowska, Daria Zawiałow, Kortez i kto jeszcze?. muzyka.dziennik.pl, 2018-03-06. [dostęp 2018-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-07)]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Anita_Lipnicka&oldid=75093339”