Błeszyński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Błeszyński – polski herb szlachecki, odmiana herbu Suchekomnaty.

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego^[1]:

W polu czerwonym nad czarną trąbą myśliwską z nawiązaniami złotymi krzyż kawalerski złoty, a nad nim orla głowa z gałązką wawrzynową o trzech listkach w dziobie.

W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie.

Nieznane pochodzenie herbu. Herb widoczny na XVIII-wiecznej pieczęci będącej własnością J. HR. Ostrowskiego^[2].

Herb ten, jako herb własny, przysługiwał jednej tylko rodzinie herbownych:

Błeszyński.

• lista herbów

• Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1. Brak numerów stron w książce

• Herb Błeszyński z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla