Błękitniczek czerwononogi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Błękitniczek czerwononogi
Cyanerpes cyaneus[1]
(Lesson, 1831)
Ilustracja
Samiec w szacie godowej
Ilustracja
Samica
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

tanagrowate

Podrodzina

cukrowniki

Rodzaj

Cyanerpes

Gatunek

błękitniczek czerwononogi

Synonimy
  • Certhia cyanea Linnaeus, 1766[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     występuje całorocznie

     występuje całorocznie (pochodzenie niepewne)

     tylko w sezonie lęgowym

     zimowiska

Błękitniczek czerwononogi[4], sai czerwononogi[5] (Cyanerpes cyaneus) – gatunek niewielkiego ptaka z rodziny tanagrowatych (Thraupidae), występujący pospolicie od Meksyku i Kuby na północy po południową Brazylię i Boliwię na południu. Trzymany również w niewoli, choć nie jest łatwy w hodowli[6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżniono jedenaście podgatunków C. cyaneus[7][2][8]:

  • C. cyaneus carneipes – wschodni Meksyk do Panamy.
  • C. cyaneus pacificus – zachodnia Kolumbia i zachodni Ekwador.
  • C. cyaneus gigas – wyspa Gorgona.
  • C. cyaneus gemmeus – skrajnie północna Kolumbia.
  • C. cyaneus eximius – północna i północno-środkowa Kolumbia do północnej Wenezueli.
  • C. cyaneus tobagensisTobago.
  • C. cyaneus cyaneusbłękitniczek czerwononogi[4]Trynidad, wschodnia Wenezuela, Gujana i północna Brazylia.
  • C. cyaneus dispar – południowo-wschodnia Kolumbia i południowo-zachodnia Wenezuela do północno-wschodniego Peru.
  • C. cyaneus violaceus – południowo-wschodnie Peru i zachodnia Brazylia do środkowej Boliwii.
  • C. cyaneus brevipes – centralna Brazylia.
  • C. cyaneus holtibłękitniczek atlantycki[4] – wschodnia Brazylia.

Proponowany podgatunek ramdseni, opisany z Kuby, zsynonimizowano z podgatunkiem nominatywnym; populacja ta została prawdopodobnie introdukowana[2].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
W porze godowej samiec wyraźnie odróżnia się od samicy
Cechy gatunku
Dymorfizm płciowy szczególnie widoczny jest w porze godowej. Szata godowa samca ma kolor soczyście błękitny z czarnym karkiem, ogonem i skrzydłami. Spód skrzydeł żółty. Na czubku głowy ma jaśniejszą „czapeczkę”, którą zaniepokojony stroszy w niewielki czubek. Samica jest upierzona mniej intensywnie, cała w barwach zieleni. Samiec w szacie spoczynkowej jest ubarwiony jak samica na zielono, tylko skrzydła i ogon pozostają czarne. Samca od samicy różni również kolor nóg: samica ma je brunatnoczerwone, a samiec mocno czerwone. Obydwie płcie mają czarne, wąskie, dość długie i lekko zagięte w dół dzioby.
Wymiary średnie
  • Długość ciała: 12 cm[6];
  • Masa ciała: 14 g;

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]
Biotop
Lasy strefy subtropikalnej i tropikalnej. Unika ciemnych i gęstych regionów dżungli żyjąc w bardziej świetlistych i szczytowych partiach drzewostanów, gdzie ma pod dostatkiem kwitnących kwiatów.
Pożywienie
Głównie nektar kwiatowy, który wypija nacinając nasadę kielicha, a także jagody i przejrzałe owoce oraz owady[5].
Rozmnażanie
Samce oprócz godowego upierzenia wabią samice pięknym śpiewem[6]. Para buduje małe, miseczkowate w kształcie gniazdo, do którego samica składa 2–3 blade zielononiebieskie jaja. Wysiadywanie trwa 12–13 dni. Młode dokarmiają obydwoje rodzice owocami i owadami. Opuszczają gniazdo po dwóch tygodniach[5].

Status

[edytuj | edytuj kod]

IUCN uznaje błękitniczka czerwononogiego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji, według szacunków organizacji Partners in Flight z 2008 roku, mieści się w przedziale 5–50 milionów osobników. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za stabilny[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Cyanerpes cyaneus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Red-legged Honeycreeper (Cyanerpes cyaneus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  3. a b BirdLife International, Cyanerpes cyaneus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2015-4 [dostęp 2016-01-23] (ang.).
  4. a b c P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Dacninae Sundevall, 1836 - cukrowniki - Blue tanagers (wersja: 2020-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-12].
  5. a b c Pod red. Przemysława Busse: Mały słownik zoologiczny. Ptaki T.II. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 175. ISBN 83-214-0043-4.
  6. a b c red. Władysław Kermen: Ptaki ozdobne. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1985, s. 146. ISBN 83-09-00857-8.
  7. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Tanagers and allies. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-12]. (ang.).
  8. Błękitniczek czerwononogi (Cyanerpes cyaneus) (Linnaeus, 1766). Avibase. [dostęp 2021-10-26].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]