Barak (województwo mazowieckie) – Wikipedia, wolna encyklopedia
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna | 48 |
Kod pocztowy | 26-500[4] |
Tablice rejestracyjne | WSZ |
SIMC | 0639162[5] |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
Położenie na mapie powiatu szydłowieckiego | |
Położenie na mapie gminy Szydłowiec | |
51°11′53″N 20°51′57″E/51,198056 20,865833[1] |
Barak – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie szydłowieckim, w gminie Szydłowiec[5][6]. Miejscowość posiada sołectwo.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Zygmunta w Szydłowcu[7].
Historia
[edytuj | edytuj kod]W XIX w. Barak był osadą leśną w ówczesnym powiecie koneckim, gminie i parafii Szydłowiec. Wieś składała się z 3 zagród, zamieszkałych przez 24 mieszkańców. Do chłopów należało 93 mórg ziemi ornej[8]. W miejscowości znajdowała się smolarnia.
W latach 1954–1958 wieś należała i była siedzibą władz gromady Barak, po jej zniesieniu w gromadzie Śmiłów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Bitwa pod Barakiem - 1939
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 2437
- ↑ Wieś Barak w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-03-21] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 12 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Barak, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 101 .