Auksztota – Wikipedia, wolna encyklopedia

Herb Auksztoty
Regiony etnograficzne Litwy (Auksztota oznaczona kolorem brązowym)
Regiony etnograficzne Litwy w granicach Republiki Litewskiej

Auksztota (lit. Aukštaitija, dosł. kraj górny), również Litwa górnakraina historyczna i region etnograficzny na Litwie, na Nizinie Środkowolitewskiej i Pojezierzu Wileńskim, w dorzeczu górnej i środkowej Wilii, nad Niewiażą, Świętą i Muszą; historyczny ośrodek ekspansji państwa litewskiego[1]. Najważniejszym ośrodkiem miejskim Auksztoty jest współcześnie Poniewież.

Ze względu na położenie w dorzeczu górnego Niemna i w odróżnieniu od położonej w dorzeczu dolnego Niemna Żmudzi (od lit. žemai, nisko), Auksztota nazywana jest przez historyków Litwą górną[2][3] (lit.: aukštas – wysoki).

Jeden z dwóch dialektów języka litewskiego nazywany jest dialektem auksztockim.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ochmański J., Historia Litwy, Warszawa 1990, s. 43–48. ISBN 83-04-03107-8
  2. Brückner A., Starozytna Litwa..., V. Litwa właściwa, Olsztyn 1984, s. 67. ISBN 83-7002-163-8
  3. Jasienica P. Polska Jagiellonów, rozdz. Wschód, Warszawa 1963

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]