António Ribeiro – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	17 września 1967
Konsekrator	Manuel Gonçalves Cerejeira
Współkonsekratorzy	Francisco Maria da Silva; António de Castro Xavier Monteiro
Konsekrowani biskupi
Augusto César Alves Ferreira da Silva	1972
Maurílio Jorge Quintal de Gouveia	1974
Francisco Antunes Santana	1974
Aurélio Granada Escudeiro	1974
António Baltasar Marcelino	1975
António Francisco Marques	1975
João Alves	1975
José da Cruz Policarpo	1978
Albino Mamede Cleto	1983
António Ramos Monteiro	1987
Horácio Coelho Cristino	1987
Januário Torgal Mendes Ferreira	1989
António Vitalino Fernandes Dantas	1996

António Ribeiro
	Kardynał prezbiter
	Ex fide in fidem
Kraj działania	Portugalia
Data i miejsce urodzenia	21 maja 1928 ; Gandarela de Basta
Data i miejsce śmierci	24 marca 1998 ; Lizbona
Miejsce pochówku	Klasztor São Vicente de Fora
	Patriarcha Lizbony
Okres sprawowania	1971–1998
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	5 lipca 1953
Nominacja biskupia	3 lipca 1967
Sakra biskupia	17 września 1967
Kreacja kardynalska	5 marca 1973; Paweł VI
Kościół tytularny	Sant’Antonio da Padova in Via Merulana
	Multimedia w Wikimedia Commons

António Ribeiro (ur. 21 maja 1928 w Gandarela de Basta, zm. 24 marca 1998 w Lizbonie), portugalski duchowny katolicki, kardynał, patriarcha Lizbony.

Życiorys

Syn José Ribeiro i Diany Gonçalves. Studiował w seminarium duchownym w Bradze oraz na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, gdzie uzyskał tytuł doktora teologii. Święcenia kapłańskie otrzymał 5 lipca 1953 roku. Przez wiele lat był profesorem filozofii moralnej, filozofii społecznej oraz psychologii społecznej w Instytucie Nauk Społecznych i Politycznych. Był autorem programów religijnych w telewizji i radiu, a także książek o tematyce społecznej. 3 lipca 1967 roku Paweł VI mianował go biskupem pomocniczym Bragi ze stolicą tytularną Tigillava. 6 czerwca 1969 roku został przeniesiony do Lizbony jako biskup pomocniczy, a 10 maja 1971 otrzymał nominację na patriarchę Lizbony. 5 marca 1973 kreowany kardynałem z tytułem prezbitera Sant’Antonio da Padova in Via Merulana przez Pawła VI. Długoletni przewodniczący Konferencji Episkopatu Portugalii.

Źródła

Wielka Encyklopedia Jana Pawła II, Edipresse Warszawa 2005, ISBN 83-60160-09-0.

Bibliografia

Sylwetka kardynała w słowniku biograficznym Salvadora Mirandy
Antonio Ribeiro [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-05-24] (ang.).

Biskupi	Potamiusz z Lizbony (II wiek – 356) Gens z Lizbony Paweł z Lizbony (589) Goma z Lizbony (610) Wiarik z Lizbony (633, 636, 638) Nefredus (646) Cezarius z Lizbony (656) Teodorik z Lizbony (666) Araz Lizbony (683) Landericusz Lizbony (688, 693) Ildefons z Lizbony (VIII wiek; wakat pomiędzy 716–1147) Gilbert z Hastings (1147–1163) Álwaroz Lizbony (1164–1184) Soeiroz Lizbony (1185–1210) Soeiro Wiegas (1210–1232) Wincenty z Lizbony (1233) Paio Pais (1234) João Falberto (1234) Estêwão Gomes (1234–1237) João z Lizbony (1239–1241) Richard William (1241) Airas Wasques (1241–1258) Mateusz z Lizbony (1258–1282) Estêvão Anes de Wasconcelos (1282–1290) Domingos Anes Jardo (1290–1293) João Martins de Soalhães(1294–1313) Friar Estevão (1313–1322) Gonzalo Pereira (1322–1326) João Afonso de Brito (1326–1342) Wasco Martins (1342–1344) Stefan de la Garde (1344–1348) Tibaud de Castillon (1348–1356) Reginald de Maubernard (1356–1358) Lourenço Rodrigues (1359–1364) Pedro Gomes Barroso (1364–1369) Ferdinand Álvares (1369–1371) Wasco z Lizbony (1371) Agapito Colonna (1371–1378) John de Agoult (1379) Martino z Lizbony (1379–1383) João Guterres (1381–1382), João Anes ( 1383–1394)
Arcybiskupi	João (I) Anes (1394–1402) João (II) Afonso da Azambuja (1402–1415), kardynał Diogo Álvares de Brito (1418–1422) Pedro de Noroa (1424–1452) Luís Koutino (1452–1453) Jaime z Portugalii (1453–1459) Afonso Nogueira (1459–1464) Jorge da Costa (1464–1500), kardynał Alpedrina Martinho da Costa (1500–1521) Afonos z Portugalii (1523–1540) Fernando de Menezes Coutinho e Vasconcelos (1540–1564) Henryk I Kardynał (1564–1570) Jorge de Almeida (1570–1585) Miguel de Castro (1586–1625), Afonso Furtado de Mendonça (1626–1630) João Manuel (1632–1633) Rodrigo da Cunha (1635–1643) António de Mendonça (1670–1675) Luís de Sousa (1675–1702), kardynał João de Sousa (1703–1710)
Patriarchowie	Tomás de Almeida (1716–1754) José Manuel da Câmara d’Atalaia (1754–1758) Francisco de Saldanha da Gama (1758–1776) Fernando de Sousa e Silva (1779–1786) José Francisco Miguel António de Mendonça (1786–1818) Carlos da Cunha e Menezes (1819–1825) Patrício da Silva (1826–1840) Francisco de São Luiz Saraiva (1840–1845) Guilherme Henriques de Carvalho (1845–1857) Manuel Bento Rodrigues da Silva (1858–1869) Inácio do Nascimento Morais Cardoso (1871–1883) José Sebastião Neto (1883–1907) António Mendes Bello (1907–1929) Manuel Gonçalves Cerejeira (1929–1971) António Ribeiro (1971–1998) José da Cruz Policarpo (1998–2013) Manuel Clemente (2013–2023) Rui Valério (od 2023)

Zmarli kardynałowie (XX-XXI wiek)	António Mendes Bello (1911) Manuel Gonçalves Cerejeira (1929) José da Costa Nunes (1962) António Ribeiro (1973) José Policarpo (2001)
Żyjący kardynałowie bez uprawnień elektorskich	José Saraiva Martins (2001) Manuel Monteiro de Castro (2012)
Żyjący kardynałowie elektorzy	Manuel Clemente (2015) António Marto (2018) José Tolentino Mendonça (2019) Américo Aguiar (2023)