Azotan baru – Wikipedia, wolna encyklopedia
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | Ba(NO3)2 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Inne wzory | BaN2O6 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Masa molowa | 261,34 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd | kryształy lub krystaliczny proszek[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne aniony | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne kationy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Azotan baru – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu azotowego i baru.
Właściwości
[edytuj | edytuj kod]Azotan baru jest białym ciałem stałym, rozpuszczalnym w wodzie i nierozpuszczalnym w etanolu. Rozpuszczalność azotanu baru w wodzie przedstawia poniższa tabela:
Temperatura (°C) | 0 | 20 | 40 | 60 | 80 | 100 |
Rozpuszczalność (g/l H2O) | 49,2 | 88,8 | 142 | 205 | 273 | 341 |
Podczas ogrzewania następuje jego rozkład termiczny.
pH jego roztworów wynosi od 5 do 8.
Azotan baru barwi płomień palnika na kolor zielony.
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]Azotan baru jest stosowany w przemyśle chemicznym oraz w pirotechnice. Otrzymuje się z niego tlenek i nadtlenek baru.
Toksyczność
[edytuj | edytuj kod]Azotan baru jest substancją szkodliwą – LD50 390 mg/kg (szczur, doustnie)[6]. Powoduje wzrost ciśnienia krwi i arytmię serca. Po połknięciu substancja wywołuje podrażnienie błon śluzowych, mdłości, wymioty, zawroty głowy i biegunkę.
Pierwsza pomoc
[edytuj | edytuj kod]W wypadku kontaktu substancji ze skórą lub oczami należy je przepłukać dużą ilością wody.
Przy spożyciu azotanu baru należy podać choremu dużą ilość wody i spowodować wymioty. Należy też podać siarczan sodu (1 łyżkę stołową na ¼ litra wody).
Należy też skonsultować się z lekarzem.
Działanie na organizmy wodne
[edytuj | edytuj kod]Azotan baru działa toksycznie na organizmy wodne (dawka śmiertelna dla ryb: 158 mg/l)[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
- ↑ a b Azotan baru (nr 202754) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
- ↑ a b c Department of Chemistry, The University of Akron: Barium nitrate. [dostęp 2012-02-22]. (ang.).
- ↑ a b c d MSDS POCh Gliwice. poch.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]..
- ↑ a b sole baru z wyjątkiem siarczanu(VI) baru, soli kwasu 1-azo-2-hydroksynaftalenyloarylosulfonowego i soli wymienionych w innych miejscach niniejszego załącznika, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów (ang.).
- ↑ MSDS w katalogu Sigma-Aldrich