Areka katechu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Areka katechu
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

arekowce

Rodzina

arekowate

Rodzaj

areka

Gatunek

areka katechu

Nazwa systematyczna
Areca catechu L.
Sp. pl. 2:1189. 1753
Orzechy palmy arekowej z Indii

Areka katechu (Areca catechu L.) – gatunek rośliny należący do rodziny arekowatych (Arecaceae), dawniej nazywanych palmowatymi (Palmaceae). Ma wiele nazw zwyczajowych: palma betelowa, palma kateszowa, pinang, żuwina, żuwna katechu, żuwipalma malajska, kapustna palma. Pochodzi z Filipin, jest uprawiana w krajach o klimacie tropikalnym[3].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pień
Dorasta do 20 m wysokości, rzadziej do 30 m.
Liście
Pierzaste, 4–6 m długości, wyrastające ze szczytu pnia;
Kwiaty
Zebrane w kwiatostany schowane w dużej pochwie.
Owoce
Czerwona lub pomarańczowa, niejadalna, włóknista jagoda zwana pinangiem.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]
  • Jest uprawiana jako roślina użytkowa we wszystkich regionach międzyzwrotnikowych, w których występuje tradycja żucia betelu, zwłaszcza w Malezji. Nasiona zwane orzechami arekowymi zawierają alkaloid arekolinę i są składnikiem betelu.
  • Orzechy arekowe dostarczają garbników i są w Chinach używane do barwienia tkanin.
  • Z owoców wytwarzany jest lek przeciw robakom.
  • W wielu krajach świata jest uprawiana jako roślina ozdobna, sadzona jest w parkach, alejach itd. W Polsce ze względu na klimat uprawiana jest w pojemnikach jako roślina pokojowa.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-15] (ang.).
  3. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-12].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
  • Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
Pokrój