Krzyżak dwubarwny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Krzyżak dwubarwny
Araneus marmoreus[1]
Clerck, 1757
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Rodzina

krzyżakowate

Rodzaj

Araneus

Gatunek

krzyżak dwubarwny

Krzyżak dwubarwny (Araneus marmoreus) – gatunek dużego pająka z rodziny krzyżakowatych (Araneidae). Występuje na terenie państwa holarktycznego[2].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Krzyżak dwubarwny jest blisko spokrewniony z krzyżakiem ogrodowym (Araneus diadematus) i osiąga zbliżone rozmiary – duże samice dorastają do około 15 mm długości. Od A. diadematus odróżnia go kształt odwłoka – u krzyżaka dwubarwnego jest on najszerszy w połowie długości, a u ogrodowego w jednej trzeciej. Krzyżak dwubarwny występuje w dwóch odmianach barwnych – jedna ma odwłok jasnobrązowy, a druga żółty[3].

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Jest bardziej wilgociolubny od większości blisko spokrewnionych z nim pająków. Buduje duże koliste sieci na obrzeżach lasów i wilgotnych łąkach. Dnie spędza w sporządzonej z kawałków roślin i nici pajęczej kryjówce, znajdującej się nad pajęczyną. Sieć łowna jest połączona z kryjówką pająka nicią sygnalizacyjną, trzymaną przez krzyżaka przednimi odnóżami[3].

Biologia

[edytuj | edytuj kod]

Podobnie jak inne pająki z rodziny krzyżakowatych Araneus marmoreus buduje sieci łowne[4]. Sieć jest rozpinana niemal pionowo, składa się z 25–30 promieni[2]. Kleistość nici wyprodukowanej przez pająka ważącego około 646 mg wynosi w temperaturze 23 °C 34,76±4,21 µN/mm[5]. Samce dojrzewają od końca lipca do października, a samice od sierpnia do listopada[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Araneus marmoreus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Shorthouse, David P.: Araneus marmoreus Clerck, 1757. The Nearctic Spider Database. [dostęp 2009-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (31 sierpnia 2009)]. (ang.).
  3. a b Barbara Baehr, Martin Baehr: Jaki to pająk?. Warszawa: MULTICO, 2008, s. 73–74. ISBN 978-83-7073-635-4.
  4. George W. Uetz, Jurij Halaj, Alan B. Cady. Guild structure of spiders in major crops. „Journal of Arachnology”. 27, s. 270–280, 1999. (ang.). 
  5. Brent D. Oppel. The material cost and stickiness of capture threads and the evolution of orb-weaving spiders. „Biological Journal of the Linnean Society”. 62 (3), s. 443–458, 1997. DOI: 10.1111/j.1095-8312.1997.tb01635.x. (ang.).