Avempace – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie | filozof, uczony |
Ibn Bājjah (Abū Bakr Muḥammad ibn Yaḥyā ibn al-Sāyigh al-Tujībī al-Andalusī al-Saraqustī, zlatynizowane: Avempace, ur. 1095 w Saragossie, zm. 1138/39 w Fezie) – muzułmański filozof działający na terenie obecnej Hiszpanii. Łączył myśl Arystotelesa z neoplatonizmem. Zajmował się także matematyką i naukami przyrodniczymi[1].
Poglądy filozoficzne
[edytuj | edytuj kod]Jego najważniejszą pracą był nieukończony traktat Tadbīr al-motawaḥḥid (The rule of the solitary). Praca ta przez długi czas była znana wyłącznie z analizy, którą opracował Mojżesz z Narbonne. Oryginał pracy odkrył Miguel Asín Palacios. Zdaniem Avempace celem człowieka jest zjednoczenie się z intelektem czynnym, będącym emanacją boskości i osiągnięcie przez to doskonałości, która umożliwiłaby bycie obywatelem idealnego państwa. Z powodu niedoskonałości istniejących instytucji państwowych takie dążenie możliwe jest tylko w samotności. Dusza dążącej do doskonałości jednostki zaczyna partycypować w formach zawierających coraz mniej materii, aż osiągnie stan form czysto duchowych[2].
Wkład w fizykę
[edytuj | edytuj kod]Polemizował z poglądami Arystotelesa. Krytykował twierdzenie, że czas spadania ciała jest wprost proporcjonalny do oporu zewnętrznego ośrodka. Według niego byłoby to prawdą, gdyby prędkość zależała tylko i wyłącznie od oporu. Powoływał się przy tym na obserwacje, że ciała niebieskie poruszają się z różnymi prędkościami okresowymi, a wg fizyki Arystotelesa nie powinny doświadczać oporu. Na tej podstawie Avempace uznał, że istnieje naturalna prędkość, która jest ograniczana wprost proporcjonalnie do oporu środowiska. Koncepcja ta prowadziła do wniosku, że ruch w próżni miałby skończoną prędkość, co także było niezgodne z fizyką Arystotelesa. Jego poglądy na ten temat zostały przedstawione przez Awerroesa[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Britannica.
- ↑ Encyclopedia.com.
- ↑ Grant 2005 ↓, s. 120–122.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Edward Grant: Średniowieczne podstawy nauki nowożytnej. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2005. ISBN 83-7469-045-3.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Josep Puig Montada , Ibn Bâjja [Avempace], [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy, CSLI, Stanford University, 29 stycznia 2023, ISSN 1095-5054 [dostęp 2024-03-09] (ang.).
- Avempace, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2024-03-09] (ang.).
- Avempace (ang.), Encyclopedia.com, [dostęp 2024-03-09].