Arion – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zobacz też: inne znaczenia.

Arion (stgr. Ἀρίων) – wpół mityczna postać greckiego poety i muzyka, uważanego za syna Posejdona i nimfy Onei^[1].

Urodzony w Metymnie na Lesbos, tworzył ok. 625 p.n.e. na dworze tyrana Koryntu Periandra, a następnie na Sycylii i w południowej Italii^[2]. Nazwany przez Herodota najlepszym śpiewakiem na świecie, swą sławę zyskał jako wykonawca pieśni (własnych i cudzych) przy wtórze kitary; nie zachowały się żadne jego utwory^[3], przypisywano mu jedynie ocalały fragment hymnu ku czci Posejdona^[2].

Uważany był za twórcę artystycznego układu dytyrambu, zapożyczonego z pieśni ludowej chóralnego utworu ku czci Dionizosa^[4]. Innowację stanowiło występowanie chóru w kręgu oraz wprowadzenie tematycznego zakresu pieśni, co wywarło wpływ na powstanie greckiej tragedii scenicznej^[3].

Jego niezwykłe ocalenie z rąk piratów znane jest z przekazu Herodota i Owidiusza^[4]. Zgodnie z tym miał udać się na Sycylię dla uczestniczenia w zakończonym dla niego zwycięsko konkursie^[1]. Kiedy ze zgromadzonym majątkiem i nagrodami powracał z Tarentu do Koryntu, statek jego został napadnięty przez piratów. Arion, który ratując się skoczył w morskie fale, w sposób cudowny został ocalony przez delfiny, które upodobały sobie jego śpiew. Herodot przytacza odmienną wersję tego wydarzenia – napadnięcia artysty przez załogę jego podróżnego statku, z zamiarem zamordowania go i ograbienia (Dzieje I, 24)^[5].

Jest prawdopodobne, że legendę oparto na zaobserwowanym zjawisku wyjątkowego zainteresowania tych morskich stworzeń pływającymi rozbitkami^[3]. Instrument muzyka wraz z ocalającym go delfinem zostali przemienieni w konstelację gwiezdną Liry^[2].

Zobacz multimedia związane z tematem: Arion