Antoni Sulimowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antoni Sulimowski
Data urodzenia

1809

Data i miejsce śmierci

28 marca 1867
Warszawa

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

architektura

Epoka

eklektyzm

Budynek Instytutu Szlacheckiego w Warszawie

Antoni Kazimierz Sulimowski (ur. 1809, zm. 28 marca 1867 w Warszawie) – polski architekt.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z okolic Mariampola. W 1835 został aplikantem Rady Budowniczej Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Duchowych. Zaprojektował z Wacławem Ritschlem gmach szkoły powszechnej w Alejach Ujazdowskich 9 rozebrany w 1923). W 1845 mianowany został budowniczym okręgu naukowego warszawskiego. W 1861 otrzymał nominację na stanowisko budowniczego Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

Zaprojektował m.in. budynek II Gimnazjum przy ulicy Nowolipki 11 oraz budynek Instytutu Szlacheckiego przy ulicy Wiejskiej 2/4/6[1]. Jedną z ostatnich realizacji z lat 1865–1866 była trzypiętrowa kamienica Pinkusa Lothego u zbiegu Marszałkowskiej i Alei Jerozolimskich zniszczona w 1944 (w jej miejscu znajduje się obecnie Rotunda PKO)[2].

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 37-3-1/2)[3].

Ważniejsze realizacje

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mariusz Karpowicz (red.): Sztuka Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1986, s. 312. ISBN 83-01-04060-2.
  2. Kamienica Lothego na stronie Warszawa 1939
  3. Cmentarz Stare Powązki: OLESIA SULIMOWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-22].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]