Bagnio – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bagnio (z wł. bagno) był to określenie na branie kąpieli lub łaźnię publiczną. W Anglii było to słowo oryginalnie określające pijalnie kawy, oferujące łaźnię turecką, lecz po roku 1740^[1] określano nim budynek, gdzie wynajmowano pokoje bez zadawania pytań, lub też domy publiczne.

Termin ten był też używany do określenia więzienia dla zakładników w Konstantynopolu, które znajdowało się w pobliżu łaźni publicznej, a za nim zaczęto tak nazywać wszystkie więzienia dla niewolników w imperium osmańskim i na terenach Maghrebu.

Slaves’ Prison w Valletcie na Malcie, które było jednocześnie więzieniem, jak i miejscem, gdzie muzułmańscy niewolnicy spędzali noc, było również potocznie nazywane bagnio lub bagno^[2].

Przypisy

↑ Marriage A-la-Mode: 5, The Bagnio. The National Gallery, 2006. [dostęp 2017-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-12)]. (ang.).
↑ David Borg-Muscat. Prison life in Malta in the 18th century – Valletta's Gran Prigione. „Storja”, s. 42, 2001. [zarchiwizowane z adresu 2016-04-16]. (ang.).

[gallery-1] Marriage A-la-Mode: 5, The Bagnio. The National Gallery, 2006. [dostęp 2017-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-12)]. (ang.).

[borg-muscat-2] David Borg-Muscat. Prison life in Malta in the 18th century – Valletta's Gran Prigione. „Storja”, s. 42, 2001. [zarchiwizowane z adresu 2016-04-16]. (ang.).

[1]

[2]