Aulonothroscus brevicollis – Wikipedia, wolna encyklopedia

Aulonothroscus brevicollis
(Bonvouloir, 1859)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	podrywkowate
Rodzaj	Aulonothroscus
Gatunek	Aulonothroscus brevicollis
Synonimy
Throscus brevicollis Bonvouloir, 1859

Aulonothroscus brevicollis – gatunek chrząszcza z rodziny podrywkowatych.

Gatunek opisany został w 1859 roku przez Henriego de Bonvouloira jako Throscus brevicollis^[1].

Ciało od 2,2 do 3 mm długie, wydłużone, ciemnobrunatne o czułkach i odnóżach jaśniejszych, żółto owłosione. Buławki czułków z krótkimi, płatowatymi wyrostkami. Na czole dwie pionowe listewki. Tylna część przedplecza z dwoma płytkimi wgłębieniami. Jego boki równomiernie łukowate. Pokrywy w przedniej części równoległe, w okolicy szóstej bruzdki słabo załamane. Narząd kopulacyjny samca wydłużony, z dwiema szczecinkami po obu stronach płata podstawowego. Paramery długie, wąskie o prostych brzegach, środkowobocznie oszczecinione. Prąciedługie, wąskie, równoległoboczne, lejkowato u nasady rozszerzone, trzykrotnie dłuższe niż u podstawy szerokie^[2].

Wykazany został dotąd z Austrii, Białorusi, Belgii, Bośni i Hercegowiny, Bułgarii, Czech, Finlandii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Irlandii, Liechtensteinu, Niemiec, Norwegii, Polski, Portugalii, europejskiej Rosji (po Moskwę), Rumunii, Słowacji, Szwecji, Szwajcarii, europejskiej Turcji, Wielkiej Brytanii, Włoch, Ukrainy (w tym Półwysep Krymski), Kaukazu, Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej^[1][3].

W Polsce rzadko spotykany^[2][3].