Antoni Keller – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antoni Keller
Pełne imię i nazwisko

Antoni Felicjan Keller

Data i miejsce urodzenia

7 czerwca 1909
Warszawa

Data i miejsce śmierci

1996?
Kapsztad

Wzrost

180 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera juniorska
Lata Klub
1924–1926 Varsovia
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1926–1928 Polonia Warszawa 9 (0)
1928 TKS Toruń 6 (0)
1929–1930 Polonia Warszawa 14 (0)
1931–1932 Warszawianka 17 (0)
1933–1936 Legia Warszawa 54 (0)
1937 Gedania Gdańsk
Dundee United
Polonia Kapsztad
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1934–1935  Polska 2 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
Polonia Kapsztad
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Antoni Felicjan Keller (ur. 7 czerwca 1909 w Warszawie, zm. w 1996? w Kapsztadzie), polski piłkarz, bramkarz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Grał w najlepszych klubach warszawskich. Był zawodnikiem Varsovii, Polonii oraz Warszawianki. Najlepszy okres w karierze spędził w Legii, gdzie był bramkarzem przez cztery ligowe sezony (19331936) i w tym czasie awansował do kadry.

Antoni Keller był w okresie międzywojennym rekordzistą - w rozgrywkach ligowych reprezentował barwy aż czterech klubów. W latach 1927–36 rozegrał łącznie 100 spotkań na najwyższym szczeblu ligowym. Debiutował 22 maja 1927 jako bramkarz Polonii Warszawa w domowym meczu z Ruchem Hajduki Wielkie (3:5), żegnał się 20 września 1936 jako "legionista" derbową grą przeciwko Warszawiance (1:2). W trakcie 10 ligowych sezonów 196 razy został pokonany przez zawodników rywali (pierwszym był Józef Sobota z Ruchu, ostatnim Józef Sachs z Warszawianki).

W reprezentacji Polski debiutował 26 września 1934 w meczu z Jugosławią (1:4), ostatni raz zagrał niespełna rok później - 15 września 1935 przeciwko Łotwie (3:3). W swoim debiucie boisko opuścił już w 2 minucie meczu, jak relacjonował Przegląd Sportowy: Gdyż Keller już w 2 minucie uległ kontuzji i to raczej z własnej winy[1]. Łącznie w biało-czerwonych barwach rozegrał 2 spotkania.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jugosławja - Polska 4:1. Zdecydowana porażka piłkarzy w Belgradzie. Wilimowski zdobywa jedyną bramkę. Martyna marnuje rzut karny., „Przegląd Sportowy” (nr 69 (673)), 29 sierpnia 1934, s. 1-2.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Gowarzewski, Polonia, Warszawianka, Gwardia, prawdziwa historia trzech klubów. Wydawnictwo GiA, Katowice 2003 (7. część cyklu Kolekcja Klubów)
  • Andrzej Gowarzewski Mistrzostwa Polski. Ludzie 1918-1939. 100 lat prawdziwej historii (1), wyd. gia, Katowice 2017 (sic!), s. 84