Antonina Płońska – Wikipedia, wolna encyklopedia
podpułkownik pilot dyplomowany | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Antonina Płońska herbu Prus I (ur. 22 lipca 1902 w Karaczyńcach, zm. 18 listopada 1994 w Surrey) – polska działaczka emigracyjna w stopniu podpułkownika.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Była córką Czesława herbu Prus I (1848-) oraz Marii Skarbek-Czarkowskiej herbu Awdaniec, (1867-1926).
Po II wojnie światowej przebywała na emigracji w Wielkiej Brytanii. Była członkiem Rady Rzeczypospolitej Polskiej kadencji II (1958-1963), III (1963-1968) z ramienia Niezależnego Ruchu Społecznego, IV (1968-1970) z ramienia Obywatelskiego Związku Polek na Obczyźnie, zasiadła w Komisji Tymczasowej Okresu Przejściowego (1972-1973), następnie była członkiem Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej kadencji V (1973-1978) z ramienia Związku Socjalistów Polskich i pełniła w niej funkcję sekretarza, VI 1978-1983 z ramienia Obywatelskiego Związku Polek. Była wybierana na członka emigracyjnej Kapituły Orderu Odrodzenia Polski (kadencje 1970-1973 i 1978-1981).
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (3 maja 1969, za wybitne zasługi na polu pracy społecznej)[1]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Komunikat o nadaniu Orderu "Odrodzenia Polski". „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 8, Nr 3 z 24 kwietnia 1969.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Antonina Płońska. sejm-wielki.pl. [dostęp 2017-05-26].