Krzyżak dwubarwny – Wikipedia, wolna encyklopedia
Araneus marmoreus[1] | |
Clerck, 1757 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek | krzyżak dwubarwny |
Krzyżak dwubarwny (Araneus marmoreus) – gatunek dużego pająka z rodziny krzyżakowatych (Araneidae). Występuje na terenie państwa holarktycznego[2].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Krzyżak dwubarwny jest blisko spokrewniony z krzyżakiem ogrodowym (Araneus diadematus) i osiąga zbliżone rozmiary – duże samice dorastają do około 15 mm długości. Od A. diadematus odróżnia go kształt odwłoka – u krzyżaka dwubarwnego jest on najszerszy w połowie długości, a u ogrodowego w jednej trzeciej. Krzyżak dwubarwny występuje w dwóch odmianach barwnych – jedna ma odwłok jasnobrązowy, a druga żółty[3].
Ekologia
[edytuj | edytuj kod]Jest bardziej wilgociolubny od większości blisko spokrewnionych z nim pająków. Buduje duże koliste sieci na obrzeżach lasów i wilgotnych łąkach. Dnie spędza w sporządzonej z kawałków roślin i nici pajęczej kryjówce, znajdującej się nad pajęczyną. Sieć łowna jest połączona z kryjówką pająka nicią sygnalizacyjną, trzymaną przez krzyżaka przednimi odnóżami[3].
Biologia
[edytuj | edytuj kod]Podobnie jak inne pająki z rodziny krzyżakowatych Araneus marmoreus buduje sieci łowne[4]. Sieć jest rozpinana niemal pionowo, składa się z 25–30 promieni[2]. Kleistość nici wyprodukowanej przez pająka ważącego około 646 mg wynosi w temperaturze 23 °C 34,76±4,21 µN/mm[5]. Samce dojrzewają od końca lipca do października, a samice od sierpnia do listopada[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Araneus marmoreus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Shorthouse, David P.: Araneus marmoreus Clerck, 1757. The Nearctic Spider Database. [dostęp 2009-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (31 sierpnia 2009)]. (ang.).
- ↑ a b Barbara Baehr, Martin Baehr: Jaki to pająk?. Warszawa: MULTICO, 2008, s. 73–74. ISBN 978-83-7073-635-4.
- ↑ George W. Uetz, Jurij Halaj, Alan B. Cady. Guild structure of spiders in major crops. „Journal of Arachnology”. 27, s. 270–280, 1999. (ang.).
- ↑ Brent D. Oppel. The material cost and stickiness of capture threads and the evolution of orb-weaving spiders. „Biological Journal of the Linnean Society”. 62 (3), s. 443–458, 1997. DOI: 10.1111/j.1095-8312.1997.tb01635.x. (ang.).