Ara zielona – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ara zielona
Ara militaris[1]
(Linnaeus, 1766)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

papugowe

Rodzina

papugowate

Podrodzina

papugi neotropikalne

Plemię

Arini

Rodzaj

Ara

Gatunek

ara zielona

Synonimy
  • Psittacus militaris Linnaeus, 1766
Podgatunki
  • A. m. mexicanus Ridgway, 1915
  • A. m. militaris (Linnaeus, 1766)
  • A. m. bolivianus Reichenow, 1908
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania
Podgatunki oznaczone różnymi odcieniami zieleni

Ara zielona[3] (Ara militaris) – gatunek dużego ptaka z rodziny papugowatych (Psittacidae), podrodziny papug neotropikalnych (Arinae). Występuje w Ameryce Południowej i Meksyku.

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy gatunek opisał Karol Linneusz w 1766. Nie wskazał miejsca pochodzenia holotypu. Nowemu gatunkowi nadał nazwę Psittacus militaris[4]. Obecnie (2020) Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) umieszcza arę zieloną w rodzaju Ara. Wyróżnia 3 podgatunki[5]. Przedstawiciele poszczególnych podgatunków nie różnią się od siebie znacząco i niektórzy autorzy uznają gatunek za monotypowy[4].

W 2018 w Meksyku odnaleziono liczącą sobie 2000 lat dobrze zachowaną mumię papugi. Prawdopodobnie jest to ara zielona pochodząca z nieistniejącego już dzisiaj podgatunku. Znalezisko to może sugerować, że mieszkańcy okolicznych rejonów trzymali te zwierzęta w celu religijnym lub też jako pupile domowe[6].

Podgatunki i zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

IOC wyróżnia następujące podgatunki[5]:

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 70–71 cm, masa ciała 972–1134 g[4]. Jest to stosunkowo duża ara. Większość upierzenia w kolorze ciemnolimonkowym. Czoło czerwone. Z przodu głowy występuje naga połać białej skóry pokryta czarnymi liniami. Lotki z wierzchu niebieskie, od spodu żółtooliwkowe. Niższa część grzbietu niebieska. Sterówki niebiesko-czerwone. Dziób całkowicie czarny[7].

Ekologia i zachowanie

[edytuj | edytuj kod]

Środowiskiem życia ar zielonych w Ameryce Południowej są wilgotne nizinne lasy i przyległe do nich obszary wycinki, zadrzewione wzgórza i kaniony. W Meksyku występują w suchych lasach, lasach sosnowo-dębowych, wilgotnych nizinnych lasach i lasach nadrzecznych. W Puno (Peru) w obszarach porośniętych plantacjami kawy i zdegradowanymi lasami występują liczniej niż w lasach Yungas. W Meksyku odwiedzają również pola uprawne i sady. Odnotowywane są od poziomu morza do 3600 m n.p.m., jednak przeważnie występują na wysokości 500–1500 m n.p.m.[7] Żywią się owocami, np. palm Oenocarpus bataua, melii Melia azedarach czy figowców[4].

Ara militaris

W Meksyku gniazdują najprawdopodobniej w czerwcu i lipcu. Brak danych z pozostałych części zasięgu[4]. Gniazda umiejscowione są na zboczach skalnych lub dużych drzewach[7]. Zniesienie liczy 2–3 jaja[8]. Inkubacja trwa 28–31 dni. Młode są w pełni opierzone po 12 tygodniach życia[9].

Status

[edytuj | edytuj kod]

IUCN uznaje arę zieloną za gatunek narażony na wyginięcie (VU, Vulnerable) nieprzerwanie od 1994 (stan w 2020). Trend liczebności populacji jest spadkowy. Zagrożeniem dla tych ptaków jest wycinka lasów i nielegalny odłów, nawet na obszarach rezerwatów. W wielu obszarach gniazdują w zagłębieniach skalnych na niedostępnych zboczach, co chroni je przed plądrowaniem lęgów[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ara militaris, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Ara militaris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Arini Gray,GR, 1840 (1825) (wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-09-26].
  4. a b c d e f g h Collar, N., Boesman, P. & Sharpe, C.J.: Military Macaw (Ara militaris). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2017. [dostęp 2017-03-09].
  5. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Parrots, cockatoos. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-09-26]. (ang.).
  6. What Was This 2,000-Year-Old Parrot Mummy Doing in Mexico? [online], 18 lutego 2018 [dostęp 2018-07-21] [zarchiwizowane z adresu 2018-07-22].
  7. a b c d Military Macaw Ara militaris. BirdLife International. [dostęp 2017-03-09].
  8. World Parrot Trust: Military Macaw (Ara militaris). Parrot Encyclopedia. [dostęp 2017-03-09].
  9. Jacek Twardowski, Kamila Twardowska: Ptaki świata. Szczegółowe opisy 800 gatunków. Wyd. 1. Warszawa: SBM, 2016, s. 232. ISBN 978-83-8059-276-6.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]